Bitmemiş “Dava”

Kafka’nın “Dava”sı için ölmeden önce yakılsın diye verdiği eserlerinden biri olduğu söylenir. Doğru bence. Zira romanda bir bitmemişlik hissi, bir edit edilmemişlik şekli mevcut. 

Belki de bundan sebep, bizim kitap kulübünün tartışması da Dava’dan ziyade Kafka merkezli oldu. Şahsım adına konuşayım, ben hepi topu iki Kafka kitabı okumuş biri olarak Kafka’dan konuşmayı haddime bulmadığım için Dava çerçevesine girmeye çabaladım (kadınlar dedim, rahip dedim, dediğimle kaldım:P), nafile bir çaba. Lakin laf dönüp dolaşıp sürekli Kafka’ya geldi. Dava tabir-i caizse piç oldu. Dava’ya yazık oldu. Biz genelde kitabı irdeler, bizi etkileyen bölümlerini paylaşır, o bölümlerin bizi alıp götürdüğü yerlere yolculuk ederdik. Bu defa nedense olmadı.

Diğer eserleriyle karşılaştırıldı, ben de Dava haricinde okuduğum tek kitabı Dönüşüm’ü dilime doladım haliyle. (Ulen Allahtan bir tane evvelden okumuşluğum vardı yoksa çok pis eziklenecektim:P ) Dava da Dönüşüm gibi adamakıllı basılmak üzere yazılmış olsaydı, sanırım daha kısa, daha net, daha vurucu olurdu, diye engin Kafka bilgilerimi kulübe sundum:) Entellenmeyelim mi?

Neyse dedim ya, Kafka’yı hatmetmediğim için benim haddime değil yorumlamak. Sadece şunu söyleyebilirim, Kafka sadece “okunmalı dediler diye okuyalım bari” bir yazar değil bence. Sistem üzerinden bireyin eleştirisini, bunu da yarattığı kendine özgü bir dünya üzerinden yapan bir yazar. Her ne kadar David Lynch filmlerine benzetsem de, ay içim şişti gerdi beni desem de hakkını teslim etmem lazım. Ve kesinlikle Kafka okumak lazım. (pşşt yine de siz yeni başlayacaksanız Dönüşüm’le başlayın, böcek möcek bitmemiş Dava’dan iyi başlangıç olur:))