Geçen akşamın konusu Arca’nın hayali arkadaşı Öngün’dü. Hayır, okulda en sevdiği arkadaşlarından biri olan “Ongun” değilmiş, bunun altını özellikle çiziyor.
Hayali arkadaş dedim ama tam olarak arkadaş demek ne kadar doğru bilmiyorum; zira Öngün’den çok haz etmiyor. Onun yaptıklarını şaşkınlıkla izliyor ve katiyen tasvip etmiyor.
Öngün, Arca’ya göre yaramaz bir çocuk. Yemeklerini döküyor, çocuklara vuruyor, hiç yıkanmıyor, pis pis dolaşıyor. Dişlerini fırçalamıyor, laf dinlemiyor, oyuncaklarını kırıyor, oyun oynarken babasının elini itiyor, annesine bağırıyor. Öğretmen çocuk çiz diyor, Öngün karalama yapıyor, sonracığıma ellerini yıkamıyor, öğretmenine “sen çık seni sevmiyorum” diyor. Yani diyor-MUŞ. Arca öyle anlatıyor.
Karalamadan resimlere geçtiğini ilan ettiğim postta, Arca'nın resmini çizdiği çocukları “I see dead people” alt metniyle anlattığını yazmıştım, epeyce tırsmıştım.
"Genel olarak hayali arkadaş yaşadığı dünya ile karşılıklı etkileşime geçen çocuğun karşılaştığı konularla baş etmeye çalıştığını gösterir. Küçük çocuk gelişiminin normal ve doğal bir parçası olup, endişe etmeyi gerektiren bir durum değildir." Diyordu adsız yorumcu:)
Bir de sağ olsun linkler paylaşmıştı;
Arca daha küçükken "annem biliyor musun ben bir çocuk gördüm arkadaşını itiyordu..." Gibi cümleler kuraradı. Çocuğun bir adı olmazdı, bir çocuktu o. Öngün bu cümledeki "çocuk"un isim bulmuş hali gibi.
Ha bir de "Mustafa" var. Hayali arkadaş değil ama bildiğin oyuncak araba. Bir markası olmadığından mıdır nedir bunun adı "Mustafa":) Mustafa'nın Ford kamyonetle muhabbetlerinin hastasıyım ve yan odadan gizli gizli dinlediğimi itiraf ediyorum:) N'apayım ben yanına gelince muhabbet kesiliyor:)
Gerçekten de bu küçük insanların kendi kendilerine sohbetlerini dinlemek çok keyifli değil mi? Ben de ne yazık ki gizlice dinleyenlerdenim. Çünkü farkettiği zaman kesiveriyor. Bizimkinin arkadaşının ismi Sophia. :-)
YanıtlaSilEvet ya gizli gizli ama eğlenceli:)
SilSizde sadece Öngün varmış, 7 yaşındaki yiğenimin 3 yaşından beri şimdi adını hatırlayamadığım bir hayali arkadaşı ve onun sülalesi var. Sülalenin meslekleri bile belli. Oğlum evlenirken o hayali arkadaşın ablası da evlendi, ailecek düğüne gittik :) Neredeyse altın takacaktık o derece yani :)
YanıtlaSilKardeşime söyleyim de endişe etmesin demek her çocukta oluyormuş. Gerçi kendisinin de çocukken el kadar bir çakıltaşı vardı, köpeğim diye her gittiği yere götürürdü :)
Çok güldüm sandalyeden düşüyordum:) ama yine de araştırsala mı acaba? Beş yaşından sonra devam ediyorsa sakıncalı olabilir diye bir şey okuduğumu hatırlıyorum
SilHayal gucune saglik Arcam :))
YanıtlaSilÇok tatlısın sen Arca. Bu arada çocuğu oyun oynarken konuşmaları dinleyen bir anne daha var, dinlemek çok zevkli ya:)
YanıtlaSilHah aynen:)
SilEylül'ün de geçen sene hayali bir 'oğlu' vardı; Erman. Nerden bulduysa bu ismi.Gittiğimiz her yeri, yaptığımız her şeyi ona anlatırdı. İsmini sevmesem de torunum deyip bağrıma basmıştım. Bu sene ortalıkta yok Allahtan :)
YanıtlaSilAğzımdakini püskürttüm puhahah torununu bağrına bastın ha süpersin:)
SilÖngün iyi, biliyorsun bizimkinin adı babaanne !!! Artık hayali mi, görünenlerden mi hala çözemedik zaten ihtimal de yok çözmeye...Ama ortak nokta; babaannesi öyle yapmasına izin veriyor, o bunu babaannesiyle yapmış, dişini fırçalamadan yatmış, yemek yememiş çikolata yemiş gibi....Olumsuzluklar babaanne ile yapılabiliyor...
YanıtlaSilMustafaya koptum :))) Ben de yemek yaparken dinliyorum salondan gelen sesleri ne hikayeler yaşanıyor arabalarımızın arasında...
Nil babaanne çok sakat ya berki ne zman görsem babaanne aklıma gelince ürperiyorum:))
Silhayali arkadaşları çok ciddiye almamak gerekiyormuş. daha doğrusu çocuk ondan bahsettiğinde çok önemsenecek birşey olduğunu hissetmemesi gerekmiş. yani hem reddetmeyecekmişiz hem de çok üstünde durmayacakmışız. bi doktor özetle böyle demişti. bi de yaş sınırı söylemişti o aklımda kalmadı. çok uzun sürmemesi gerekiyormuş. bizim evde henüz yok bakalım :)
YanıtlaSilHmm evet mesela öngün nerde filan dememek lazımmış o konuşursa dinlemek lazımmış sadece
Sil3-5 arası normalmiş beşten sonra dikkat etmek gerekirmiş diye okudum verilen linklerde. Bir de her çocukta olmayabilirmiş belki olmaz meral sizde?
Başlarda sadece "Rakel" ve "Hipo" varken, zamanla bir hayali arkadaş sürüsü oluştu Günce'nin de. Karakter falan da değiştiriyorlar. Parıltı örneğin, başlarda hep negatif şeyleri "Parıltı" yapardı. Zaman içinde Parıltı genellikle dışarı çıkarken bize eşlik eden çocuk olmaya başladı. Hatta artık kısaca "Parıl" diye anıyor kendisini. "Zeynep", "Ece", "Yusuf" hala ara ara varlar, Zeynep'le Ece mutedil dalgalı, Yusuf ise Günce'nin tarifine göre bir ayaklı şiddet makinesi. Sizin Öngün gibi, tekme onda, tükürme onda, itme onda. Bu aralar ise kötü rollerin baş oyuncusu "Dil"oldu. Sonbahar gibi katıldı aramıza sayın "Dil" ve tam bir saklama, karıştırma ve dağıtma uzmanı kendileri. Bir de yastık savaşı en iyi "Parıl" ve "Dil"le oynanıyor.
YanıtlaSilYalnız bu Dil'in tam da Günce'nin "Havuzla Yavuz ne kadar birbirine benziyor di mi anne", "Güneş ve Güney aynı gibi di mi anne" dönemine denk gelmesi kıllanmama neden olmuyor desem yalan olur.
Birşey mi ima etmeye çalışıyor nedir?
NİL
Nil cidden güncenin çok renkli bir hayati muhteşem bir hayalgücü var bayıldım. Çok özledim ben kızları:) eliz nasıl?
Sil:)) Aynı özlemelerdeyim. Eliz, bu sene uzun bir hikaye. İyi, iyi ama "terrible two", "horrible 4" falan hikayeymiş, asıl 13'leri görmek gerekmiş. Gelgitlerine uyum sağlamaya çalışacağım derken göbeğim düşüyor. Büyümek sancılı birşeymiş, unutmuşum, "böyle miydim ki ben de" dediğim çok zamanlar oluyor.
YanıtlaSilNeyse, sağlıkla büyüsünler de bu dalgalar da durulacak heralde.
Çok öpüyorum seni de, Arca'yı da:))
Gunceeeer gunceeeeeeee..olurum sana beeeen (yeliz artik kusura bakma)
YanıtlaSil