16 Aralık 2011 Cuma

Dumur diyalog #33


Uyku monologları:
Umidim gelsin! Umidim gelsin! (Çok özlüyor garibim)
Sarp benim makarnamı yemesin! Yemesin! Yemesin! (Sarp tombul ve çok tatlı bir çocuk, belli bizimkinin de yemeğine sulanıyor)
Bal yiycem bal yiycem (getiriyorum gecenin bir vakti yemiyor eşek herif:P)



A: Biz uyurken bu tren evi kirletiyor.
Y: Nasıl kirletiyor?
A: Bak buradan (lokomotifin bacasını gösteriyor) -duman çıkıyor, ev kirleniyor.

Antibiyotik içirirken…
İ: Arca şurup içmen gerekiyor
A: Acı şurup mu?
İ: Evet babacım acı şurup
A: İçmiycem
İ: Ama sen bana doktorculuk oynarken içiriyorsun acı şuruptan ben hiç itiraz etmiyorum
A: Tamam ben de sana içirmiycem acı şurup


4 yorum:

  1. bir monologda bizden, geçen hafta Cancanlara gittim. Gece olunca
    lale- Can , artık ben gitmeliyim
    Can-gitme, gitme yemek yiyelim
    lale.ama bak karanlık oldu, gideyim korkarım( ne büyük hata, çocuğa karanlıktan korkmayı kodluyorum bu arada:(()
    Can.( iki elini havaya kaldırarak) korkma korkma ben buradayım

    ay yerim onları ben ya...Aslanım Arca'ya sevgiler , öpücükler

    YanıtlaSil
  2. "Tamam ben de içirmiycem" Bayılıyorum bu çocuğun pratikliğine. :))

    YanıtlaSil
  3. Arca kuzusuyla baş edeceğini mi sandın annesi, her lafa bir cevabı var, çok pratik canım. Dün bir arkadaşım şöyle demişti çocuklar sadece küçük insanlar akıllarında eksik bir taraf yok hatta daha fazlası var:)

    YanıtlaSil
  4. Okkaaaa. Olay bitmiştir :)

    YanıtlaSil