Nerden aklına geldi dersen... Hiç öyle işte...

Hıdrellez geçeli çok oldu gerçi, Arca'nın yine hasta olduğu günlerdi dünyamızı şaşırdığımız günler. Nitekim dileklerimizi yazıp da denize atamadım:( neyse Hıdrellez deyince aklıma Arca'nın yaşında olduğum o yıl geliyor. Ya da daha büyüktüm bilmiyorum. Göztepe sahilinde ateşler yakılmış herkesler üstünden atlıyor. Nasıl istiyorum atlamayı ama mümkün değil tabii. Götü başı yakarsın.


Eve kadar o ateşlerden atlayamamanın hayal kırıklığı ile gagam önümde yürüdüm. Evin arkasındaki otoparkta babam olduğu yere çömeldi, bir kibrit yaktı. "Hadi" dedi "atla!" Allahhhh defalarca atladık ablamla.

Onlarca Hıdrellez geçti üstünden ama biri Hıdrellez dedi mi ilk bu gelir aklıma:)

Şimdi nerden aklına geldi dersen hiiç öyle işte:)

Bir de patates kızartması mevzusu var ki öff!

İlkokula gittiğim yıllardı, mutfağa pek meraklıyım hiç ayrılmıyorum annemin kıçının dibinden. Ufak tefek işler veriyor bana havamdan geçilmiyor. Mantının yoğurduna sarımsak soyuyorum misal mantıyı açmış kadar övünüyorum.

Anneannemlerin bağındaydık o gün. Çalı çırpı ateşinde patates kızartması yapılacak üstüne de yoğurt üüfff

Tutturdum patatesleri ben doğrayacağım diye. Annem izin verdi bir de bıçak. Kırk saatte kesiyorum ama kesiyorum işte kimse ilişmiyor. Vaktin at koşturmadığı zamanlar:)

Parmağımı kestim tabii, acayip kanadı. İçimde başaramamanın verdiği üzüntü parmağımda kesiğin acısı kös kös oturdum sofraya, kızarmış patatesler geldi. Annem, "aman da benim kızımın patateslerinde parmağının tadı var pek de güzel olmuş nam nam nam" yaptı. Var ya sofraya portakal soslu ördek koysam bu kadar koltuklarım kabarmazdı.

Ne zaman patates kızartması yapacak olsam o gün gelir aklıma. Şimdi nerden aklına geldi dersen hiiçç öyle.

Yok lan öyle böyle değil akşama patates kızartıp yanına biramı açacağım yeni yasamızın şerefine. Kafası kıyak nesil istemiyorlarmış peh! Ayık kafayla çekiliyorsunuz sanki!

İşin geyiği bir yana o yer cücesi benim yaşıma gelip de çocukluğundan böyle anılar biriktirmiş olur mu acaba?

Çocuklarımız için her gün biriktirecekleri anılar yaratıyoruz aslında, farkında bile değiliz. Sor şimdi annemle babama hatırlamazlar bile ama ben babaanne olunca bile hatırlayacağım.

Nerden mi aklıma geldi şimdi? Hiç işte öyle:)