Davulcu

İlker bir oyuncak almış. Hayır Arca'ya değil, kendine! Playstation için, müzik aletleri var. Davul çalıyorsun. Ben çalamıyorum, kovaladılar beni sahneden. Arca bile daha uzun süre sahnede kalabilmişti. Israr ediyorum mikrofonu istiyorum, billur sesimle dinleyenlerimi ihya etmek istiyorum vermiyor pis!

O davul çalacakmış, ben gitar. İyi tamam gitar çalıyordum eskiden de, ama beni ders aldığım Raci Abim (Pişmişoğlu) bile adam edemedi. Adamın gitar öğrencileri USA'da müzik okudu ben anca okulun orkestrasında akor basmıştım. yeteneksizlikte zirve yaparım ,affetmem!
Neyse ne anlatacaktım? İlker kendinden geçmiş davul çalıyor (o çalarken sen çok kolay olduğunu sanıyorsun ama değil)  katiyen bizi davula yanaştırmıyor, hep kendi oynuyor, halbuki fırsat verse kimbilir ne biçim çalacağız biz de! yok yanaşamıyoruz, dans ediyoruz, müzik dinliyoruz, Hotel California'yı defalarca çaldırıyoruz filan...

Bir ara Arca beni kenara çekti fısıltıyla "annem davulcular iyi insanlardır aslında, değil mi?" dedi.

Düşün düşün ulen ne demek istedi bu şimdi? Babası çaldırmıyor ama yine de iyi insan mı demeye çalışıyor? Mal mal baktım bir süre. Sonra jeton düştü tabii ya!!
Buradaki davulcu hikayesini unutmamış yav!! Fil hafızalı cüce!