Muhterem...

Nedeni olmak zorunda da değil ama karşımızdakini sevmemizi sağlayan bir şeyler vardır, detaylar. Kaşı gözü orası burası soyu sopu huyu değil, genel değil, ayrıntı…


Ettiği bir laf mesela…

Geçen haftaydı, yine dükkanı açmış çalışıyorum, ertesi gün İstanbula gidecektim. Derken bir e-mail düştü posta kutuma, meğer Çinlilerin uçağı ertelenmiş, benim uçuş iptal tabii. Gece çalışmanın faydaları…boşu boşuna İstanbul’a gitmekten kurtuldum. O akşam İlker de çalışıyordu evde. Çaylarımız önümüzde fiti fiti… Televizyon açık.

Geç vakit “Seksenler” dizisine takıldı gözümüz. Ne gün yayınlandığını bilmiyoruz ama rastladık mı affetmiyoruz, çok başarılı bir dizi. Bir sahne vardı, delikanlı geliyor, abisine sarılıyor “ben aşık oldum” diyor, abisiyle arkadaşı da oğlanın sırtını sıvazlıyor.

Muhterem kocam durdu durdu; “ya ne garip değil mi? Şimdi bunun kız kardeşi gelse aşık oldum abi ! dese, böyle mi yapar? kafa göz dalar!” dedi.

“Toplumun kanayan yarasına parmak bastın abicim helal olsun yürü be koçum” diye geyik yaptım ama Allah biliyor ya o kadar içtenlikle söylediği şey daha doğrusu böyle düşünmesi… Demek istediğim böyle düşünebilen bir adam olması...

Evet biliyorum romantik filan değil, ama ben de romantik değilim zaten : )))

Mum ışığında romantizmi, göz süzmeleri, çıkarılıp bir anda önüne konan kadife kutuyu ve içinden çıkan pırıltılı pahalı şeyleri sevmiyorum! O da bilir zaten öyle bir hediyenin kafasında paralanacağını! (Tasarruf yapıyoruz lan ne mücevheri diye dalarım, nikahlı kocam demem dalarım!)

… ve… evliliğimizin onuncu yıl hediyesi olarak gider karısına ipad alır!!!
Bundan gayrı e-maillerim ;

sent via Yeliz’s “kocam sağ olsun” Ipad

şeklinde imzalanacaktır, hani sonra “ulen özenti kadına bak, maillerini ipad diye imzalıyor” deyip günahımı almayın, uyarayım!