On maddede Brüksel’den ilk izlenimler

Ben Brüksel’e ömrü hayatımda bir defa gitmiştim, 2004 mü 2005 mi hatırlamıyorum bile. İş için tabii ki. Bir workshop vardı galiba. Deli soğuk bir havada arkadaşımla o meşhur meydanda gezdiğimizi hatırlıyorum. Kullan at fotoğraf makinesiyle hatıra fotoğrafları çekmiştim, ama tab ettirmeden makineyi kaybettim sanırım. Yani pek bir hatıram yok. İlker de yine aynı yıllarda iş için gitmişti, diğer Avrupa şehirlerinden fazlaca bir farklılığı olduğunu hatırlamıyoruz.

Bu defa günde kişi başı 20.000 adım atmak suretiyle altını üstüne getirdik, izlenimlerimizi 10 maddede derledik:) Bak görüyorsun bacım günün çorbası blog siz sayın okuyucuları için hiçbir fedakarlıktan kaçınmıyor, yediğini içtiğini, gezdiğini gördüğünü kıskandığını paylaşıyor:) 

1.    Çok başarılı bir toplu taşıma sistemi var. Ondan daha başarılı olansa muhterem. Elindeki telefonla tek hata yapmadan bizi bütün Brüksel’de gezdirdi. Sadece bir adres bilgisi ile telefon bile etmeden arkadaşımızın ziline bastık mesela, nasıl gelebildiğimize onlar bile şaşırdı.

işte o telefon!

2.    Milli yiyecekleri patates kızartması, çikolata ve waffle, milli içecekleri bira olmasına rağmen nasıl oluyor da zayıf kalabiliyorlar? Hayret! İlker’in tespiti bizim gibi öküzümsü değil, insan gibi yemeleriymiş. Peki.

böyle yemeyeceksin işte:/

3.    Dünyanın her yerinde aynı muameleyi görüyoruz, İlker coca cola zero söylüyor, ben bira ve istisnasız her seferinde bira İlker’in önüne konuyor. Göbekten kanımca. Bu arada öğlen yemeklerinde bile bira içtiğimi söylemeden edemeyeceğim, ne güzel biraları var kardeşim, insanı yoldan çıkarır şerefsizim! 

öğlen birası güzelliği

4.    Henüz midye yemedik, ben bizim Mardinli Memet abinin midye dolmasından, Şampiyonun midye tavasından gayrı midye tanımam arkadaş! Midyede muhafazakarım. Haşlayıp otlayıp koyacaklar önüme bütün iştahım kaçacak diye korkuyorum.

5.    Hep bisiklet biniyorlar, nasıl da özeniyor insan. Allahım oralara taşınmak, bisikletimi her allahın günü kullanmak nasip et yarabbi, amin! 

6.    “Ayağını kaldırımdan atıyorsun, bütün araçlar duruyor” efsanesi efsane değil, gerçek! Hem de sağını solunu kollamadan kendini yola atabilirsin. Hatta biz dört yol ağzında durmuş, elimizdeki telefondan yerimizi belirlemeye çalışırken bu şoförler, duruyor, ufaktan korna bile çalıyorlar, buyrun geçin diye. Allahın hikmeti!

7.    Her yer Türk abicim. İlk gün Paul’e girdik, benim muhteremin sevdiceği bir sandviççi kendisi, kasadaki kadın Türk çıktı ki hiç benzemiyor, o da bizim için aynı şeyi düşünmüş, boşuna Fransızca İngilizce debelendik. Yolda konuşmalarını duyuyorsun, kaldırıma masa sandalye atmış olan kahvecinin sütlü nescafesinden Türk olduğunu anlıyorsun. Bir de bizi müşteri hanesine asla yazamayacak ampulcü manav vardı, evet diyecek o, bak görürsün, el alemin memleketinde bir yerleri bir yerlerine denk (burası çok pis küfür, anlayan anlamıştır umuyorum) beylerin, bizim memleketimizdeki referanduma, seçime katılırlar, ampüle eveti basarlar.

8.    Çikolata çok pahalı! Bütün tanıdıklara çikolata alalım dedik, bütün parayı bıraktık çıktık. Yuh yav! Bence biz de lokumu turistlere pahalı tarifeden satalım, yüreğim soğusun.

9.    Hava 15 derece oldu mu soyunuyorlar. Yazık yav, görmemişin güneşi parlamış, açılmış da saçılmış:)

10.  Yeşil, yemyeşil… Var ya insanın ömrüne ömür katar mis gibi hava. Bir de böyle pembeli beyazlı çiçekleri olan bir ağaçları vardı. Allahım nasıl güzel bir görüntü o! Bahar dallarımız var ya bizim, yok onlar gibi minik değil, kocaman çiçekler. Kimseye de soramadım, ne ağacı bu, diyemedim, ama aklım kaldı. Derken instagramda fotoğraflarını gördüm, manolya ağacıymış.

Brüksel'e manolyalar açarken gitmişiz:)

 

Keşşşşke benim olsa dediğim ev:)

 

muhterem ile şömine yanı romantik yemeği