Daha çok belgesel izlemeliyim

Geçen akşam erkenden sızmışım, daha doğrusu İlker bir ara balkona çıktı, bir kanepede ben bir kanepede Arca güya sohbet ediyorduk, sonra ne oldu anlamadım, uyuyakalmışız. İlker'in balkondan içeri girdiği ve her ikimizi uyur halde gördüğü andaki surat ifadesini görebilmek için o an orada bir kamera olmasını nasıl da isterdim. İlker Arca’yı yatağına yatırmış, beni dürtmüş, bir iki silkinmeye çalışmışım yok olmamış, gitmiş yatağıma yatmışım. Artık nasıl yorulduysam.

Tabii gecenin bir vakti uyandım, aslında gördüğüm rüya uyandırdı beni. Daha doğrusu rüyadaki hayvan. Bir hayvan var, arabadan çıkarıyoruz, pıtı pıtı yeniden giriyor, böyle birkaç tur attık. Benim aklımı kurcalayan ise hayvanın cinsi. Ben bunu bir yerden çıkaracağım ama nereden? Rüyamda da kimse cinsini zikretmiyor, sessiz rüya. Ay kafayı yiyeceğim. Gece bu merakla uyandım. Arca’nın sayısız hayvanlı kitaplarını düşündüm tek tek. Yok! Uykum kaçmasın diye geri yattım uyudum, rüyanın devamı. Öyle olur ben rüyaların devamını görürüm, arkası yarın gibi.

Artık bu defa ilişmedim, sadece rüyamdaki imgeyi iyice belledim, sabah öğreneceğim. Bütün sabah hayvan aklımda, gelincik mi desem, hamster mı desem, ne desem? Fare değil, sincap da, onları tanıyorum. Aslında bunu tanıyorum ama çıkaramıyorum. İlk iş açtım google görselleri yazıp yazıp hayvanların resimlerine bakıyorum. HAH! Buldum sonunda KUNDUZ! Hay bin kunduz!

Bunlar hep az belgesel izlemekten oluyor. Son hayvanlı belgeseli dört yıl önce, Arca hayvanları tanısın diye birlikte izlemişim. Onda da bizim evde yaşananlar malum. Evet ben Yeliz, ben fok hayvanına "fok balığı" diyen bir zooloji cahiliyim ve ay evet iğrencim!