3,5 yaş babasının babatomisi

“Biz bunu yaptık ama olmadı bu!” repliğini 3,5 yaş babalarının icat ettiği, Gülse Birsel’in arakladığı rivayet edilir. Babayı sallamayan veletler büyük bir titizlikle anaya havale edilir. Zaten despotlukta duayen mertebesine ulaşmış 3,5 anasına böyle laf dinlememeler çerez gelir, söylemesi ayıp.

3,5 yaş babası babatomik olarak çocuğun istediği oyuncağı en ince ayrıntısına kadar çözmüştür. Ananın ofis komşusu İstanbuldaki oyuncakçıda siyah kumandalı büyük BMW bulunacağını içgüdüsel olarak hissetmiş, tam isabet ettirmiştir.
Ananın tüm muhalefetine rağmen bebeyi yeni abur cuburlarla tanıştıran hep 3,5 yaş babasıdır. Kendi ne seviyorsa bebeyi de ona alıştırır ki suç ortağı olsun. Pis!

3,5 yaş babasının babatomik yapısı her hafta iki çuval oyuncak arabayı o yazlık senin bu yazlık benim taşımaya uygundur. Akşam dönüşlerinde uyuyan bebeyi eve çıkaran annenin peşi sıra, bir valiz, iki çuval oyuncak, bir atom karınca, fotoğraf makinesi ve laptop çantasının yanı sıra annenin el çantası ile bebenin kitaplarını yukarı çıkarmayı başarabilmektedir.

Çarpışan otomobillere binmek, Agora’daki tüm oyuncakları denemek, oyuncakçıdan yüz milyonuncu arabayı almak hep babatomi kıyağıdır.

3,5 senedir bebesini kendisi ile uyumaya ikna edememiş olan baba, babatomik olarak pes etmeye henüz hazır değildir. Türlü rüşvetlerle ikna etme çabalarının süreceğini “gün gelecek bebem benimle uyumak için ısrar edecek!” sözleriyle beyan etmiştir.

Uyku konusundaki inatçılığını sorguladığımız 3,5 yaş bebesi, "babamın sakalları var, gıdıklandırıyor beni" dediyse de traş olma vaadini müteakip yine yan çizmiştir. 

Tam ümitlerin tükendiği noktada mucizevi bir şey olmuş, Arca annesinin "seninle ilgilenmeyeceğim" yaptırımını kulak arkası ederek, ona vurmuş, annesi gecenin kalanında kesinlikle cüce ile ilgilenmemiştir (anne dediyse yapar, katiyen sözünden dönmez, ağlayan bebesine içi yansa da dönmez), uyutmak da dahil! Kitap ve uyku konusunda babasının kucağına düşen velet, çaresiz babasıyla uyumuştur. Gönül rızası ile babasıyla uyumayı seçeceği günler günün çorbası ailesi tarafından özlemle beklenmektedir.

Not: fotoğraf, Arca'nın bir yaz günü uzun bir öğlen uykusundan uyandırılmaya çalışıldığı dakikalara aittir. O uykulu haliyle yanağını okşadığının babası olduğunun farkında değildir.