“Cimbom’a koyduk eğleniyoruz”

Bunu facebook’unda paylaşan “arkadaşım”a, “iki göbecik de Reyhanlı’da ölenlerimiz için atın da tam olsun” diye yorum yazacaktım ki durdum. Yoo, Galatasaraylı olduğum için değil, bunu Galatasaraylı bir öküz de yazsaydı ona da aynı hisleri beslerdim.

Dün gece küme düştüğü için pek “incinip” İzmir’i savaş alanına çeviren Göztepeliler çok mu farklı?



Gece son doz antibiyotik iğnesinden dönerken Güzelyalı’dan benzin alalım dedik, Mithatpaşa Caddesinde slalom yapmadan ilerleyemiyoruz. Çöp bidonları yerlerde, caddede. Çevik kuvvet gelmiş, polisler her yerde, her sokak başında. Sonradan duyduğuma göre Göztepe lokalini talan etmişler, TRT canlı yayın aracına saldırmışlar.

Ara sokaklardan Hatay’a kaçtık. Hatay deyince… Doğma büyüme ve hatta hala Hataylı’yım ben. Hatay semtinin adını, eski belediye başkanlarından Behçet Uz, Hatay topraklarımıza dahil olmadan iki yıl önce vermiş. Güya Hatay biz İzmirlilere Atatürk’ün ve Behçet Uz’un emaneti.

Göztepe’nin küme düşmesine içerleyen futbolseverler(?) Hatay’da ölenlerimiz için ne hissettiler acaba? Belli ki aynı şiddette üzülmediler, zira ben hiç benzer tepkilere rastlamadım.

Futbol, bu suratına ettiğimin milleti için canlardan daha kıymetli.

Kimse kusura bakmasın, babadan renkten Göztepe taraftarıyım ama Göztepe artık babalarımızın bize gururla anlattığı Göztepe değil, bir avuç utanç kaynağı çapulcu!