19 Ocak 2011 Çarşamba

19 Ocak

Söylenecek çok şey var da dilim varmıyor.

En iyisi Hülyanın geçen yılki sözlerine kulak verelim.

Bir bebekten bir katil yaratan sistemi sorgulamalı" demişti acılı eş Rakel Dink, bundan tam 3 sene önce bugün. 3 yılda değişen bir şey olmadı ve biz buna şaşırmadık, değil mi?

Burası oğlumun adına açtığım bir blog ya, ne işi var siyasi söylemlerin burada?
Anlatayım.

Çünkü oğluma şunları anlatmakla görevliyim ben:

Bir adamı sırtından vurmak vatanseverlik değil; kalleşliktir, korkaklıktır.
Bu ülkeyi gerçekten sevmek, barındırdığı renkleri, farklı kimlikleri, dinleri sevmek demektir.
"Bak işte değişen bir şey yok" diyenlere inat sesini çıkarmak gerek.

Çünkü masum bir bebeği, bir katile dönüştürmek mümkün.

3 yorum:

Deli Anne dedi ki...

içimin en çok acıdığı, en masum ölümlerden biridir.. ben susuyorum böylesi durumlarda, içim acıyor çünkü

zero dedi ki...

Parmaklıkların arkasında nasıl bir zenginlik içinde yaşatılıyorlarsa sürekli semirmekten her geçen zaman şişen, yüzlerinden ölüm akan o yüzler her geçen gün kararırken bizlerin yüzünden aydınlık akıyor. Kendi kalleşliklerinde ve karanlıklarında boğulmalarıdır dileğim...

Fatma dedi ki...

Televizyonda haberleri izlerken onu yerde gördüğümde hüngür hüngür ağladım, insanlığımdan utandım. O görüntüyü hafızamdan silemiyorum.