Yaşlandığını nasıl anlarsın? Vol.3

Bu başlıkta bir yazıyı ilk yazışım değil. Bakınız 2011 versiyonu ve 2012 versiyonu. Eminim içerik olarak konuyu kullandığım başka yazılarım da olmuştur ama şimdi aramakla uğraşamayacağım. 

Demem o ki ben bu yaş mevzusuna takık bir insanım galiba. Hayır sadece yazdıklarımdan değil, geçen gün katıldığım eğitimde bile bunu mevzu bahis ettiğimi fark ettim. Yaratıcı bir tarafını bulmaya mı çalışıyorlar nedir (benim için epey aramaları lazım), hepimize ismimizin baş harfiyle bizi tanıtan bir sıfat bulmamızı istedi hoca. Hatta "Y biraz zor olabilir" diye uyardı beni. Yo gayet net: Youthful. 

(dinç, genç bir havaya sahip anlamında) 

Öyle bir geliyorlar bana. Babama benziyorum ben, "kızlar yaşlandıkça analarına benzer" klişesinin aksine ben babamın dişi versiyonu olmaya adayım. Kırklarındayken babam yaşı hep 39 idi, ellilerinde 49, altmışlarında 59. Şimdi allah uzun sağlıklı ömürler versin, 74 yaşında ama hayır 69 demiyor artık. Gururla yaşını söylüyor, biliyor ki, "aaa hiç göstermiyorsun" diyecekler. Ben de o hesap göğsümü kabartıp "40!" diyorum. Bodur tavuk her daim piliç hesabı. 

Ama bir yandan da sinyalleri alıyorum, yalan değil. Saçımın röflesinin dibi çıkıverince beyazlar da gümüşi parlıyor. Saydım, 5-6 tel var. 

Tramvayı yakalamak için koştuğumda tekliyorum ufaktan, allah hayra çıkarsın. 

Yüzümdeki kırışıklıkları saymıyorum, lakin kapatmaya da kasmıyorum. Eskisinden bile az makyaj yapıyorum, hatta çoğu zaman yapmıyorum. Daha taze geliyor bana, daha genç :) Periyotlarımın arası 28 gün olur şaşmazdı, çok şükür yine şaşmıyor ama 24-25 güne düştü yazık ki. İzmir'deyken jinekoloğuma anlattığımda, "doğanın kanunu bu, elbet bir süreç, artık otuz yaşında değilsin" dedi. Eh haksız da değil. 

Sonra artık meme ultrasonu yerine mamagrofi çekeceklermiş. Yani bacım, 40 dedin mi, sağlı sollu geliyorlar, dur diyemiyorsun. Olsun. Yeter ki, sağlıklar, keyifler yerinde olsun. Ben kendimden de bedenimden de (fazladan 5 kilo hariç) gayet memnunum. Ayol kocamın (yaş 40) kafada saç kalmadı, olanlar da sakalıyla birlikte beyazladı, benim 5 tel beyazımla kısalan periyotlarım olmuş da n'olmuş? 

İşte böyle böyle anlıyorsun yaşlandığını... Lakin en fenası akranlarınla olan muhabbetlerin. Bizim Tufan anjiyo olduğunda bize bir kal geldi bacım. Bu Tufan zaten ne yapıyor ne ediyor, kafamıza bir şeyler dank ettiriyor. Yıllar evvel (21 yıl), üniversitedeyiz. Tufan İstanbul'da askere gidecek. Öncesinde geldi birkaç gün İlker'de kaldı. Asker öncesi gezdik, yedik içtik eğlendik. Derken teslim günü geldi çattı. İlker, ben, Tufan bindik bir minibüse birliğine gittik. Sarıldık, gönderdik askere, başka bir minibüsle okula dönüyoruz. Allah seni inandırsın, tek kelime konuşamadık muhteremle. Öyle bir oturdu içimize. Ne mi? Gerçek. Evet gün gelecek İlker de böyle askere gidecekti. Ayrılacaktık. Öyle işte. 

Bu anjiyo meselesi de o hesap. Adamın başına geldi mi? Geldi. Akran mıyız Tufan'la? 2 yaş var, ne ki? Akranız tabii. Peki ya biz? Ya ? Allah muhafaza. 

Anjiyo yapıldı, önlemler alındı, şükür. Lakin vücut dengeyi bulmaya çalışırken tansiyon bir iniyor bir çıkıyor. Evde tansiyon aleti var. Sürekli ölçüm. Tufan'ın tansiyonunun çıktığı o gün, ufaktan şarapla demleniyorduk. Birden kimsenin gözü sofrayı görmez oldu. Kollar sıvandı, girdik sıraya. Tansiyon ölçme sırasına. O gün öğrendim, küçük tansiyon ne olmalıymış, büyük kaçtan yüksek olmamalıymış... o gün öğrendim. 

Evet dostlar, tansiyon sensitive olmuşsanız, büyük-küçük tansiyonun normalitesini öğrendiğiniz gün yaşlandığınızı anladığınız gündür. 

Geçmiş olsun.