Verdiğin sözü tutmak üzerine...

Ben psikoloji okumadım, sosyoloji, felsefe… zerre anlamam! Haldur huldur soru çözüp ÖYS’de istediğim mühendislik fakültesine girmekle meşgulken bu derslere çok afferdersin kıçımı dönerdim. O eğitim sisteminde oydu işin gereği, oyunu kuralına göre oynadık. Aradan geçen yirmi senede ve yirmi farklı şekilde denenmiş ve denemekte olan eğitim sistemlerinde durum farklı mı bilemem. Ama fakültede de olsa, seçmeli ders de olsa hayatın bu dallarıyla ilgili biraz bilgim olsun isterdim, şimdi “üniversitedeyken Bukowski, Kosinski okuyacağıma, okeye dört olacağıma az psikoloji okuyaymışım: P” diyorum. Demek o yıllar, kendimizi bu yönde geliştirelim bilinci de yokmuş bünyede.


Neyse ne diyordum? “Ana babalığın Oxford’u vardı da biz mi okumadık?” diye soracaktım. Baktım bu işin okulu yok, eh temel bilimlerden de ite kaka ezber zember geçmişiz, okulu yoksa kitabı var dedim, sarıldım ana baba eğitim kitaplarına, malumunuz…

İşin bokunu çıkardığım zamanlar kendimle epey dalga geçsem de çok şey öğrendim bu kitaplardan. Öğrenirken İlker’in de kafasını az mikmedim. Demiştim, İlker okumaz ama çok iyi kitap dinler. Allahtan okuyan ve geveze bir karısı var, bugün sor benim okuduğum pek çok kitap hakkında iki kelam edebilir.
Ha, işe yarıyor mu, Arca “bu dünyaya yararlı, özgüvenli, erdemli” bir birey olur mu bilemem en azından “benim adım hıdır, elimden gelen bıdır:P” diyebilirim.

Bu kadar laf edince, sorarlar adama “okuduğun bir dünya kitaptan ne anladım yavrım?”

Evet, öğrendiğim bir dünya şey var ama en önemlisi, “çocuklara öğütlemek, öğretmek istediğin şeyi önce sen düzgün yapacaksın. Çocuğa verdiğin mesaj iki dudağının arasından çıkmış, mühim değil, mühim olan sen o öğretmek istediğin şeyleri yapıyor musun? Çocuklara söylediklerini davranışlarınla pekiştirmezsen yaptığın gevezelikten öteye geçmez” idi.

İlker de (artık mikemmel bir ebeveynlik içgüdüsü mü var yoksa benim kafasını miktiğim kitaplardan mı bilinmez) bahsettiğim çıkarımı yapmış olacak, bizim cüceye hiç konuşmadan, hiç öğüt vermeden “nasıl dürüst olunur?” ve “verdiğin sözü mutlaka tutmalısın” mealinde ciddi bir eğitim verdi bugün.

Hafta sonu babaannesiyle yazlığa giderken İzmir’de kalan İlker’den arabalarına pil almasını istemişti cüce. Öyle bir defa da değil, her telefonda söyledi, İzmir’e dönünce uzaktan kumandalı arabalarıyla oynayacaktı, pil mutlaka alınsındı! İlker de her seferinde söz verdi. Ama vakti olmadığını ve alamadığını biliyorum. Dönüş yolunda pilleri ve arabaları sayıklayarak uyudu, unutmamıştı. Tutuştuk tabii ki… Sabah gözünü açtığında hepsini çalıştırmak isteyecekti. Gece benzinciden piller alındı, İlker gece ikiye kadar hepsinin pillerini değiştirdi, sabaha arabalar hazırdı.

İlker, sabah erkenden çıktı, Arca uyurken. Arca uyandı, pek tahmin edilebilir şekilde kumandalı arabalarını sordu.

Verdiğin söz tutmak gerektiğini öğrenmişti.

Anlamıştım....

puhahha yok len kitaplarda bu veletlerin öğrenip öğrenmediğini gözünün bebeğine bakarak anlamanı sağlayacak ya da zihnini okumayı öğretecek bir yöntem yok :P

Ama öğrendiğini biliyorum, çünkü önceleri İlker yanındayken defalarca “kahvaltıdan önce kumandalı arabalarınla oynama, komşular rahatsız olur” demesine rağmen ne yapıp ne edip oynamış olan cüce, bu sabah bana “babam pilleri takmış annem, kahvaltıdan sonra oynayacağım” dedi ve oynamadı, bütün hafta sonu sorduğu, kafamızı yediği arabalarıyla kahvaltıdan önce oynamadı! Ama kahvaltıyı çabuk olsun diye bana hazırlattı, Nadire teyzesinin gelişini bekleyemedi : )