Ne yapıyorum? Ne okuyorum? Ne izliyorum?

 Ekinoks canım … 

Günler burada, bu kuzeye yakın Avrupa ülkesinde nasıl hızlıca (Türkiye’ye göre iki kat hızda) kısalıyorsa, o hızda uzuyor. İşte ekinoks onun habercisi. Türkiye ile saat farkımızın bire düşeceğinin yani normalleşeceğinin habercisi. 

Bir başka haberci de, manolyalar… 

Başkasının bahçesinde seyre doyum olmayan amma ve lakin kendi bahçeme katiyen dikmeyeceğim manolya. Yaprak dökümü ayrı çiçek dökümü ayrı dert! Hem çiçeğini de en fazla birkaç hafta seyrediyorsun, ötesi yaprak. Peh bahçeli evimiz olma ihtimali oldu da biz beğenmedik ağacını!

Bu akşam Arca’yı antrenmana bırakıp ilker’le yürüyüşe çıktık. Karşımıza çıkan her manolya ağacında ben çığlık attım! Nasıl bir sanat eserisin sen mübarek! 

Tarla kenarında açmış nergislerden kopardık, elimde nergisler yürürken pek romantik buldum kendimi, karşılaştığımız insanlar da gülümsediler bana. Bahar tatlı bir kız çocuğu, neşeli, kıpır kıpır…

Ne yapıyorsun ne zamandır dersen… işte bu ekinoks, günlerin uzaması, manolyaların sakuraların açması… gündemimiz böyle.

Amanın unutuyordum, bir de wordle! O ne terbiyesiz eşek bir oyundur yav! Ben Twitter’da görürdüm de, bizim muhteremin oynadığını bilmezdim. Bir gün tesadüf etti, bir gün öğretiverdi derken müptelası oldum! Dahası kitap kulübünde full oynuyoruz, her gün paylaşımlar yorumlar… fakat kim yaptıysa aferin! Hem sardırıyor, ama hem de dozunda. Her gün oynatıyor ama bıktırmıyor. Bu bakımdan tebriği ve minneti borç bilirim!

Ne izliyorum?

Gibi. Evet Gibi izliyoruz yani üst üste iki bölüm çekilmiyor da, araya bir tane izleyivermek eğlenceli. Adamın tipi komik. 

Ne okuyorum?

Ece Temelkuran “Devir”. Yarıladım, çok çok sevdim, bittiğinde bir vakit arada derede değil de, uzun uzun yazayım, çok iyi yazılmış bir kitap. 

Hatta kısa keseyim de, kitabıma geri döneyim. 

E siz ne yapıyorsunuz? Ne izliyor, ne okuyorsunuz bu aralar?