Agora Kuralları

Agora İzmirlilerin çok iyi bildiği çok kalabalık bir alışveriş merkezidir. Hatta orası AVM ötesi bir şeydir.. Hava yağışlıysa, bayramsa, hava güzelse, hafta sonuysa… Sanki yapılacak başka hiçbir iş yok gibi bütün İzmirliler buraya akın eder. Özellikle cumartesi öğleden sonra gitmeye kalkarsan Kemeraltından beter olur, omuz omuza yürürsün. Ne yediğinden ne gezdiğinden bir şey anlarsın.
Çağımızın trend söylemi olan “ben çocuğumu AVM’ye katiyen götürmüyorum. İlk defa beş yaşında gitti.” şeklinde bıkbıklanmasına da son derece kılım. Yavrum sen ne zaman alışveriş yapıyorsun? diye sorarlar adama. Yazık ki AVM'ler her yerde ve bir gün bir şekilde mutlaka gitmek zorunda kalabiliyoruz. Her şeyde olduğu gibi bunda da tuttuk mu koparıyoruz. Ya her Allahın günü oradadır, cümbür cemaat AVM’de yürüyüşe çıkar bir kesimimiz, ya çocuğunu götürmemeyi marifetten sayar, götürene tepeden bakar kimimiz.

Kendine kural koydun mu en azından nazik totonu erkenden kaldırıp doğru zamanda gittin mi Agora’ya pekala işlerini hızlıca bitirebilirsin.

Arca Agora’yı çok sever. Çünkü deli gibi koşabileceği, oyuncaklara binebileceği, cheesecake yiyip süt içebileceği, iki oyuncakçı ve içinde kitap okunabilen bir kitapçısı (Remzi abi diyoruz biz oraya)olan bir eğlence merkezidir.

Benim için ihtiyaçlarımı karşıladığım ve Arca’yı mecburen götürdüğüm bir çarşıdır sadece. Arca mümkünse eğlenceyi Agoranın koridorlarında bulmayıversin ama her şey siyahla beyaz değil, mecburi grilerimiz var.

İşte tam da Arca ile çatıştığımız bu noktada “Agora kuralları” devreye sokarım.

Uygulama son derece basit, işin güzelliği de bu zaten!

Asansörün kapısında durulur. İçeri girmek için kalbi küt küt atan cücenin seviyesine inilir, göz teması kurulur ve kurallar sıralanır:

1. Oyuncakçıdan oyuncak alınmayacak. Yılbaşı için hediye gelmesi istenen oyuncakları aklımıza yazacağız, not alacağız. Bütün oyuncakları kurcalamak serbest.

2. Oyuncakçıdan sadece Yasemin’e hediye alınacak.

3. Arca’ya polar satın alınacak, hızlıca karar verilecek.

4. Anneyi gözden kaybetmek yok, kucak diye tutturmak yok, yürüyen merdivenlerden iki defadan fazla inip çıkmak yok, oyuncaklara binmek yok.

Kurallara uyulmazsa eve giderim!

Mızıklarsan eve giderim!

Tutturursan eve giderim!

Ve giderim biliyorsun!

Gestapo ana mode on!

Arca’nın halet-i ruhiyesinin elverişli olduğunu da hesaba katarsak bence muhteşem bir Agora deneyimiydi bu defaki. İki oyuncakçıdan hiç talep gelmedi, bütün istekler akla yazıldı. Joker’den bizi atacaklardı zira tüm sesli oyuncaklar denendi ama hiç tutturma olmadı. Yasemin’e alınan hediyeleri hiç beğenmedi, hello Kitty’i biraz “saçma sapan” buldu.

Reyhanda cheesecake yendi, süt içildi, sıfır arıza.

Polar alırken ve hatta uzun dakikalar bozulan kasayı beklerken bile o gitti, trenle oynadı. Ama ben de dötlük yapmadım, ödemeyi yaptıktan sonra oyunu bitesiye kadar yanında oturdum, yürü gidelim diye tutturmadım. Sonra Remzi abiye uğradık, kitap okuduk ve yine utanmadan ve tabii ki elimiz boş çıktık.

Uzun lafın kısası, kurallar net, uyulmadığında başına neler geleceği net, davranışları kendi kararı. Sonuç arızasız ve verimli bir AVM günü.