22 Eylül 2011 Perşembe

Akşama doğru…

Gardım düşüyor, cüce önceki gece arıza yaptıysa hele göz kapaklarım bile düşüyor.
Hele bir de kahve alma bahanesi ile Forum’a gittiysem, topuklular da vardıysa ayağımda, vah bana vahlar bana!
Akşama doğru, nefis bir sonbahar havası iki gündür.

Pek özlemişim yağmuru, akşamları üşümeyi, üstümü örtmeyi. “Balkon sefaları devri kapanıyor” hüznü yok içimde, “battaniye geceleri başlıyor” sevinci var.

Akşama doğru, eve gitme saatini iple çeker oluyorum ne zamandır. “Her şey iş değildir!” mottosu pek işime geliyor bu aralar. İlker çoktan eve gelmiş, Arca cücesiyle tepişmeye başlamış oluyor. Yine her akşamki rutin tekrarlanacak. Arca kapının arkasına saklanacak, İlker “Arca yok, Cansulara indi” numarası yapacak, ben yutmuş gibi yapacağım, sonra Arca “sürprizzzz!” diyecek ve birbirimizi yiyeceğiz.

Son günler hep böyle oluyor.

Ve akşama doğru çok pis karnım acıkıyor! Sahi ne yiyeceğiz biz bu akşam?

4 yorum:

  1. :))şu cümlen bugünlerdeki beni anlattı "Pek özlemişim yağmuru, akşamları üşümeyi, üstümü örtmeyi. “Balkon sefaları devri kapanıyor” hüznü yok içimde, “battaniye geceleri başlıyor” sevinci var."

    YanıtlaSil
  2. İyi hatırlattın, bu akşam ne yesek acaba, dur ben bir arayayım Nezoşu son dakikalarda ne yapabilir bize:)Buralarda da çok güzel yağmur yağıyor şu anda, fabrikanın çatısına düşen damlaların sesinden düşünemiyorum bile, o kadar yüksek ses.

    YanıtlaSil
  3. :)) ebru cidden özlemişiz di mi?

    Fadişçim bizde taze fasulye varmış, az önce ümit abla ile telefonda arcaya yedirme taktiklerini irdeledik:)

    YanıtlaSil
  4. her akşam bizde de aynı durum mevcut,anneme demir yok de,yok de..diye sürekli mobing yapıyormuş,annem artık yarı baygın demir yok diyo:)))

    YanıtlaSil