Ve yine yeniden saçlarım

Bu yaştan sonra yeni şeyler öğrendim bir yaşıma daha girdim.

Hem de inanmayacaksınız ama saçlarım hakkında!

Benim saçlarımla derdim malumunuz.
Sanırım 35 yaşıma kadar saçlarımdan istikrarla nefret ettim. Ve bunu dile getirmekte sakınca görmedim. 

O allah vergisi bukleleri düzleştirmek için yaptığım yatırımı, altına yatırsaydım, bugün küçük çapta bir servet sahibiydim (altının rekor yükselişine atıfta bulunan, toplumun nabzını tutan blogger emojisi olsaydı bendim o!) .



Neyse ki yıllar sonra saç modasına hafif bir hareket hakim oldu da, kısa kıvırcık saçlar kıymete bindi. Bunda bob kesim dedikleri önler uzun arkalar kısa omuz üstü saç modelinin kıvırcık versiyonunun geçer akçe sayılmasının payı büyük.

Bu arada linklediğim eski yazılarımı tıklıyor musunuz? Tıklayın adamın asabını bozmayın!

Günlük atarımı da yaptığıma göre sadede gelebilirim.

Saçlarımı kısaltıp, beş dakikada hazır etmeye alıştığımdan ve de bundan gizli ve haklı bir gurur duymaya başladığımdan beridir, saçlarım hakkındaki bütün gerçekleri bildiğimi sanıyordum.

Ne kadar da yanılıyordum!

Her şey hızlı uzayan, uzadıkça yerçekimine isyankar ve yere paralel bir hacimle iyice bonusa dönüşen saçlarımdan kurtulmaya karar verdiğimde başladı. O önüme düşen bukle perçeminden kurtulmalıydım ama nasıl? Bir kesim olmalıydı ama nasıl?

İnternet leb-i derya. Açtım google'ı aradım.
2020 kıvırcık saç kesimleri...
kısa saç kesimleri...

Vesaire...

Önüme birkaç öneri çıktı. Yok onlar konumuz değil. Konumuz benim bu vesile ile kıvırcık ve kuru saç bakımı konusunda kırk yaşım itibariyle tabiri caizse bir bok bilmiyor oluşumun farkına varmam!

Hay allah beni napsın?! bunca yıl bir yalanın içinde Medusa gibi dolaşıyormuşum. Bir allahın kulu çıkıp da "kadın sen napıyorsun?" dememiş, alacakları olsun!

Ama ben onlardan olmayacağım. Ve benim gibi sürekli elektriklenen, isyan eden, bir türlü şekil almayan sürekli ama sürekli kabaran kuru ve dalgalı-kıvırcık saçları olanlarla öğrendiklerimi paylaşacağım. Bonus kafalılar gelin yamacıma, diyeceklerim var.

1. Kuru saç (bunlar genelde benimki gibi kıvırcık veya dalgalı saç oluyor) nemini kaybetmesin diye 3 ila 5 gün arasında yıkanmalıymış. Yani her gün - gün aşırı yıkamak bize caiz değilmiş! Bir yaşıma daha girdim. Duş bonesi edinin!
2. Kuru ve kıvırcık saçlı insanlar saçlarını banyodayken kremlemeli (ya da serumlamalı ya da işte nem için ne yapıyorsa...) taramalı ve o şekilde banyodan çıkmalıymış.
3. Kafaya havlu sarmak, o bukleleri katletmekle neredeyse eşanlamlıymış. Kafaya havlu yok! ya mikrofiber saracaksın, ya da eski t-shirt. Hatta ben anamın namaz kılmak için verdiği yemeniyi kullanıyorum Allah affetsin, zaten beynamaz bir insanım o yemeni ütü bezi mi olsun?!
4. Ve ara ara nemlendirme esaslı bakımlarla bütün haftayı tünelmeden kabarmadan geçireceksin. Budur yani.

Ha bu arada modeli değiştirdim. Evet önler uzun arkalar katlı kısa model, eskisi kadar trend değil. Öyleyse de benim için değil, çünkü senelerdir aynı, sıkıldım.

Kahkül kestirdim önlere. "Kıvırcık saça kahkül kesilmez" klişesini de kırk yaşımdan sonra rafa kaldırdım ya keyfime diyecek yok!

Kıvırcık saça her şey olur anacım. Adam gibi bakımını yapıp dilinden anlayacağı muameleyi çekersen, kahkül de kesilir, kısa da kesilir, küt de kesilir.

Bu yeni modelim ofiste hak ettiği ilgiyi çekti. Biri "sakın fön çektirme saçına senin saçının karakteri var" yorumunu yaptı (bayıldım!), "ne şanslısın, sabahları iki mıncırıp şekil veriyorsundur sen" derken, bir diğeri "aşırı sevimli olmuş" dedi. Ama açık ara en sevdiğim yorum: "müthiş! Çok İtalyan olmuş!"

Laf aramızda, kahküllerimin en çok göz kenarlarındaki kaz ayaklarımla alnımdaki çizgileri kapatmasını sevdim.Yaşımı, yaş almayı seviyorum, yaşlılık belirtilerini sevmiyorum. Çok uzattım, onu da başka yazıda dökerim. Aldım bir dal "allah razı olsun"unuzu kaçtım!