tag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post2151146431419582100..comments2024-03-26T09:44:52.924+03:00Comments on günün çorbası: Kendine küçük bir dünya yaratmak mı? Ya başına yıkılırsa?yelizhttp://www.blogger.com/profile/11954023846672599430noreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post-53523668960676839922017-04-28T21:47:51.695+03:002017-04-28T21:47:51.695+03:00Keşke ülkemizi, cumhuriyeti değiştirmek isteyenler...Keşke ülkemizi, cumhuriyeti değiştirmek isteyenler gitse. Neticede istedikleri düzenin var olduğu bir sürü ülke var. Suudi Arabistan, Katar filan. Ben gidemiyorum. Gitmek istemiyorum da. Burada doğdum, benim dedelerim bu ülke için savaştı, benim büyük dedelerim bu ülke için öldü. Benim istediğim garip bir şey değil ki. Öykücühttps://www.blogger.com/profile/08752656901918200655noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post-80692784763384703822017-04-27T15:46:44.125+03:002017-04-27T15:46:44.125+03:00Geleli 6 yil oldu. Ilk bir yil cok zordu Nil 2,5 y...Geleli 6 yil oldu. Ilk bir yil cok zordu Nil 2,5 yasindaydi.Sonra kendimi buldum.O zamanlar memleket simdigi gibi de degil, herkes neden gittiniz diye soruyor. Simdi, canim ulkeme gelmeye korkuyorum. Riske deger mi, sevdiklerimiz zaten zaman zaman geliyor. Skype, whatsup var oglu var. Ilk zamanlar marketten alisveris yaparken annemi arayip yemek icin malzeme sordugum cok oldu. Teknoloji artik ucuz hem de ulasimi kolay (20 yil once telefon donemlerini, yurtdisi faturalarini dusunerek soyluyorum)Ozlemhttp://www.tastoli.blogspot.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post-28177819395243515952017-04-27T10:36:48.527+03:002017-04-27T10:36:48.527+03:00yeliz aynı küçük dünya kurma fikri bende de vardı ...yeliz aynı küçük dünya kurma fikri bende de vardı hala da devam etmeye çalışıyorum. blogda falan da yazmışımdır hep. ailem, çocuğum, arkadaşlarım iyiyse tamam...ama benim ilk darbe arkadaşlar cephesinden geldi havaalanı saldırısında maalesef birlikte çalıştığım insanları kaybettim, hayatta kalanlar için öldüm öldüm dirildim o gece...ben ne kadar kendi dünyamı da kursam olmayacak, anladım...tehlike hep var...ne diyeyim Allah korusun sevdiklerimizi...pelinhttps://www.blogger.com/profile/07716647268547473844noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post-67120949622115563192017-04-26T19:52:46.199+03:002017-04-26T19:52:46.199+03:00Hep dönmeyi istedim. Ne istemesi dusledim ve dusle...Hep dönmeyi istedim. Ne istemesi dusledim ve dusledim. Rüyalarında İstanbul sokaklarında yürüyordum. Hala İzmir'e koşarak geliyorum. İstanbul'u çok çok çok seviyorum. Insanların inanmadığı bir gönül bağı var Türkiye ile aramda. Bir arkadaşım en son Gülçin sen Ahmet kayaya benziyorsun dedi. Ben böyle gurbet çeken bir de onu gördüm. Zaten öldüğünde için sizlamisti. Tercih Edip uzakta olmak başka. Donemeyecek olmak başka. Ne zaman onun ölümünü konuşsak, biliyorum kahirdan oldu derim. Çünkü bana bir daha Türkiye'ye donemeyecek deseler kahrolurum biliyorum. Bunca yıl eşya almadım eşyalı kiralık evlerde oturdum çünkü dönecektir hem de ilk fırsatta. Ama bu sene ev alıyoruz. Çünkü kızıma bir alternatif yaratmadan onu buraya geri getiren yorum. Ve bana bunu düşündüren düzene lanet ediyorum. Deniz de buraları severek büyüsün istiyorum. Türkiye'ye gelince mutlu olsun istiyorum. Ama işte gözümü Karayip kendi ülkeme çocuğumu direk getiremiyorum.bir şansı olsun istiyorum çünkü buralar donulemeyecek gibi olursa elinde bir vatandaşlığı olsun. Geçenlerde bir başka arkadaşım Gülçin sen bile böyle düşünüyorsan evet ülke zor durumda dedi.dusunuyorum elimde değil. Utanıyorum bu durumdan ama düşünüyorum. Yine de İzmir'de nefes alırken kendimi bambaşka mutlu hissediyorum. Bunu da olmasınlar elimden nolur.Gulcinhttps://www.blogger.com/profile/15624085578736220249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post-79174653230844699442017-04-26T16:13:17.824+03:002017-04-26T16:13:17.824+03:00Kendin icin hissetmemis olsaydin da Arca icin hiss...Kendin icin hissetmemis olsaydin da Arca icin hissedecektin. Bir secenegi olacak. Bu cok hafifleten bir dusunce. Ben ayni rahatlama hissiyle gideli 16 yil olmus. Gitme kismindan hic pisman olmadim, gerci o zaman sectigim ulkeden su an pismanim (bkz kirli gecmisi bir turlu pesini birakmayan kezban hissi), ama bu ayri bir konu. Belcikadan pisman olmazsin. Kucuk ulke candir, nerde cokluk orda bokluk dogru gercekten. Bezen Hindistanhttps://www.blogger.com/profile/14985830292854337292noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post-18445681635675848822017-04-26T10:20:41.227+03:002017-04-26T10:20:41.227+03:00Merhaba Yelizcim,
Rahatlama hissetmen çok normal s...Merhaba Yelizcim,<br />Rahatlama hissetmen çok normal sakın kendini kötü hissetme. Muhtemelen ben de aynı şeyleri hissederdim.<br />Ayrıca kendi küçük dünyamızda mutlu olmak diye bir şey yok ki. Gün gelip bir şey gelip sana dokunuyor çünkü bu ülkede yaşıyoruz. Nasıl kendimizi ayrıştırabiliriz ki anlayamıyorum ben. Devlet memuru olmadığım için henüz bana dokunan bir şey olmadığı, olmayacağı anlamına gelmiyor. Gün geliyor kuzenimin savcı olan eşinin malum örgüt mensubu olmaktan tutuklandığını öğreniyorum. Tek suçu onlardan olmaması. Sonra serbest bırakıyorlar. İşe geri dönemediği gibi avukatlık yapma hakkını da elinden alıyorlar. Eeee kuzenim maddi ve manevi zorlukları yaşarken nasıl kendimi soyutlayacağım ben. Bana bir şey olmadı yaşasın deyip hayatıma mı dönmeliyim. Bilemiyorum ya da yapamıyorum. Soyutlayamıyorum kendimi Türkiye Gerçeklerinden!okuyanguzelhttps://www.blogger.com/profile/13770991564934888293noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post-60303744813342984942017-04-26T06:34:30.469+03:002017-04-26T06:34:30.469+03:00Ben kafamdaki kozalarla yaşıyorum. Zaman zaman sor...Ben kafamdaki kozalarla yaşıyorum. Zaman zaman sorduğum oluyor kendime; imkanım olsa gider miydim? Bu sorunun yanıtını henüz bulamadım..Evde Yazarhttps://www.blogger.com/profile/11672908168272350404noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post-7519129471981208532017-04-25T21:35:42.781+03:002017-04-25T21:35:42.781+03:00Ben yazının içeriğinden sapıp Sühan'a döneceği...Ben yazının içeriğinden sapıp Sühan'a döneceğim. Kıyafetler konusunda "çak" diyorum, iğrenç değil, iğrenç ötesi. Ayrıca kırlarda katil kovalarken topuklu pabuçlar, kış günü gobeee açıkta bırakan bluzlar. Ya o yürüyüş, Ankara'da Cinnah yokuşunu bilir misin acaba, kızcağız o yokuştan iner gibi yürüyor sürekli :)Leylak Dalıhttps://www.blogger.com/profile/16040404971795116558noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post-88617559284793154102017-04-25T21:28:26.838+03:002017-04-25T21:28:26.838+03:006.5 yil oluyor Yeliz ben ayrilali. Ondan bir 2 yil...6.5 yil oluyor Yeliz ben ayrilali. Ondan bir 2 yil once de gitmenin esiginden kilpayi donmustum. Sanirim o zaman hazir degildim. Norvec'e giderken tum esyalarimi bir depoya koyup esyali ev kiraladim Bergen'de. Bende doner miyim acaba sorusu vardi. Ama gitmek istedigimi de cok iyi biliyordum. Yanliz gittim ben, erkekarkadasim, esim yada cocugum yoktu, kismen kolaydi cikip gitmek. Sonra esimle tanistim, evlendim, hamileyken esimin memleketi Ingiltere'ye tasindim, kizim dogdu, 3 yasinda oldu. Simdi donup bakiyorum geriye; ve ulkenin durumu bu hale gelmeden ayrildigim icin iyi ki diyorum. Cunku bende senin gibi kendi dunyasini yaratip orda mutlu olabilecek, kapinin disinda olanlara kulak tikayabilecek biri degilim cunku. Boyle yasamayi tercih edenleri asla yadirgamiyorum ben sadece onlardan biri degilim.<br />Ve 6,5 yil sonra ki tecrubemle sunu diyebilirim ki; verdiginiz karar dogru. Seni yazilarindan kendime cok yakin buluyorum hep; o yuzden herseyin cok daha iyi olacagindan, stres seviyenin duseceginden, huzur katsayinizin artacagindan eminim. Colorfulhttps://www.blogger.com/profile/17793733292850180985noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-942616830868975421.post-78803465243130845742017-04-25T20:25:55.092+03:002017-04-25T20:25:55.092+03:00Biz yurt dışına çıkarken bir deneyelim beğenmezsek...Biz yurt dışına çıkarken bir deneyelim beğenmezsek döneriz diye geldik hatta evimizi bozmadık. Hep dönme tarafı ağır basıyordu, iki yıl önce ev sahibi doğumuma bir ay kala evi satmak zorunda kaldığını söyleyip de çıkmamızı isteyince, ne yapsalar etsek derken en kolay yol olarak evi almaya karar verdik, kira yerine ortgahe ödeyecektik birşey değişmeyecekti. Üstelik tırım tırım ev arayan arkadaşlarımızın yaşadığı sıkıntıyı hiç yaşamadan komisyon vs ödemeden pazatlıklagayet uyguna (burada pazarlıklar yukarı doğru oluyormuş ayrıca) aldık. Ve ben bunu annenlere nasıl söyleyeceğim diye günlerce düşündüm, telefonda ev aldık diye ağladım düşün ruh halimi. Ve şimdi hayatın bizim çok da elimizde olmayan yönlendirmesine minnettarım. Gerçekten şuan İstanbul'da olduğum için farkı çok daha iyi görüyorum. GeCehttps://www.blogger.com/profile/16265547335537188112noreply@blogger.com