Yaz

Bir fittiri yazı atıp hop “ben artık sosyal mecralarda takılamayacağım” mesajı veren ama günde bilmem kaç defa sosyal medyayı dikizleyen tipişkolardan değilim ama son bir haftam böyle geçti. Çünkü kafa binbeşyüzdü!

Nasıl olmasındı?

NA, sağlık durumu sebebi ile ayrıldı bizden. Bir yumru geldi oturdu boğazıma.

Bir ablamı kaybettiğime mi yanayım, onun hastalığına ve acı çekmesine mi yanayım, Arca’nın en yakınlarından birinden uzakta kalacağına mı yanayım bilemedim.

Derin bir boşluk…

Sonra… İlker’in annesi ameliyat oldu, dün. İyi çok şükür, inşallah hızlıca iyileşecek ama zor bir süreç bizleri bekliyor.

Arca’nın okulu haftaya kapanıyor. Peki, Arca, koca bir yaz ne yapacak? Katiyen yaz okuluna gitmezmiş öyle diyor. Bakacağız bir çaresine… İlker yanında gezdirecekmiş, inşaatta iş yaptıracakmış, gerekirse ofise götürecekmiş.

Derhal bir eylem planı içerisine girdim. Anneanne ve dedenin karne parası olarak takdim ettikleri meblağı bir kısmı legoya ayrılmak üzere, kalanını çeşitli etkinlik, çıkartma, boyama kitaplarına yatırdım. En azından İlker’in oturup çalışması gerektiğinde onun da elinde bir çalışması olacak. Sonra termoslu bir çanta edindim. Gün boyu yanlarında, meyve, atıştırmalık, su, soğuk sandviç gibi beslenmelerini taşıyacaklar. Zira Arca açken Arca değil assoliste bağlıyor, mütemadiyen tıkınması lazım.

Muhteremi bu girişimi dolayısıyla çok takdir ediyorum. Her “baba”yiğidin harcı değil 6,5 yaşında bir veletle sabahtan akşama takılmayı göze almak. Geçen bir yazı okudum, bir araştırma. Babaların ev işlerinde ve çocuk bakımındaki payı hakkındaydı. Yazı burada ama üşenenler için söyleyeyim, neredeyse SIFIR! Bu durumda benim muhterem biraz standart dışı kalıyor, kabul ediyorum. (yaşasın kocaları çocukken çalıştıran kaynanalar!)

Muhterem benim kafadadır, dağınıktır, düzensizdir, miskinliğe yatkındır ama iş başa düştü mü sıvışmaz. NA’nın artık hiç gelmeyeceğinin kesinleştiği o gün, evdeki hummalı çalışmayı görecektin. Bütün halıları İlker süpürdü, halılar kalktı, tam yaz moduna geçildi. Ben ütüleri yaparken onlar, etrafı topladı. Ben çarşafları değiştirirken onlar makineye çamaşır attı. Ben yemek yaparken onlar bezelye ayıkladı. Ben yerleri silerken onlar… Ipad oynadı puhahahah tamam lan o kadar olsun.

Evin düzeni tamamen değişti ve işbölümü sağlanmış görünüyor, en azından bir hafta idare edecek bizi. Bundan sonra bu şekilde devam edebilirsek, kimse çok fazla yorulmaz. Ay hadi inşallah!

İkinci bir düzen değişikliğine kadar, çamaşırların çok azının ütülenmesine, çarşaf ve donların katiyen ütülenmemesine, katlayıp çekmeceye koymaya üşendiği için iki saat giydiği t-shirtü kirli sepetine atmayı tercih eden baĞzı cücelerin bu huyundan vazgeçirilmesine, karınca istilasına önlem olarak salonda gıda maddesi tüketilmemesine, kirli süt bardaklarının ortada bırakılmamasına, kısacası birbirimizin götünün toplanmasına karar verilmiştir.

Cümlemize hayırlı uğurlu olsun!