Anneleri ağlatma garantili 5 kitap

Siz ağlar mısınız bilmem ama ben garanti ağlıyorum!

Sondan başlayalım geri sayalım:

5 numarada "memo ve ay"

Memo bir küçük oğlancık anasına bir hediye vermek ister ve der ki....

Memo ve ay from günün çorbası on Vimeo.

 

Kitabın çevirisi çok başarılı, çizimler enfes. Hikaye de hafiften "annemi seviyorummm" temalı olunca ağlamayayım da n'apayım a dostlar....

 

4 numarada "Yaramaz Fındık"ı takdirlerinize sunarım.

O pastel tonlardaki resimler öyle tatlı naif bir atmosfer yaratıyor ki... Öykü boyunca fındık denen velete sinir oluyorum ama o tavşanını bulamadığı sahne o anasının onu öpmeden gittiğini anlattığı bölüm içimi kıyıyor. Hani çocuğuna da kızarsın ama bir dudak büker bütün yelkenler suya iner ya.... Fındık'ın da anası dönüp gelip sarılıyor yavruya allahhh benim gözler şelale...

 

Gelelim 3 numaraya, "yavru baykuşlar" pek çok açıdan müthiş bir kitaptır. Çalışan annenin yavrusunda görülebilecek terk edilme duygusuna o "gidiyorum ama döneceğim" mesajıyla merhem olur. Korkuyu hiç dillendirmeden anlatır... Ve şu sayfada beni koparır:

 

2 numarada "avucundaki öpücük" var. Okula gitmekten korkuyorsa annesini bırakmak istemiyorsa çocuğunuz alın okuyun müthiştir ama böyle bir durum yoksa da o hissi öğretmemek için uzak durun. Özellikle o aşağıdaki sayfa müthiş, burayı okuyup birbirimizin avucunu öpüyoruz var ya geberirsin ağlamaktan net!

 

Ve tüm zamanların en ama en zırlatıcı kitabı takdimimdir:

Korkuluğun kalbi

Ay ben bunu ilk bir okudum ağla ağla içim çıktı, allah seni inandırsın çocuk yıllarca okutmadı anası üzülüyor diye. Nasıl içli nasıl içli aklın çıkar. Hatta o vakitler Arca'nın ağzından yazma merakım vardı bak anlatmışım burada.

 

 

Posted with Blogsy