Kuzgun

Bizim yer cücesi bence dünyanın en muhteşem çocuğu değil. En akıllısı, en güzeli, en tatlısı … en en en …. bir şeysi değil. Olmasın da zaten. Ama benim çocuğum ve onu en bi çok sevmem için sebebe ihtiyacım yok. Diğer taraftan herkeslerin onu sevmesi, takdir etmesi gerektiğini de düşünmüyorum, daha doğrusu düşünmediğimi sanıyordum. Öyle değilmiş.

Geçenlerde markete girdik. Yazlığa giderken deniz terliğini unutmuşuz, marketten alacağız. Arca’nın ayak numarasında bir terlik seçtim ama en az üç numara daha küçük, katiyen girmiyor. “aa buna yanlışlıkla 27 yazmışlar” dedim.
Arca ise “buna 27 yazan salakmış!” deyiverdi, tam ağzımı açıp da “aa annecim salak denmez, yanlışlık olmuş” diyecek oldum, hop arkamdan bir adam girdi araya döndü Arca’ya “aa ne ayıp şey çocuklar salak demez, düzgün konuş” diye çemkirdi.

Çok garip bir ruh hali, bir yandan “sana n’oluyor be adam! Sen kimsin ki benim çocuğumu terbiye etmeye kalkıyorsun” diye tırnaklarımı çıkarasım geliyor, bir yandan sadece benim söyleyeceğime benzer bir cümleyi benden önce kurmuş bir adama gıcık olduğumu fark ediyorum. Her iki ruh hali de doğru değil ama yapacak bir şey yok hissiyat böyle. Sesim çıkmadı, afallayan Arca’nın elinden tuttum, tek kelime etmedim ama “kendimi zor tutuyorum, dua et çocuk var” mealinde adama bakıp başka yöne gittim.

Hani annelerin “şimdi bir şey demiyorum, seninle eve gidince hesaplaşacağız” bakışı vardır ve eve gidesiye kadar hayat zehir olur, “ah ulen şurada ağzımın payını vereydi de eve kadar işkence çekmeyeydim” diye düşünürsün ya, hah işte adama o bakışı fırlatırken yüzünde aynı telaşı okudum. “Hah” dedi içinden “kadın az sonra çocuğu bırakacak, bir tenha rafın arkasında yüzümü gözümü tırnaklayacak.”

Hmmm fena fikir değil :P

Toplumun fertlerinin herhangi bir çocuğu eğitme, azarlama, çocuğa müdahale etme refleksine gelemiyorum ben. Hayır anneanne, babaanne, dede, hala, teyze ve ailenin diğer fertlerini yani tanıyanları, dostları kastetmiyorum, benim derdim yabancılarla. Haminnelerle, orantısız müdahalede bulunan yoldan geçen insanla derdim benim. Anne olarak ben yanındayım ve yanlış bir durum varsa ben uyarırım sana noluyor be! demek istiyorum sadece.

Belki de bir çocuğu büyütmek için bir köyün seferber olduğu zamanlardan çok uzak bir yere düştüğümüz için katlanamıyoruz. Yavrumuz sadece bizim yavrumuz ya hep kuzgun onlar bize.