Bugün bunu öğrendim

 Dün ofise gittim, sanırım iki haftadır ilk. 

Ve bugün bu saat oldu hala toparlanamadım. 

COVID proof sosyalleşmenin dibine vurduğumuz bir gün oldu. Belki de tüm bu proof kısmı beni yoran. Arkadaşımın masasına gidip iki lafın belini kırayım istiyorum, maskenin karbondioksitinden başıma ağrı giriyor. Toplantı odasına girerken dezenfekte, çıkarken dezenfekte... yemeğe oturmadan yemekten kalktıktan sonra dezenfekte.... ay gözünü sevdiğim home office’im canım! Öğlen de kocamla yemek yiyorum en azından mis!

Neyse ya dün ofise gitmenin tek iyi tarafı oldu: yeni bir müzik grubu keşfettim.

Bizim Belçikalı müdürlerden biri, - bence bilmediği dil yok pis! - biz aramızda Türkçe konuşurken anladı, oha yuh Türkçe de mi biliyorsun diye takıldım. “Ben Türkçe müzik dinliyorum, çok popüler burada, bu ara, “ dedi. 

Tarkan’dır dedim, bilmiş bilmiş. Çünkü ara sıra arabadayken Belçika radyolarında Tarkan’a denk geliyoruz, yok dedi Tarkan’ı biliyorum, bu yeni, başka bu. 

Hayda.. grubun adı Altın Gün. Şarkılar bizim türküler, folk, yetmişler karışık cover. 

Harbi iyi bir sound! 

Türkiye’de Erkin Koray, Selda Bağcan gibi sanatçıları dinleyip etkilenen ve coverlarını yapmak isteyen bir Holladalının facebook ilanıyla gruba katılan iki Türkle grup şenlenmiş ve hatta Grammy adaylıkları varmış. 

İşin ilginç tarafı şarkılar tamamen Türkçe ama dinleyici kitlesi gurbetçi Avrupalı değil. 

Bu akşam tüm şarkılarını dinledik ve evet bugün de bunu öğrendim.