Son iki hafta

Son iki hafta ve sonra iş başı. Belçika vize tarihinde sanırım bir ilk yaşandı ve araya bayram tatili girmesine rağmen üç iş gününde vizem çıktı. (Belçika'da artık bana nasıl ihtiyaç duydularsa alelacele çıkarmışlar vizeyi puhhahaha) Ama maalesef tek başıma gidiyorum. Çünkü İlker ve Arca,vize çıkmasını bekleyecekler. Arca'ya bunu bir iş seyahati gibi görmesini önerdim. Ama ne kadar sürecek bir iş seyahati bilmemek ikimiz için de sinir bozucu. Arca bana beş gün verdi. Çocukların duaları kabul olur değil mi? Beş gün iyi bence, hadi on olsun ama daha fazla olmasın, amin.



Benim vize çıktıktan yirmi gün sonrasına İlker'e mülakat tarihinin verildiğini öğrendiğimde birlikte gidemeyeceğimizi anlamıştım ve gerçekten çok üzüldüm. İyi tarafından bakarsak, İlker'in elindeki işleri henüz yetişmedi, vize çıksa da zaten bitirmeden gelemezdi. Ayrıca, gidince bir otel odasında kalacağım, başlangıçta bir ay otel odasına üç kişi tıkılmak sıkıntı verebilirdi. Ben en azından önden ev kiralama ve resmi işleri halletmiş olacağım, umarım. Olumlu tarafından bakma konusunda kendime hastane günlerimizi anımsatıyorum, sağlık çok büyük bir sınama ve biz aile olarak onun altından kalktıktan sonra her şeyin üstesinden geliriz.

Neyse konumuza dönelim. Bu aralar blogdaki yazılarım da "gitmeden yapılacaklar listesi" tadında ve bundan katiyen hoşnut değilim ama yapacak bir şey yok, hep beraber katlanacağız. Nasıl ki Arca'nın ilk bir yılındaki çiş, kaka, ek gıda, gaz, uyudu, uyumadı, yok efendim şu kadar emdi bu kadar kilo aldı bahisli yazılarıma dayandınız, bu döneme de dayanırsınız, güveniyorum size bacım.

Peki neden böyle? Neden? Hissiyatın derinliklerine inemeyecek kadar çok şey havada uçuşuyor da ondan. Uçak bileti, otel rezervasyonu, banka hesabı işlemleri ve nakliye firmasıyla randevu gibi hızlıca çözülmesi gereken işlerin yanı sıra halı yıkatma ve kuru temizleme ile bir dizi vakumlu poşet operasyonu. Neler götürmeli? Nedir nasıldır?

Bizden evvel Belçika'ya taşınmış arkadaşların çok yardımı oldu. İstersek bütün evi gönderebiliriz. Ama uyardılar bizi, eğer eskimiş ya da atmayı düşündüğünüz şeyler varsa, ya da boşuna getirdiğinizi düşündüğünüzde hiçbir şeyi kapının önüne koyamıyorsunuz, atmak sorun, cezası olsun prosedürü olsun, sorun. Biz de hazır bütçemiz varken, artık dağılmaya yüz tutmuş yatak odası takımımız ile Arca'nın yatağını götürmemeye karar verdik, bir de dolap odasını. Zaten belli ki evler orada küçük, bizim bütün eşyamızı almasına imkan yok. Böylece sadeleşmiş oluruz. Her taşınma bir sadeleşme hareketi.

Tüm bu işlerin arasını mutlaka kaçamaklarla değerlendiriyorum. Ya annemlerin yanına Özdere'ye ya da Çeşme'ye. Hatta hafta sonu Kuşadası'na bile gittik. Bir hafta içinde İzmir çevresindeki bütün tatil beldelerini bitirebilir miyim? Bakalım. Son yirmi yıldır hiç bu kadar tatil yapmamıştım. Sarı saçlar ve bronz tenimle Belçika'ya Tina Turner gibi giriş yapmayı planlıyorum. Ama önce röfle yaptırıp saçlarımı kestirmeliyim, sonra götürülmeyeceğine emin olduğum eşyalarımızı hazırlamaya başlamalıyım ve bir de tabii nakliye firmasından koliler temin etmeliyim, tamire götürdüğüm sırt çantalarımızı almalıyım... Evet ya işim çok hala burada laf yetiştiriyorum. Hadi ben kaçtım:)

(Bir de ufak not, malum belli bir süre ailemden ayrı kalacağım, eğer yardımı dokunacak önerileriniz, güç verecek temennileriniz varsa, paylaşın, "kaynımda da ..." tadında olumsuz hikayelerinizi kendinize saklayın. Belirsizliklerin hüküm sürdüğü hayatımın bu hassas dönemimde olumlu şeylere odaklanmak istiyorum, anlayışınıza şimdiden teşekkürler.)