Okuyamamak

 Yine o travmalardayız.

Günlerce televizyonumuz İzmir’e odaklı, elimizde Twitter İzmir’deki “mucize”lere kilitlendik. Ne mucizesi şerefsizler! El kadar çocukların günlerce beton yığını altında mücadelesini kazanmasını değil, bir zahmet o binaların yıkılmamasını sağlayacak kanunları ve de o kanunları uygulamayı sağlayın da “kimseye bir şey olmadı”ya mucize diyelim, ya da 6.6 şiddetindeki bir depremi gündem bile yapmayalım mesela...

Neyse ya, giresim yok, girersem oralara, çıkamayacağım korkarım.

Derdimi s.ksinler (çok affedersiniz başka bir tabir bulamadım malum serde küfürbazlık var) üzerinize afiyet, okuyamıyorum efendim... 

Alıyorum elime Oya Baydar Elveda Alyoşa gurbetlik basıyor, bir klasikle kopsam mı diyorum, Gazap Üzümleri... yok gelmiyor gerisi. 

Isabel Allende diyorum, çok güzel koparır beni, bir bakıyorum elimde sadece Japon Sevgili’si var, çekmiyor ne yalan söyleyeyim... 

Maeve Binchy , her defasında beni yeniden kitaplarla barıştıran kadın.. ikinci tur en iyi üçlüsü (tara sokağı, itlayanca aşk başkadır, aşk mutfakta pişer) bitmiş hem de iki dilde! 

Çabam büyük, kişisel gelişim kitaplarına da dalmaya çalıştım ama bir karış suda keyifsiz debelendim de, çıktım yürüdüm gittim... demem o ki, sarmadı bir türlü... ne etmeli? 

Hangi kitapları okumalı? Ne okuyorsunuz bu aralar?Deyiverin bacım yoksa edebiyatın iyileştirici gücünden mahrum mu kalayım?