Son günlerde bir aş eriyorum ki sorma! Yok lan gebelik mevzu bahis değil, katiyen. Gerçi bu kardeş olayının boku çıktı söyleyeyim. Arca illalah getirtti. Hani bu ısrara yapacağı varsa da inadına vazgeçer insan. Yüz tane kardeş istiyormuş hepsini de ben doğuracakmışım. Bu yaş çocuklarda bir gebe kadın fetişi filan mı var? Neyse bilemiyorum tek bildiğim bıktım, lafın dönüp dolaşıp kardeş muhabbetine takılmasından bıktım.
Bak yine cinlerim tepeme çıktı, hayır ben hiç öyle kardeş filan istemedim zaten ablam vardı hazırda, o bakımdan empati kuramıyorum. İlker desen hatırlamıyor, dedim ki bak anlat sonra bu halan gibi kız çocukları çıkıyor, hiç iyi olmuyor filan de, gözünü korkut, dedim. (ilknur okuyon mu:P) Koptu. Muhterem kocam kendisini güldüren kadınlardan hoşlanıyor:)
Yani daha 5 yaşına gelmemiş bir çocuk niye kardeş ister? Hadi kadınların hormonlarıdır, erkeklerin (sahi erkekler niye çocuk ister? giren çıkan olmadığı için herhal!) ... Bu yaş çocuklarda da bir hormon mu var? İleride yalnız kalacağı korkusu mu? Hayır felaket senaryolarını da sevmiyorum ki kullanayım; "o iğrenç kardeş her şeyini elinden alır dımdızlak kalırsın, ıyyy annenin bütün sevgisi ona gider" filan... Az kaldı sıra buna da gelecek, korkuyorum.
Çocuğu büyümüş, tek çocuklu ebeveynlerden bu sendromun geçici olduğuna dair ivedilikle geri bildirim rica ediyorum. Ya da hani nasıl aştılar bu sorunu? Çok ciddiyim, bende cephane tükendi.Tek atımlık bir "biz bir tane çocuğumuz olmasını istedik, sen oldun, çok mutluyuz başka çocuk istemiyoruz" cümlesi artık katiyen sökmüyor.
"yap ikinciyi" tarzı yorumlarla geleni bloklarım! Yapılabiliyor mu bilmiyorum ama yapılamıyorsa bile çok fena şeyler yapabilirim. Bloglarınıza girip yorum kısmına tükürebilirim filan... yani bana hayalgücümü zorlayacak şeyler yaptırtmayın!
Bana yapıcı ve Arca'daki bu kardeş talebini yıkıcı çözümlerle gelin, gelemiyorsanız gelmeyin. Bizde yok öyle "ne olursan ol yine gel" yok!
Bak şimdi bir saat nelere aş erdiğimi anlatacaktım, wish list diyecektim ve 40 yaşına kadar yapmak istediklerime dair uzun listeyi paylaşacaktım. Ve söylememe gerek var mı bilmem ama o listede kardeş yok! Ve yine belirtmeme gerek var mı bilmem ama o listeye kardeş girerse o liste yalan olur abicim!
sakın yapmayın...destekçinizim..benim kızda 5 yaşındayken istemişti..direk yatılı okula yollanır ama evdeki büyükler kardeş gelince dedim..olay bitti..şuan 12 yaşında :)))
YanıtlaSilpeki tamam okumadım bu yazıyı...
YanıtlaSilbir tek çocuk olarak güzel tecrübelerimi söyleyim siz de arca'ya iletin:
YanıtlaSil35 yaşıma geldim annem hala arkamı toplar, başka hiç kimse yardım istemediği için tüm enerjisini bana verir. anne ve baba sadece senin (olumsuz tarafı evlendiğimde eşim anne-baba dediği için bozulmuştum)
çevremdeki herkes annemler ev aldığında bana hayırlı olsun demişti (annem buna bozulmuştu ama olsun), eşyalarını bölüşmeyecek işte ne güzel
yalnız kalmak istediğinde yalnızsındır, kafanı ağlayarak ütüleyecek bir kardeş yok
tv'de izlemek istediğin bir program için kavgaya gerek yok, kız kardeş olsa vinks izlemek ister sen spiderman izlemek isterken filan gibi kardeşsizliğin güzel yönlerine vurgu.
kardeş şart demek isterdim ama demiyorum, kızmaya gerek yok
biz üç kardeşiz , kardeşlerimi de çok severim ama bak evlenip barklandık çoluk çocuğa karıştık ne görebiliyorum onları şimdi ne sevebiliyorum . Çocukken yaşadıklarımı da hatırlamıyorum . Yalnızım , tek çocuk olsam annem yanımda olurdu o da değil , erkek kardeşimin kızına bakıyor.
YanıtlaSilSakın yapma bence de:) Ben 2 çocuk istediğimi biliyordum. Ama ara açılmadan da yapmam gerektiğini biliyordum. 5 BİLE çok, 3 geçip rahata alışınca...
YanıtlaSilBelli bir yaşı geçmiş çocukla ı-ıııh:) (Bak hep senin gönlüne göre yazdım, bilmiyorum artık).
Ben 1 yıldir evliyim zamani gelince tek cocuk sahibi olmayi istiyorum bende. Bi büyügüm demisti ki: tek cocuk olsun hem siz rahat yasayin hem de onu rahat yasatin.. Cok hakli ben sanirim böyle bi seyle karsilassam cocuguma; kardesin olursa tum arabalarini hatta tum oyuncaklarini elinden alacak buna hazir misin derdim. Cunku benim kardesim tum bebeklerimi elimden alip tum defter ve kitaplarimi yirtardi ;)) (anne olmadan ahkam kestiysem affola)
YanıtlaSilHepinize ayrı ayrı teşekkürler cansınız ya:)))
YanıtlaSilTek çocuk hic çocuktur. 20 olup üniversiteyede gonderdin mi oh mis; ) tek çocuğum mutluyum yani bazi asiri beklentiler ilgi sikmiyormu sikiyor ama kafam hep rahatti. Sadece olaki yillar sonra allah korusun saglik sorunu falan olur kardese ihtiyac olur benimde yasim geçmiş olur yapamacak durum da olur diye korkuyor ve 2 cocuk ister gibi oluyorum tek destegimde sensin Mercan
YanıtlaSilYa sağlık sorunları her zaman olabilir, kardeş de her zaman çözüm olmayabilir. Biz doğumda kordon kanını aldırdık, dediğiniz olası sağlık sorunları için. Ama Allah korusun demekten başka elimizden bir şey gelmez.
SilBenim ablam var gerçi ve ben dünyalara değişmem ablamı, çok düşkünümdür. Beni de o istemiş, iyi ki istemiş, aramız 7 yaş bir kere bile kavga etmedik. Ama Yeliz, senin talebine şöyle bir fikir verebilirim: Bu cüce seninle yatmayı çok seviyor değil mi geceleri? Hah işte, kardeş olursa sürekli onu emzirmek zorunda olacağın için bir daha onunla hiç yatamayacağını, ona kitap okuyamayacağını, belki babasıyla yatabileceğini ama babasının da yeni gelen bebekle ilgilenmek zorunda kalacağı için artık her şeyini kendisinin yapmak zorunda kalacağını söyleyebilirsin.
Benim oğlumda çok tutturdu arada bir gene tutturuyor.Bunlara güvenip de doğum mu yapılır ?Ben şöyle dedim arabamız yok.Ya araba alırız yada kardeş ikisi birden olmaz dedim.Arabayı seçti.Bakalım ne zaman alabilirsek artık:))
YanıtlaSilMerhaba,
YanıtlaSil(blogunuzu yeni keşfettim de.)
Öncelikle bunların benim gerçek fikrim olduğunu belirtmek isterim.
Benim eşim kesinlikle 2.bir çocuk istemediği için bu konuya hiç giremedik. Ama oğlum 3 yaş civarı kardeş istemeye başladı. Ben de kardeşi olduğunda neler olacağını gerçekçi bir yaklaşım ile anlattım.(6 yaşında kardeşim olduğunda yaşadıklarımı da diyebiliriz.)
Kardeşi doğduğunda sürekli emmek isteyeceği için benim kucağımda olacağını bu yüzden onu sık sık kucağıma alamayacağımı, çok küçük olduğundan bizim odamızda yatacağını, oyuncaklarını onunla paylaşmak zorunda kalacağını söyledim. Bir de itiraf ediyorum biraz fazla oldu ama gerçekti: İkisinin de süt veya yemek istediğinde onun küçük olduğu için öncelikli olarak kardeşinin ihtiyaçlarının sağlanacağını söyledim.
Vazgeçti artık kardeş istemiyor. 5 yaş civarında bir kaç kez daha söyledi. O zaman da bizim 2. br çocuk istemediğimizi söyledim.
Şimdi lafı bile geçmiyor.
Birde dün akşam miras ne demek diye sordu. Ben de "ölen anne babanın mallarının çocuklarına paylaştırılması" dedim. O da iyi ki kardeşim yok bütün paralarınız ve arabanız benim olacak dedi.:)