Kitap yorumu: Sekizinci Hayat

Sekizinci Hayat, tam da okuyamıyorum dediğim zamanlarda, "sırtı kalın, çok hayatlı, çok katmanlı bir roman okumalıyım ancak okumaya böyle bağlanırım" dediğimde çıktı karşıma.

Nereden buldun dersen, tavsiyelerinde hiç ıskalamayan Leylak Dalı'ndan.



Her biri, bir dönemin içinden aynı aileden bir kişinin hayatını anlatan yedi kitaptan oluşuyor, dolayısıyla sekiz yüz sayfaya (en küçük puntolarla) ancak sığabilmiş. 1900'den başlıyor, bir yüzyıldan fazla bir zamana yayılıyor. Her birinde lanet, hüzün, trajedi hakim. Hayaletler var, çikolatanın büyüsü var ama yine de büyülü gerçeklik diyemiyorum zira acımtrak neşe yok hikayelerde. Buna rağmen bağlıyor, bırakamıyorsun.

Bir yüzyıllık yalanı anlatıyor kitap. Komünizm yalanını.
Çocukken SSCB'yi olimpiyatlarda, artistik patinaj şampiyonalarında seyrederdik, derlerdi ki: "bu sporcular özel izinle ülkeden çıkabiliyorlar. Başarısız olurlarsa Sibirya'ya çalışma kamplarına gönderiliyorlar." Muhtemelen abartılı komünizim karşıtı kampanyaların evlere giren replikleriydi ama ben çocuk aklımla çok üzülürdüm sporcular için. Ve hep SSCB'nin kazanması için dua ederdim.

Benim favorim Kitty. Bence en çarpıcı, en acıtıcı, en zor ve en trajik olan onun hayatıydı.
Ve tabii diğer bütün kadınlar...

Yaz tatilinde uzun uzun okuyayım, beni hayattan koparacak bir kitap olsa, diyenler için bence şahane bir seçim olur.