Bizim ortaokul ve lisenin kampüsünde bir mağaza vardı. Okul kıyafetleri,
çorap gibi ihtiyaçlar ile tekli hijyenik pedler satılırdı. Tabii o zamanlar pedler
Elif’in dediği gibi çocuk bezi kalınlığındaydı, ayrıca şimdiki gibi tek tek
paketli değildi. Onlu paketin içinden tek tek çıkarılan pedler özenle katlanıp
hediye paketiyle paketlenip öyle satılırdı (kanımca o kadar ellenmeye pek
hijyenikliği de kalmıyordu ya neyse...).
Dün akşam kitap
kulübünden çıktığımızda, küçük bir grup bir arkadaşımızın arabasına doluştuk.
Aramızdan Selda’nın kızı da bizimle birlikte. Geçtiğimiz yıl ilk regl olduğunda
kulüpte Selda bu bilgiyi bizimle paylaşmıştı ve pasta kesip kutlamıştık bu
güzel haberi. Dün akşam, arabada bunun sohbetini yaparken Sıla, yani Bilge’nin
aynı zamanda yaratıcı drama öğretmeni, yaratıcı drama dersinde de kutlama yaptıklarını
anlattı. Hem de bizim gibi pasta kesmek değil de, bir dizi ritüelle bu mucizeyi
kutsamışlar. Bir nevi erginlenme kutlaması… Sıla’nın şamanik işleri işte:)
Bizim zamanımızın
o utangaçlıkları, çekingenlikleri kalmadı diye düşünmüştüm, çok hoşuma gitti.
Çünkü kadın olmak güzeldir ve bunda utanılacak bir şey yoktur.
Fakat sabah Elif’in yazısını okuyunca, yine benim süngüm düştü. Yine kendimi ve düşüncelerimi
ayrıksı buldum. Sahi biz bu kadar küçük bir kesim miyiz? Yirmi sene evveline
göre biraz daha gelişmiş olmamız gerekmiyor mu? Kıl tüy
mevzusunu mahrem görmek nedir allah aşkına? Var ya o kafaların bir taraflarına mentollü selpak veresim geliyor bazen!
Benim düşüncem, maalesef bu kadar küçük bir kesimiz. Evet yirmi yıl öncesine göre gelişmemiz gerekiyordu. Ama son onbeş yılda değil ileriye gitmek otuz yıl geriye gittik.
YanıtlaSilHatırlıyorum, çocukluktan genç kızlığa geçişimdeki bedenimdeki değişiklikleri. Memelerim doğal olarak çıktığında bir eşarpla sıkı sıkı bağlardım, öne çıkmasın diye. Niye utanırdık kadınlaşmaktan? Regl konusu başka bir şey. Büyükler konuşurdu bizde onları dinleyerek öğrenirdik. Karşımıza geçip anlatan olmadı. Allahtan 16 yaşımda falan regl oldum. Artık Almanyaya gelmişim, gençler bu konularda gayet ve utanmıyorlar bu durumdan. Annemde kendine göre anlatıyor bana güya. Bak şurda pedler var falan. Annem hep merak ederdi benim regl olup olmadığımı. Öğrenemeden göçüp gitti. O gittikten sonra onun bana gösterdiği pedleri kullanmıştım. Türkiyede yaşarken ben yani çocukken kadınların şöyle konuşmalarına şahit olurdum. Regl oldum yerine, kirliyim, kirlendim derlerdi. Kirlenmek ne ya? İşte bunlar hep utanma duygularını tetikleyen duygular.
Erkekler pipilerini gösterirken göğüsleri kabaran ebeveynler kız çocuklarını hep utandırdı cinsiyeti ile. Avrupa'ya geldim, baktım ki herkes açık açık konuşabiliyor bu durumu. Aileler oturup anlatıyor, artı okullarda ders olarak işleniyor.
Burada kocası Srilankalı-Tamil olan bir Alman arkadaşım var. Kızları regl olduğunda büyük bir parti verdiler, bu Srilankada kutsanan bir şeymiş. Çok hoşuma gitmişti. Bizde erkeklerin pipisi kesildiğinde kutlanır. Yani bunlar hep gelenek, anane ve kültür. Hele din çok büyük bir rol oynuyor.
Once hem cinslerimizin bu konuyu kendi aralarında aşmaları gerekiyor. Traş bıçağına, pede, kıla tüye takan ilk önce kadınlar yargılayanlar yine kadınlar. Çocuklarını böyle yetiştirmeseler en azından diye dua ediyorum ama imkansız kendi nasılsa o şekilde çocuklarına da aşılıyordur. Yazık bazen bir arpa boyu yol alamadığımıza iyice ikna oluyorum. Kaleminize sağlık
YanıtlaSilcinsel sohbet
YanıtlaSilislami sohbet
sohbet siteleri