8 Haziran 2011 Çarşamba

Dumur diyalog #10

Sohbetler çoğaldıkça diyalogların pek dumurluğu kalmıyor. Demek ki keramet Arca’da değil bizim ilk heyecanlarımızdaymış.

Heyecan deyince… Arca’nın son günlerde cümle içinde kullanmayı en çok sevdiği kelime bu:
“Heyecanla öptüm!”
“Heyecanla yedim!”
Her şeyi heyecanla yapıyor son günlerde.

Geçen Hülyalara gideceğiz, yolda Elalarla buluşacağız, birlikte gideceğiz diye ön hazırlık turlarından geçmişti. Orçun bizde, sohbet ediyorlar:
O: Kimler gelecek Arca?
A: Tuna, Ela
O: Ela kız mı erkek mi?
A: Kız gibi bişey!



Arca’ya göre bütün oyuncakları konuşur.
“…demiş” diye bir cümle sonu yakalarsın, sorarsın “kim demiş?” Ya kuzudur, ya pandadır, ya şimşek mcqueendir.

Geçen arabaya bindik, önceki yolculuktan çöp kamyonu kalmış, özlemiş, istedi tabii. Hani ben de muhabbet kuracağım ya;
“A çöp kamyonu ne diyor Arca’cım özlemiş mi o da seni?”
“Çöp kamyonları konuşmaz.”
“Haklısın. Ne yapar o halde?”
“ıhn ıhn yapar!”

2 yorum: