Okulda sergi, anneler günü vesaire...

Trafik ışıklarında durduğum zaman iyi ki fotoğrafını çekmişim zira akşama kadar kelebekler elimde kaldı :) Arca'nın anneler günü hediyelerinden bir tanesi bu, okulda yaptığı hediye.

Verecekleri zaman acayip heyecanlandım, mini eteğimle (yaşlandıkça etek boylarım kısalır oldu:P) elimde kocaman fotoğraf makinesi ve fuardan beri ağrıyan dizimle diz çöktüm. Tek evladım kollarıma atlayacak, "anneler günün kutlu olsun annem" diyecek, bu muhteşem sahneye tanıklık edenler gözyaşlarına hakim olamayacaktı. Evet, gözümde canlandırdığım sahne buydu.

 

Peki ne oldu? Birkaç haftadır hasta olan "en samami(samimi)" arkadaşı Ongun'la koşturmaca oynamak derdiyle diz çöken anasının eline tutuşturdu paketi, sonra toz oldu cüce. Ulen daha fotoğraf çekilecektik hayırsız! Kaldım tabii döt gibi.

Çok pis içime oturmuş bak iki gün geçti, hala hazmedememişim:P

Okuldaki anneler günü sergisi harikaydı.

Akşam veliler okula geldi, çocuklar şarkı söyledi, herkesin getirdiği ikramlar yendi ve çocukların hazırladığı resimler sergilendi.

Arca’nın soyut resimlerine ne yorum yapacağımızı bilemedik. Ne diyeceğiz, bildiğin karalamış, yuvarlaklar çizmiş işte! Her zamanki gibi “renk seçimlerini beğendik” dedik bıraktık. 

Bu yorumu o kadar çok yapıyoruz ki, bizim oğlanın “renk seçimi” konusunda özgüveni tavan yapmış olmalı, kendini dünyanın en iyi renk seçen insanı sanıyor. Bu konuda o kadar iyi olduğuna inanıyor ki bir sonraki aşama olan resme bir türlü geçmeye yanaşmıyor. Ona göre o şimdi kariyerinin zirvesinde, normal resim gibi başka alanlara kaymaya ne gerek var?

Sergide bir de bizimkilerin sorulara verdiği cevaplar vardı;

"Balıklar nerede yaşar?" diye sormuşlar, Arca "havuzda" diye cevap vermiş. (bu cevabı veren tek çocuk)

Eh sen çocuğu deniz kıyısı yerine Güzelbahçe'de kırmızı balıklı havuzu olan rakı balıkçıya götürürsen tabii ki "havuzda" der. İyi ki yemek tabağı, ızgara veya fırın filan dememiş!