1 günde 1 kilo verdiren diyet

“40 kiloyum 168 boy ve 5. Sınıfa gidiyorum. Günde 3 litre su içtim sadece 1 kilo verdim, bir de bisiklet sürdüm ama…”



“Ya ben 172 boyundayım 62 kilo çok mu?”


“14 yaşındayım, 164 boyundayım ve 54 kiloyum – biliyorum korkunç !- üç gün içinde 50 kilo olmak istiyorum. Ne yapabilirim?”


….

Bunlar aklımda kalanlar. Bir diyet sitesinin yorumlarında okudum, şok oldum! (Ne işin vardı diyet sitesinde diye soran şahıs; hayır bir şey kaçırmadın yavrım, yazının sonunu oku, flashback yapacağım)
Ben, bırak 14, 18 yaşındayken bile “di” diyemezdim “diyet”i çağrıştırır diye. Annem terliği kafama isabet ettirirdi yeminle! “Büyüme çağındasın” derdi. “Gelişiyorsun, bir rejim yaptığını duymayayım, paralarım, büyümen durur!”

Katiyen rejim yapmadım, normalde biraz mıymıntı olmakla birlikte boktan gıdalarda üstüme yoktu. Öğlen okulda hamburger yedikten sonra akşamüzeri eve gelir karışık tost yapardım. Ablam mutlaka sulanırdı tostuma. Çünkü sucuğunu ayrı pişirir, kaşarını eritirim abicim, parmaklarını yersin. Tostu ablama verir üstüne kendime yapar sonra babam işten geldi mi bir de yemek yerdim. Zihnim açılsın diye (!) Nestle damak çikolatam çekmecemden eksik olmazdı.

Diyorum ki Allahtan annemi dinlemişim de (yiyorsa dinleme) rejim filan yapmamışım ergenlikte, zira öküz gibi yememe rağmen pek gelişmedim, güdük kaldım ömür boyu, bir de yapaydım şimdi çocuk reyonundan giyiniyor olurdum.

Neyse ne diyordum? Bu yeni nesil beni dumura uğratıyor. Geçen ablamın anlattığı cep telefonu, facebook hadisesi, şimdi de bu zayıflık hevesi. Ne iş? Ne çabuk büyüyorlar? Bizim zamanımızdayken … diye iğrenç bir giriş yapmaktan nefret ediyorum ama gerçekten ya böyle şeyler bizim için ne kadar uzaktı.

Hani muhabbet hep bu “diyet” üzerine ya, manken gibi bir nesil bekliyorsun bir yandan. Geçen Cansu’nun doğum günü partisinde 10-12 yaşlarında bir başka parti grubu vardı mekanda. Yakar top oynuyorlardı. (En sevdiğim oyun!! ceylan sıçrayışı bile yapabilitem olduğundan katiyen beni vuramazlardı- hey gidi gençlik…) Baktım baktım… Ulen biz Nazlıyla çocuk doğurduk, bunlardan daha zarif görünüyoruz diye içimden geçirdim.

Böyle bir çelişki işte… Bir yanda belinde can simidiyle gezen şekilsiz yeni yetmeler bir yanda üç günde 4 kilo vereyim diye internet köşelerinden medet umanlar…

Sahneye mi çıkacaksın yavrım ne demeye 3 günde 4 kilo vereceğim diye kasıyorsun?

Diyorum ama benim derdim de 1 günde 1 kilo!! Ama kimse kusura bakmasın ben, eteğe sığacağım, ayrıca geliştiğim kadar gelişmişim, koca kadınım ayol!

“yeni neslin dengesiz vücut ölçüleri” konulu toplumsal mesaj görevi yerine getirmenin verdiği huzurla ve “göbeğimi nasıl indiririm” konulu posta geçiyorum.. Jelibon göbeğimden böyk gelenler bundan sonrasını okumasın.

Geçen gudubetlikle ilgili postumun akabinde Hayat hocam mailime süper bir tarif ile bir diyet önerisi göndermiş. Aç kalmıyorsun, sadece 2 günde 2 kilo gidiyor, umumiyetle ödem söktürücü bir diyet. Harika ama ben maili Pazar gece gördüm, evde aşurelik buğday da yok (ah ulen aşureyi hep anneden komşudan bekler, eve buğday almazsan olacağı bu!)üstelik diyet yapabileceğim tek gün pazartesi, yani vakit dar. Ama fikri acayip benimsedim, zira mantıklı. Öyle aman aman kilo vermem gerekmiyor, şu lanet eteğin içine sığmak için hepi topu bir kilo verip jelibon göbeği biraz indirsem kâfi. Evdeki veya kolay bulunabilecek malzemelerle yapılacak bir ödem söktürücü diyet ararken bulduğum bir siteden işte böyle bir gençlik çıktı karşıma, dumur oldum.

Ben biraz saf mıyım ne? Sürekli dumur olup duruyorum. Arca veledi sağlı sollu sürekli bir dumur etme halinde. Sonra yeni neslin önlenemez dumur etme potansiyeli… Hayırlara vesile olsun bu salak hallerim, daha da diyeceğim yoktur!

Yok yok diyeceğim vardır. Evet, tartıda 1 kilo eksik tartıldım diyetin sonunda ama tavsiye etmiyorum. Bütün gün yoğurt, su, yeşil elma... ıy içim kıyıldı. Hayat hocamın önerisi daha doyurucudur kesin, benim bulduğum korkunçmuş.