Arca tuvalete kalkmış üşümüş yanımıza girivermiş.
Isınınca bir keyiflendi ki sorma!
"Annem yorganın altı sıcacıkmış sıcak ekmek gibi!" Pek hoşuma gitti bu benzetme. En sevdiğimiz şeylere benzetiriz değil mi hoşumuza giden şeyleri?
Bu sabah aklıma geldi bu anı. Dondu kaldı gülümsemem.
Bundan sonra o anı aklıma geldikçe ekmek almaya çıkan çocukların öldürüldüğü bir ülkede yaşamanın utancıyla suskunlaşacağım.
Onlar utanacak mı? Başını öne eğecek mi emri verenler?
Çalarken bile dilinizden düşürmediğiniz allahınızdan bulun, o arkasına sığındığınız sandık mezarınız olsun.
Çok güzel söylemişsin yine az ve öz. Anlayana !
YanıtlaSilAmin...
YanıtlaSilGurbette en çok özlediğim şeylerden biri fırından alınmış sıcak ekmek, sanırım artık hiç özlemeyeceğim :(
YanıtlaSilçocuk kokusu da sıcak ekmek kokusu gibidir...
YanıtlaSilUtanmak ne kelime neredeyse mutlu olmuşlar dedirtecek davranışlar sergiliyorlar. Aileye bir başsağlığı bile dilememişler. Onlar insanlıktan çıkmışlar ama ben yine de insan olmaktan utandım. Ne yazık ki benim ülkemin yöneticileri olmalarından duyduğum utancı kelimeler ile anlatmak mümkün değil.
YanıtlaSilYeliz,
Eminim sen de yaşadığın tarifi imkansız duyguları yazıya dökemiyorsundur.
yok yazamıyorum Ahu. Yazıyorum da sonra siliyorum.
YanıtlaSilo kadar üzgünüm ki... öfke filan bitti. Yazıklar olsun sadece yazıklar olsun.
şimdi çok sevdiğim bir blogu okudum, sen de siz de okuyun, tam olarak içimden geçenleri yazmış
http://herbokubilenadam.blogspot.de/2014/03/olu-yatrm.html
Keşke ölümümüz bu ülkede bir şeyleri değiştirse.
YanıtlaSil