10.000 mimi

Bakmayın tüketim çılgınlığının ve kapitalizmin neferliğini yaptığıma, aslında iflah olmaz bir istifçiyim ben.

Öyle kolay kolay para harcayamam – Arca’dan başka ki ona da kendimce dikkatli para harcıyorum - .

Sene 2004. İlker de ben de fosur fosur tiryakileriz. Ben 7 senedir filan içiyordum pek de severek içerdim. Neyse sigaranın fiyatı yükselince hatırladığım kadarıyla o zamanın parasıyla 3,5 milyon filan, bir hesap ediyoruz, ciddi rakam! İlker’le kafa kafaya verip hesap yaptık, her ay o para ile neler yapabileceğimize karar verdik. İlker DVD koleksiyonu olmasını istiyordu, bir heves başladı, her ayki sigara parasıyla orijinal DVD aldı. Ben de giysi alırım dedim, gören de giyim kuşama dünya para harcıyorum sanacak. Sonra ne mi oldu? İlker 6 ay sonra sigaraya başladı, ama DVD almaya devam etti, şu anda 1000’e yakın DVD’si var. Ben ? Sigaraya hiç başlamadım ama benim para önce emeklilik sigortası oldu, sonra kenara koyma parası oldu, sonra… Sonrası yok kenarda bir yerde işte: )

Banka hesabının beni sıcak tutmasını seviyorum. Kenarda param olmalı ama az ama çok. Olmadığı zaman kendimi kötü hissediyorum. Bir yerden para geldi mi, hemen kenara konacak! Dolayısı ile Arca için o kadar para havadan gelse hiç düşünmeden geleceği için yatırım yapardım. Biliyorum pek yaratıcı olmadı ama napalım beni böyle sevin: )

Nerden mi çıktı şimdi bu post? Çok sevdiğim sadece anne bir mim ile kapımızı çalmış, hemen iki satır yazayım dedim.

Adet olduğu üzere, ben de elim sende yapıp kaçayım :
başak ve çınar
kuzu
sahalara dönmeye göz kırpan tuğçe
birinci tekir şahıs
yeşim (elanınki)