16 Haziran 2014 Pazartesi

Dumur diyalog #124

Doktorculuk oynarken;
A: arca sen bana ne güzel bakıyorsun, sen büyünce doktor ol bence.
A: ben büyüyünce bişey olmayacağım, bütün gün evde oturup belgesel izleyeceğim, yaramazlık yapacağım.

...............

Yılsonu gösterisi bittikten sonra
İ: babacım gösteri nasıldı eğlenceli miydi?
A: evet. Aa İZLEMEDİN Mİ?
.............

Ne yapıp ne edip koca bir paket haribo aldırtmış. İçinde de minik minik paketler var. 
Bi de utanmadan söylüyor "çantama koyuyorum sen izin vermiyorsun ya, akşam eve dönerken atıştırmalık olarak yiyorum."
İyi halt ediyorsun!

Hayvan kemiğinden girdim, gıda boyasından çıktım yok ikna edemiyorum. İsviçreli bilim insanları kozunu son ana kadar saklamayı  planlarken o, nasıl ederim de o minik paketi mideye indiririm derdinde. 
Göbeğini içine çekip "bak göbeğim içime kaçtı bi haribo yesem hemen çıkar biliyo musun?" Şeklinde ikna yollarına başvuruyor. 
Tamam seçsin bakalım!
Y: hayır arca haribo yok illa yiyecem diye ısrar ediyorsan karar ver ya haribo yersin şimdi ama bir hafta dondurma yemek yok. Ya da gel şu hariboları çöpe atalım dondurma ye her gün. İyi düşün bence değmez yani zaten zararlı.
A: çöpe atmayalım ama şöyle bir plan yapabiliriz: ben şimdi bi dondurma yiyeyim, haribo yemeyeyim. Yarın benim canım yine haribo çeksin. 
........

Yaralarımı ve bacaklarımdaki morlukları gören Arca: "aaa sen hiç anneye benzemiyorsun"
Y: neye benziyorum?
A: YARATIĞA

4 yorum:

  1. ben de yaralara ne diyecek diye merak ediyordum da bunu diyecegi aklimin ucundn bile gecmemisti tabi :))

    YanıtlaSil
  2. Merhaba,

    "Yaratiga" hala gülüyorum.

    Benim bir kitapci dükkanim olsaydi, Arda ile cocuk kitaplarinin resmini cektirttir, reklam panolari olarak yayinlar, mis gibi topluma acilirdim ve cocuklari okumaya aciktirirdik. (Bu tüm hukuksal gereklilikleri önceden tamamlanmis bir hayal)

    Sevgiyle, Özlem

    YanıtlaSil