O oda!

Hafta içi kalkmak zorunda olduğun saatte üzerinden atamadığın miskinlik neyse yatağa çivilenmek isteyeceğin hafta sonu da sabahı cin gibi karşılamak o! 

Ve ben şu anda tuvaletten çıkıp tekrar sıcak yatağıma girdiğim andan bildiriyorum. Hayır tuvalette ilham gelmedi - blog yazmak için ilhama ne gerek var?- sadece kendime sordum ne yapmak istiyorsun şu anda? 

Bu kadar.

Yaş almanın yeni bir hayat mücadelesi ile çakışması vücut sinyalleriyle hissettiriyor. Sırt ağrıları ve başka şeyler. Dün iki haftalık tatilden önceki son iş günümdü. Evde beni bekleyen işler (çamaşır, ütü, bavul hazırlama) erken çıkmam için gerekli motivasyonu temin etti sağ olsun. Tek sıkıntı sırt ağrıları:( 

Dedim ki işe başlamadan evvel ben biraz yoga yapayım, ne vakittir ihmal ettim, sonu işte bu. Gel gör ki evin tatil öncesi karmaşasında bir götlük yer bulmak ne mümkün! On dakikalık meditasyon ve sırt üstü sert zemin uzanmasında anlaştık. Kiminle mi? Asfalyalarımla! Dedim ki, siz atıp bu odayı toplamaya girişmeyin daha da beni germeyin, ben de yoga yerine meditasyon yapayım. 

Oda hala öyle duruyor ama ben tazelendim, birkaç posta çamaşır ve ütü öncesinde tatil için kış çayı bile harmanladım. Evet tatil hazırlığı yapılacaklar listesinde mevcut bu madde, şarj bankaları ve selfie çubuğundan hemen önce pasaportlardan hemen sonra geliyor. Neden? Çünkü orta Avrupa’da kışın gör götüm yollar üşüyeceğiz, akşam otel odasındaki kettleda su kaynatıp kış çaylarımızı içmek suretiyle şifa bulacağız. Hayır cimri değil seçiciyim, poşet çaya karşıyım, dünyanın neresine gidersem gideyim, yerine göre kış çayı yerine göre papatya çayı, yanımda taşırım. 

Muhterem akşam yemeğini hazırlarken şahsımın payına düşen bu ufak iş küçümsenmesin rica ederim, ben ailemin şifasını düşünüyorum. 

Neyse ya kalkayım da çayı demleyeyim yat yat nereye kadar? Hem daha o odayı düzenleyeceğim. 

Giderken size beyninizi mıncıklayacak bir soru bırakıyorum: bütün evde neden ama neden o oda hep dağınık?