Rengin, kıyafetin kızı erkeği olmadığı gibi kitapların, karakterlerin de olmaz. Nitekim sevimli-sevimsiz, iyi-kötü hemen her türden "cadı" karakterinin de kız çocuklarına hitap etmesi gerekmiyor. Julia Donaldson'ın "Süpürgede yer var mı" adlı kitabını eve getirirken, çocukluğumdan kalma alışkanlıkla "cadı kitabı şimdi bu, bizim oğlan sever mi" diye tereddüt etmiştim, inkar edecek değilim. Lakin öle bayıla, yalana yalana okundu, süpürgede oğlan çocuklarına da yer bulundu.
Bu gazla Sakar Cadı Vini ile tanıştık.
Vini sakar mı sakar, çirkin mi çirkin bir cadı.
Kocaman kara kedisi Vilbur ile başını her seferinde derde sokuyor, sonunda bir şekilde yırtıyor.
O kadar eğlenceli ki Arca'nın kıkırdaması için çoğu zaman "kırılası süpürgeler!" veya "ABRAKADABRA!" repliklerini yüksek tondan haykırmama bile gerek kalmıyor.
Ve insan kendine sormadan edemiyor;
Arca'nın (ve -en azından benim tanıdığım - bütün çocukların) bu cadıyı bu kadar sevmesinin ardında yatan ne?
Karmaşık, karmaşık olduğu kadar hayal gücünün sınırlarını zorlayan, gülümseten Korky Paul çizimleri mi? (Arca'yı bilmem ama benim için tek sebep bu olabilirdi. Başka bir yazara ait "Usta balıkçı Çiko"nun bizim eve girmesinin tek sebebini Korky Paul şeklinde açıklayabilirim.)
Ara sıra kafayı metinden kaldırıp resimlere bakmalı. Bakar mısınız detaya, Vini çamaşırlarını ve meşhur çoraplarını asmış. Hey Allahım komik yav:)
Serinin "Dev balkabağı" kitabında Korky Paul kendini de çizmiş. Başka bir kitap "Sakar Cadı Vini'nin süpürgesi"nde ise sayfanın bir köşesine Çiko'yu sıkıştırmış. Arca "aaa Çiko balık tutuyor" deyince fark ettim.
Korky Paul'den bahsetmeye devam edersek sadede gelemeyeceğiz.
Ne diyordum? Çocukların Vini'yi bu kadar sevmesinin ardında yatan gerçeklerden bahsediyordum.
Diyorum ki, yoksa her ne kadar hayal ürünü olsa da, kırmızı burnu, satanist ruju ile masallardaki tüm kadınlardan daha çirkin, pardon daha gerçek oluşu mu çocukların hoşuna gidiyor?
Bana göre Arca, Sakar Cadı Vini'nin epilasyonsuz bacaklarını anasınınkilerle özdeşleştiriyor, bu yüzden bayılıyor bu çirkin kadına :)
İşin şakası tabii...
Çocuklar kendilerini eğlendiren kitapları seviyorlar. Heyecanı, aksiyonu seviyor, karakterlerin başına gelen komik olaylara ilgi duyuyorlar. İçine dalıp gidebilecekleri resimlere bayılıyorlar.
Sakar Cadı Vini'yi sevmeleri çok doğal.
İlginç gelecek ama eğlenirken öğrendiğini de fark ettim Arca'nın. Hayır, "bacakları ara sıra traş edin de böyle korkunç görünmesin" mesajı almıyorlar tabii. Hatta hiç mesaj almıyorlar. Ama öğreniyorlar.
Arca, artık güneş sistemindeki gezegenleri sırasıyla sayabiliyor. Eline bir uzay bilimleri ansiklopedisi tutuşturmuş değiliz. Her sayfasında ayrı bir gezegenin resmini bulunduğu "Sakar Cadı Vini Uzay'da" kitabı ve yüzbinlerce defa tekrar ettirmesi sayesinde öğrendi. Ha bir de ondan geriye doğru saymasını...
Yaa kim demiş, Sakar Cadı Vini öğretmez eğlendirir diye? Bal gibi de öğretiyor.
Sakar Cadı Vini Uzayda
Yazan: Valerie Thomas
Çizen: Korky Paul
Yaş aralığı: 5-8 yaş (kitapta böyle yazıyor ama bence 3+ )
İş Bankası Kültür Yayınları
Not: 18.03.2013 tarihli ntvmsnbc.com'daki yazımdan.
yazını okurken bir yandan da internetten kitabı inceliyordum. tam ama bu 5-8 yaş arasıymış diyecektim ki yazının sonundaki bence+3 kısmını okudum güdüm:)) tamam bunu da alacağız:))
YanıtlaSil