Duru bizdeydi

Arca tam bir bayram yaptı. En son ben Çin'deyken görüşmüşlerdi. Üç gün boyunca Duru'nun gelişini bekledi. Ona göstereceği oyuncakları, hangilerini vereceğini, hangilerini saklayacağını.

Sabah bir türlü geçmek bilmedi. Nihayet Duru geldiğinde mutluluktan dans ediyordu. Duru kocaman bir kız artık. Ayakları benimkiyle aynı numara. Bakıyorsun, çocuk diyemiyorsun. Sonra Arca ile oynamaya başlıyorlar, oyuncak paylaşamıyorlar, büyümüş de diyemiyorsun. Acayip bir dönem.

Ben onlara yemek hazırlarken saklambaç, yakalamaca, yarışmaca da dahil olmak üzere onlarca oyun oynadılar. Ben evin işini bitirdim hiç ilgilenmem gerekmedi. Oyun ablası gibi bir şey. Bu fotoğraf da onlar lego oynarken ben kitap okurken (ki bu Arca uyanıkken hemen hemen hiç olmaz) çekildi.

Günün dumuru...

Duru: Hayır Arca onunla ben oynuyorum, sana veremem.

Arca: Karı kocayız biz, benim sözümü dinlemelisin!