Bu hafta henüz çarşamba ama bana kısaca office bitch diyebilirsiniz.
PMS hormonlarıma sağlık diyeceğim ama yok sadece hormonlara bağlamak hafife almak olur.
Ben daha ziyade, “statükoyu korumak amacıyla, sürekli ortamı yumuşatan, gerginlikleri bertaraf etmeye yönelik saçma sapan neşeler enjekte eden, aman herkes iyi olsun herkes beni sevsin” kalıbından çıkmayı tercih ettim. Çünkü bazen o kalıba o kadar yapışıyorsunuz ki, argümanlarınızı savunurken de dinlemiyorlar sizi.
Kendinizi dinletmek, argümanlarınızı savunmak için ciddileştiğinizde, agresif izlenimi bırakıyorsunuz.
Sweatheart to office bitch?
İspatlayamam ama içlerinden geçirdiklerine eminim.
O zaman düşünüyorum, bu, acaba benim önyargım mı?
Belki bu sert geçiş insanları afallatıyordur. Belki bu sert geçişin benim hormonlarımla ilgisi vardır ve evet erkekler hormonlarıyla yönetilmedikleri için daha öngörülebilirken benim öngörülemeyen çıkışlarım düşük sürüm erkek beynini yoruyordur, olabilir.
Peki ben her zaman tatlı kız ya da en azından sürekli bir kalıp içinde (tatlı kız -office bitch -soğuk nevale….)olmak zorunda mıyım? - hani yorulmasın tatlı beyinleri diye- bilemiyorum Altan…
Belki de çok takılmamak lazım. Post covid zamanların geçiş dönemleri afallamaları deyip geçmek lazım. Belki de …
Ama bişey diyeyim mi bende gerçekten bir negatiflik var zira biraz önce instagramda takip ettiğim bir yazarın asansördeki neşelenme anısını son derece yapay-manasız-nafile çaba-herkes tatlı kızı sevsin, ondan ilham alsın - şeklinde etiketler buldum kendimi. Evet galiba i am bitch!
7 yorum:
Şimdi diyeceksin sen de her şeye bende var diyorsun ama “statükoyu korumak amacıyla, sürekli ortamı yumuşatan, gerginlikleri bertaraf etmeye yönelik saçma sapan neşeler enjekte eden, aman herkes iyi olsun herkes beni sevsin” bu benim :)
Gerçekten ama çocukluktaki karşılığını da biliyorum artık :(
Var ya şu yazınızın bana düşündürdükleri. Hangimiz değiliz ki, ya da hangimiz sweatheartlıktan bitchliğe zaman zaman geçiş yapmıyoruz ki? kendi adıma bu tamamen hangi tarafımdan kalktığıma bağlı sanırsam, bazen laylaylom kuşlar çiçekler, bazen de hepinizden nefret ediyorumlar :)
Bu konuda yanliz olmadigima sevinesim geliyor ve gercekten periodu suclamaktan yoruluyorum.Ki bu degisiklikleri artik patronum bile fark edip soze getiriyor.Dengeziliklerim beni yoruyor da karsi taraf nasil sok olup,yorulmasin? yine de sweatheart olmayi hep tercih edecegim ben sanirim,tatli tatli argumanimi savunmayi da.
ya neymiş çocukluktaki karşılığı? Yoksa koşullu sevilmek mi :(
Yapıyoruz yapıyoruz ama ben sert geçişlerdense biraz daha kontrollü olabilmeyi isterdim, çünkü diğer türlüsünde hem kıran hem de anlayış bekleyen taraf olmaktan hoşlanmıyrum
İçimden geldiğinde, doğalım olduğunda değil de, kendimi tatlı kız olmaya zorladığımda çok rahatsız oluyorum, sanırım bu zorlama hissini aşmaya çalışıyorum bu aralar, bana iyi gelmiyor çünkü ama işte serde ayarsızlık var, bazen ipi ucu kaçıyor :(
Evet :(
Yorum Gönder