Tarihte bir ilk...

İlker maç izlemeye dışarı gitti. (hayır bu ilk değil : P)

Arca cücesi nezle ile sezonu açtı, an itibariyle ateş çıkacak mı çıkmayacak mı diye bahisleri açıyorum!! (Tabii ki bu da bir ilk değil puhahaha)

Bu vesile ile uyumamam lazım, bilgisayarı ve televizyonu açtım. Zira kitap okursam uyuyakalmayacağımın garantisi yok. Nurti senin face benim takılıyorum, işin bilgisayar kısmında sıkıntı yok lakin televizyon konusunda pek acemi pek pratiksiz kalmışım. Kuzey Güney ile Muhteşem yüzyıl arasında mekik dokuyorum. İkisi de pek güzelmiş, bir defa daha beğendim.
Sorun şu ki kumandaya aşina değilim. ona buna basarken MGM'de New York New York'a denk geldim. Allahım çok mesudum. Tam şu anda Robert De Niro nikah memurunun evinin kapı camını kırdı. Puhahaha süper film yav!!

Bugün bir ilk yaşandı aslında onu yazacaktım. Arca cücesi ömrü hayatında ilk defa İlker evden çıkarken ağladı. İlker yaklaşık dört yıldır süregelen çabalarının meyvelerini almaya başladı. Onların ayrılık sahnesine tanık olanların gözyaşı dökmemelerinin mümkünatı yok. Ben? Hayır ben o anda Arca'yı nasıl İlker'den koparırım da kocam gönlü rahat maç izlemeye gider diye düşünmekteydim, işin duygusal kısmına kendimi veremedim. Allah biliyor ya olayın bu tarafında olmaya alışkın değilim. Genelde - daha doğrusu şimdiye kadar her zaman - arkasından ağlanan ben oldum! Şimdi ise başrolü kaptırmıştım. Aman tanrım yardımcı oyuncu Oscar'ını acilen almalıydım. Onlar düğüm olmuş zır zır ağlarken dink! ampul yandı. Dün gelen kitapları kötü günler için saklamıştım. Tanrım bundan kötü gün mü olur? Tekrar eski popularitemi kazanmak için kitabı kullandım. Arca pek tabii ki yeni bir kitaba İlker'i sattı, benim kollarıma geldi. Hayır utanmıyorum, yine olsa yine yaparım!

Kitabı okuduk, bir süre baba diye sızlandı sonra uykuya daldı.

Neyse artık filme döneceğim. Hey gidi New York New York....