Uykusuzluk, paçozluk, hastalık, video, vesaire..

Allahtan ofisin ücra bir odasında bir başıma çalışıyorum. Zira insan içine çıkacak halde değilim. Bir satış ofisinin giriş katına katiyen yakışmayan bir kombinim var bugün.
Bayi toplantısında giydiğim, yürüdüğüm ve hatta dans ettiğim ayakkabılarım (ki bunlar sadece sabit durmak için imal edilmiştir) fena halde ayaklarımı parçaladığından spor ayakkabı ile işe geliyorum iki gündür. Haliyle bunun üzerine ancak kadife pantolon uyuyor. Üzerimdeki kazağın omzunun sökük olduğunu Arca bu sabah kucağımdayken fark etmişti ama delikleri yırtık sandı demiş, sallamamıştım. Saçlarımın yeni modelinde en hoşlaşmadığım şey, toplayamamam! Pisken toplayıveriyordum çakılmıyordu. Şimdi şekilsizlikten isyan bayrağını açmış durumda. Üzerimdeki rengi kaçmış pofuduk mont, bu yıl gardırobumdaki dokuzuncu yılını kutluyor, neredeyse evliliğimle yaşıt! Sıfır makyajdan bahsetmeme bilmem gerek var mı?

Aşağıya utancımdan inemiyorum, müşteri varsa, çıktılarımı almayı erteliyorum. Bir ara ar damarımı çatlatıp indiğimde açıkça itiraf ettim: “kardeşim ben gecede beş defa emzirmeye kalktığımda bu kadar paçoz değildim! Bu çocuk büyüdükçe ben insana benzemeyecek miydim? Bu işte bir gariplik var!”

Aslında gariplik yok, hastalık var.

Arca, portföyüne yeni bir hastalık ekledi : orta kulak iltihabı vatana millete hayırlı olsun.

Geçen haftaki sinsi ateş, hani nerede olduğunu bilmediğimiz o kandaki minik enfeksiyon… Evet onunla müşerref olduk, orta kulakmış. Pazar gecesi uyutmayan öksürüğün üzerine dün gece ateş ve "kulağım ağrıyor" naralarının başka bir sebebi olamazdı zaten.

Doktorda iken İlker’le göstermelik “ay biz bu çocuğa bakamıyoruz, hasta ediyoruz doktor bey!” cümleleri kurduk ama vicdanımız rahat!

Daha ne yapacağım ulan çocuğa!

Gak diyor doktor, guk diyor doktor!

Daha antibiyotiğinin üzerinden bir hafta geçmedi. Rekora koşuyor. Antibiyotiklerden bir koleksiyonumuz var.

Geçen hafta pekmez, Umca gibi bağışıklık arttırıcı önlemlerimize, arı sütü ve poleni de ekledik. Seçkin bir bağışıklık arttırıcı önlem paketimiz mevcut. (Burada bir arkadaş tavsiye etmişti, Alsancak’taki o balcıdan aldık)

Okula yürüyerek gidip geliyor, hani sürekli bir kapalı alan bebesi olmasın derdindeyiz.

Oda sürekli nemlendiriliyor, burun aktığı anda hüpletiliyor.

Azıcık ateş çıksın hemen evde dinlendiriliyor.

Eee sonra?

Sonra ... orta kulak iltihabı hoş geldin.

Diyorum ya artık “biz bir şeyleri yanlış yapıyoruz ama ne?” aşamasını geçtik. Vicdan muhasebesinin taaaa….

Muayene sonrası, “biz de çocuk olduk böyle hasta olmadık” giriş cümleli sohbetimiz doktorun “eskisinden daha sağlıklıyız. Eskiden bilmiyorduk, mutlu fakat sağlıksızdık. Şimdi her türlü bilgiye sahibiz, mutsuzuz ama sağlıklıyız” ana fikirli tezinin uzun tartışması devam etti ve Arca’nın “yeter ulan kulağım ağrıyor, medikal istişarelerinizi başka zaman yapın!!” mealindeki sızlanmaları ile son buldu.

Arca eskiden şişkonun önde gideniydi, “bunun dışı tombik görünüyor, içi kof” diyordum, şimdi suratı kaşık kadar kaldı diyecek halt bulamıyorum!

Ay ben bile bık bıkımdan sıkıldım, en iyisi ben susayım Arca konuşsun…

Bebemi iki gün görmemişliğin verdiği özlemle ve pek tabii ki son zamanlarda ardı arkası kesilmeyen hadiselere duyduğum kızgınlık sebebi ile İlk dinlediğimde gözlerim doldu.

Sonra öğretmeninden öğrendim ki, ANDIMIZ’ın her bir mısrasını bir çocuğa ezberletmişler, hepsi tek tek söyleyecekmiş. Ama Arca tamamını ezberlemiş. (benim bebem muhteşem:P)

Korkarım bir başka balık burcu RTE Amcası gibi Arca da iyi bir hatip olacak amma velakin bizimkinin siyasi görüşleri biraz farklı, onun kadar sevileceğini (?) sanmıyorum.



Next video : Arca’dan “Atatürk’ün Gençliğe Hitabesi” deeerrrmişim: ))))