Hafta sonu okuldan verilen ev ödevimiz buydu. Ben kağıda www.gununcorbasi.blogspot.com yazmayı düşünüyordum aslında:) vallaha hiç uğraşmazdım. Yazmak değil derdim, vallaha bak otursam sayfalarca yazarım. Lakin İlker "ödevimiz vardı eyvah" deyip ne olduğunu söylediğinde ben kafamdan yazmıştım zaten. Mesele kağıda "elle" yazmak. O kadar klavye- dokunmatik ekran gevezesi olmuşuz ki elle yazmayı unutmuşum. Elle yazarken düşünemiyorum bile:) neyse buraya yazdım tabii ki sonra elle temize geçtim sabah alelacele kolum koptu. Bir de İlkerinkileri ekledim. Malum o telefonda sms bile yazamaz.
Tamam sustum, ödev aşağıda:
"Her anne baba çocuğunu muhteşem olduğunu düşünür, dünyanın en akıllısı en güzeli en harikası O'dur, doğrusu da budur. Gel gör ki bazen aileler kötü dönemler geçirir, bizim seninle hastanede, hastalığının ne olduğunu bilmeksizin geçirdiğimiz üç hafta gibi. Ve o zaman çocuğunun muhteşemliğinin pek de önemi olmaz, çocuğunun sağlıklı ve yanında olması yeterlidir ve aslında her şey işte bu kadar basittir!
Bugüne kadar böyle düşünüyordum. Her annenin gördüğü muhteşemlikleri görmeye imtina ediyordum. Sağlıklı ve yanımdaydın işte bu kadar basit!
Ama bugün...
Önceki akşam babaannen seninle kalmıştı çünkü biz bir yere davetliydik. Gece geldik, söz verdiğim ve gün içinde tatbikatını yaptığımız gibi koyun koyuna uyuduk. Sabah hep birlikte kahvaltı edecektik ve babaannen gidecekti. Gitmeden önce seninle vakit geçirmek istedi. "Ne yapalım?" Diye sordu. Ve sen ona açık ve net hiç mızıklamadan doğru dosdoğru bir şekilde "sen artık evine git, ben annem ve babamla vakit geçircem" dedin.
Evet babaannen üzüldü, evet biz utandık ve hatta "hadi canım öyle demek istememişsindir" filan dedik ama sen duygularını dürüstçe ifade etmiştin ve tüm çabalarımıza rağmen değiştirmedin. Günü anne ve babanla geçirmek istemiştin bunu bir güzel anlatmıştın.
Ve ben seninle gurur duydum bugün!umarım hayatın boyunca duygularını ve düşüncelerini hep bugün olduğu kadar özgürce ifade edersin.
Kendini özgürce ifade etme hakkını ne şekilde olursa olsun kimsenin elinden almasına izin verme!"
Ha bir de seni çok seviyoruz yer cücesi:)
Çok yaşa, mutlu sağlıklı yaşa Arcacım ailenle birlikte. Çok duygusal olmuş bu yazı.
YanıtlaSilSabah sabah,hislendim...İyi ki varsın be Arca...Kokusunu bildiğim, gülüşüne canlı tanıklık ettiğim, çok sevdiğim oğlum...
YanıtlaSilkeşke büyüdükten sonra da kendimizi özgürce ifade edebilsek de şu kayınvalidelere sen artık evine git diyebilsek:) kimse kınamasın hepimiz içten içe diyoruz aslında:) bir erkek annesi olarak sonumu merak etmekteyim. sustum. imza tabi ki anonim:)
YanıtlaSilNe kadar doğru yerden girmişsin olaya Yelizcim,'' tek sağlıklı olsunlar da'' sözü ...Ne çok söylemişimdir sanırım milyonlarca kez olmalı.
YanıtlaSilArca aslını inkar etmiyor,duygularını süslemeden püslemeden, en ufak kenar süsü bile yapmadan belirten bir annesi var. O hep öyle olacaktır. Önünde ki rol model öyle...
Harika bir yazı ellerine sağlık...
YanıtlaSilçok güzel,derin ve bir o kadar anlamlı anlatmışsınız...sağlıkları yerinde olsun da,gerisi boş hakikaten...bu arada dün arkadaşımla konuşurken,haftasonu aynı ödevi yaptıklarını söyledi,sizin yazı aklıma gelince "Arca adında bir sınıf arkadaşı var mı?"diye sordum,"evet"cevabını aldım.Arca'nınve sizn tarif uyuyor,muhtemelen arkadaşımın oğluyla ,Arca sınıf arkadaşı...Tesadüf...Okul hakkında bir ara sizden de fikir almak isterim.Eylül döneminde Cansu okula başlayacak nasipse,seçeneklerden biri de bu okul?sevgiler...
YanıtlaSilHerkese çok teşekkürler:) @bizden, hangi arkadaşı acaba arcanın? Çok merak ettim:) süper bir tesadüf olmuş
YanıtlaSil:)Eren...hakikaten süper tesadüf...Evlerimiz de yakın olmalı tahminen...Okulu çok iyi biliyorum aslında,sahipleri de apartmandan eski komşularımız(23 senelik ahbaplık var)Ama bu sene için Cansu'nun yaş grubundaki öğretmen içime sinmeyince,bir duraksama olmuştu.Arkadaşımdan dinliyorum ama sizden de görüş almak isterim...(bu arada Eren'de bir süredir kardeş istiyor annesinden)sevgiler...
Sil