Tatil bitti, yeayyyy çocukları okula kocayı işe postaladım diyenler, beni teselli edecek güç sizin damarlarınızdaki asil kanda mevcut değil. Hatta hiç kimsede mevcut değil, o He-Man veledi gelsin güç bende filan desin mesela, yürü git derim.
Ben bugün okula gitmek istemeyen çocuklardan bile daha mutsuzdum. Nokta. Ötesi yok.
Dinlendim mi? Dinlendim. Yedim içtim mi? Midemde bir fare var sanki, boş kalmaya alışmamış öğlen yemeğinden sonra başladı guruldamaya, Allah seni inandırsın an itibariyle eti form suntası kemirmekteyim, tahta kurusu muyum neyim!
Bolca didiştik, birbirimizi yedik filan ama yetmedi. Biz bu yer cücesiyle birbirimize doyamadık. Her sabah sordu, “bugün tatil mi” diye, her sabah saydı kaç gün kaldığını. Ben de tabii ki!
Bu sabah sırf moralim düzelsin diye mini elbise giydim, makyaj filan yaptım. Nafile!
Ben bu tatil aylaklığın kitabını yazdım adını da “aylaklığın el kitabı” koydum, üstüne de şaheser tanımam. Eh haliyle çalışmak koyuyor be bacım. Allah iş versin güç versin de, tatili de bol keseden versin, dinimiz amin.
Peh! evdeyim de ne oldu??? Berbat bir geri dönüş çilesi çektim. Perşembe gününden beri tam gaz devam eden belalı düşmanım migrenle sarmaş dolaş günlerim geçti. Bir migren atağı bu kadar gün sürer mi? Kendi rekorumu kırdım.
YanıtlaSilİş olaydı iyiydi...
Aylak Adam'ı da yeni bitirdimdi Yeliz:)
YanıtlaSil