1 Nisan 2015 Çarşamba

Neden çocuk kitapları okuyorum?

----  Çok affedersin dötüm gibi gündemde benim çocuk kitaplarını neden okuduğuma dair yazı yayınlamam tam da nisan bir şakası saçmalığı oluyor ama idare ediverin gari, malum iç güvenlik yasası çıktı, bundan gayrı içim soğumadan gündemi sıcağı sıcağına yazamam, yazarsam duramam, duramazsam kafa göz dalarım, dalarsam çıkamam, çıkamazsam.... anladınız siz onu:) -----

Arca’nın üç basamaklı sayılarla ifade edilebilecek miktardaki kitabını sadece Arca için almadığımı fark edeli çok olmadı. Özellikle Kumkurdu arayışında kendimi hırslanmış, saçmalamış, sahip olamadıkça kitabı daha çok arzu nesnesi haline getirmiş bir zavallı olarak görünce, hop dedim, n’oluyoruz? Arca’nın bu kitabı okumasına daha çok var. Bu ne acele? Bu ne hırs? 


Sonradan meseleye aydım, ben kendim için istiyorum kitabı. Çünkü ben o kitabı okumadım. Ben çocukken pek fazla çocuk kitabı okumadım. Birkaç masal uyarlamasının ardından Aziz Nesin’e geçtim. Stephen King ve Aziz Nesin karması bir ergenliğim oldu. Üstüne biraz Duygu Asena ve hatta annemin beyaz dizileri. Her zamanki gibi ortaya karışık.

Bundan sebep benim çocuk kitapları kültürüm pek gelişmiş değil. Arca sayesinde okul öncesi resimli kitaplardan yana sağlam bir dağarcığım olsa da ilkokul döneminde bir boşluk var. Bu eksikliği de bu aralar ilkokul çağı kitapları okuyarak, şimdiden Arca’nın kitaplığını hazırlayarak kapatmaya çalışıyorum.

Çocuk kitaplarının bir yetişkine verebileceği en güzel şey, çocukluğu. İnsanın çocukluğuna geri dönüşünü veriyor çocuk kitapları. Ve empati şansı. Yazık ki büyüdükçe bir zamanlar olduğumuz küçük insan olmayı, onun gibi düşünüp hissetmeyi unutuyoruz. 

Çocuk kitaplarıyla çocukların gözünden, çocukluğumuzun gözünden dünyaya bakma şansımız oluyor. Bir nevi ışınlanma.

Hepsinden öte, çocuk kitaplarını okuyunca umutla, iyimserlikte doluyorsun ve bu yetişkin dünyasında belki de en ihtiyaç duyduğumuz şey.

Bundan böyle çocuk kitapları hakkında yazarken biraz ilkokul dönemine kayarsam "n'oluyo lan" demeyin, ne okuyorsam o! (Atarlandırmayın beni, gündem zaten yetiyor!)

9 yorum:

  1. Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca değil mi o?

    Ben de oğluma o kitabı aldım. Her akşam yatmadan 5-10 sayfa okuyoruz.Toprak çok keyif aldı. Bilmediği çok fazla kelime çıkıyor ama birlikte okuduğumuz için sorun olmuyor.

    Filler sultanının neden böyle davrandığını anlayamıyor yavrum ve O'na çok kızıyor. Yavaş yavaş dünyada hayvanların değil de aslında insanların böyle şeyler yaptıklarını anlatıyorum. Sömürgecilikten falan bahsettim. İsyan etti küçük yaşta solcu olacak galiba. :))

    YanıtlaSil
  2. Daha 2 gün önce 6 yaşındaki oğlum ona aldığım kitapları görünce " anne,ben daha okumayı bilmiyorum ki neden bana yazılı kitap alıyorsun" dedi , kendim için diyecektim de , " şimdilik ben okuyorum sana ama seneye kendin okuyacaksın inşallah annecim " dedim :) Ona göre "yazılı" kitap ve "resimli" kitaptan ibaret şu anda kitaplarımız, ama bana göre hazine :)

    YanıtlaSil
  3. Dün kendime aldığım kitaplara bakıp, neden onlara da kitap almadığımı sordular. Atarlandılar resmen. Ben de bunları siz de büyüynce okuyacaksınız. Yani bri anlamda bunlar da sizin diyerek yırttım.

    Bu arada biliyor musunuz Migros 1.90'a kitap satıyor. Goşun, yetişin :) Farkettim ki epey bi aylık bütçe gidiyor kitaplara. Helal olsun, o ayrı :)

    Okuyandan zarar gelmez. Okusunlar da ne okurlarsa okusunlar. Biz de tabii :)

    Yeliz, güzelsin be kadın. Seviyorum senin bu okuma olayına bakışını :)

    YanıtlaSil
  4. Bir an tüm sırrımızı ifşa edeceksin sandım , kıh kıh kıh :D

    YanıtlaSil
  5. Bende hep tekrar Gizli Bahçeyi okumak isterim. Her kitap siparişim de Gizli Bahçe yi alıyım derim. Nedense almam ama aklım hep ondadır :) Gamze

    YanıtlaSil
  6. "Çocuk kitaplarının bir yetişkine verebileceği en güzel şey, çocukluğu." yazmışsın ya... Taa içime dokundu o cümle... Ben de çocukken kitap azlığından arkadaşına hediye aldığı kitabı bile okuyup veren bir çocuk olduğum için gözüm hep oğlumun kitaplarında... "o okumazsa ben okurum" rahatlığı ile alıyorum kitapları... Yüreğine sağlık...

    YanıtlaSil
  7. Ne güzel bir yazı olmuş Yeliz eline sağlık. Ve aynen çocukken çok severdim kitap okumyı ama elime ne gelirse okurdum ve böyle çok çeşitte çocuk kitabı yoktu .
    Dönem dönem bende çok soruguluyorum kendimi kendime mi onlara mı alıorum diye:) Dünyanın en büyük mutluluğu ne diye sorsalar bana sanırım çocuklarımın okuduğu kitap ile bana gelip anne bunu çok sevdim diyerek bana çocuk kitabı yorumu yapmaları ve beraber kitap okumak....

    YanıtlaSil
  8. Bence çocuğunu çok sevdiğin ve önemsediğin için çocuk kitapları okuyorsun .

    YanıtlaSil
  9. Daha dün kızıma dedim ki iyi ki kitap okumayı seviyorsun, senin sayende çocukken okuyup çok sevdiğim kitapları bir daha okuma fırsatım oluyor. Şimdi 80 günde devri alemi bitirmesini bekliyorum sıranın bana gelmesi için:)
    Pınar

    YanıtlaSil