Yaşlandığını nasıl anlarsın? Vol.8: doğum günü özel

 Nüfus kağıdına bak anlarsın :)

Benimki dün itibariyle 43 rakamını gösteriyor. 

Yani yeni yaşımın ilk gününden sesleniyorum. Sesim geliyor mu?

Bilgece bir şeyler söylemeyi isterdim, ne de olsa okuduğumu-izlediğimi-gezdiğimi-yediğimi-gençliği-gebeliğimi-anneliğimi-ergenimi kısacası hayat hikayemi hiç kesintisiz paylaştığım bu blogda on üç sene evvel otuzuma girdim, otuzlarımı devirdim, kırkıma girdim ve şimdi kırklarımın tadını çıkarıyorum. 

İnsan bir bilgelik beklentisine kapılıyor ister istemez, bundan on sene sonraki ben de dahil burayı okuyacaklara, bu yaşıma dair bir şeyler bırakmak istiyor.

Sabah tuvaletleri temizlerken bunu düşündüm. Yeni yaşının ilk sabahı için şahane bir aktivite değil mi? Halbuki uyandığımda, İlkere çemkiriyordum: “bana dünkü doğum günü yetmedi, kutlamalar, kaprislerimin pohpohlanması, yaymalar keyifler bütün haftasonuna yayılsın! Tek gün çok kısa!” “Peki” dedi. Sonra? Sonra yüzümü yıkadım ve tuvaletlerin hijyenden ne kadar uzak olduğu gerçeğiyle silkinip klorağı elime aldım. 

Detaya girmeyeyim, düşünüyordum, çünkü evişleri düşünmek için fırsattır, bloga dedim, bir şeyler yazayım, ama ne? Diğer doğumgünü yazılarımdan farklı bir şeyler bırakayım geleceğe. 

Mesela mutlu muyum? Mutluluk toplumun dayatması bir kutsanma gibi, ne yaparsan yap, mutlu olmak için yap. Hayır. Mutluluk klişesiyle kendimi yıpratmaya gerek yok. 

Asıl mühim olan...

Huzur ve neşe var mı hayatımda?

Evet bu! Çok defalar huzur ve neşeyi mümkün kılmaktan ve muhafaza etmekten bahsetmişimdir, zira bu iki olguyu hayatımın merkezinde tutmaya niyetliyim.

Ve şöyle bir arkama yaslanıp hayatımı gözden geçirdiğimde “evet var” diyebiliyorum.

Peki bunu nasıl yaptım/yapıyorum? Bak işte bunu bulup bloga yazabilirim, belki birilerine ilham olur ya da yıllar içinde kendime dönüp baktığımda 43 yaşındaki Yeliz ne düşünmüş hatırlayabilirim...

Buldum:

Seçimlerimi benimsiyorum, iyisiyle kötüsüyle, doğrusu ve yanlışıyla benimsiyorum. Ve seviyorum, evet seçimlerimi seviyorum.

Pek bilgece olmadı biliyorum, ama işte öyle...

Sevgiyle...