Evet kollarımı öptüm bugün
Çok iyi geldi
Çocukluğumda daha sık yapardım
Kendimi daha mı çok severdim çocukken?
Galiba...
Arca’ya “seni çok seviyorum” dediğimde, “sevmekte haklısın bence ben çok sevilesi bir çocuğum” diyor, “ben de beni çok seviyorum” diye ekliyor. Dünyada en çok kendisini seviyormuş, ne diyebilirim, o kadar doğru yoldasın ki!
Ne ara kendimizi daha az sevmeye başladık acaba? Hatalar yaptıkça mı? Başaramadıkça mı?
Bugün kollarımı öperken neden öptüğümü fark ettim, takdir etmek için... çünkü ne yapmıştım bütün gün?
Sabah erkenden kalkıp kimseler doluşmadan IKEA’ya gitmiş, her şeyi halletmiş, üstüne de ofise uğrayıp ne zamandır aklımda olan sırt ağrılarıma iyi geleceğini bildiğim fakat sürekli ertelediğim ekran ve klavyeyi alma işini de aradan çıkarmıştım. Bitmedi...
Üstüne nefis bir kahvaltı hazırlamış (tamam sucuklu yumurta muhteremden), buzdolabını temizlemiştim.
Çarşafları değiştirip çamaşır yıkamak, asmak, bir posta bir posta daha yıkamak asmak
Arada derede evi temizlemek
O arada Arca’ya odasını temizlemesi için direktif vermek, Arca’ya lütfen artık duş alması için uyarıda bulunmak
Arada bir yerde banyo dolaplarını düzenlemek
Temizlikten sıkılınca mutfağa geçip
Zeytinyağlı dolma, fırında köz biber, kapuska, mantar sote hazırlamak
Çalışma odasına dönüp masayı temizleyip tüm ofis düzeneğini ayarlamak...
Evet tüm bunlar artık epey tombullaşan kollarımdan öpmek için bana yeterli sebebi vermişti, aferindi bana!
Şimdi şu anda saat 19:52 - henüz kendim için bir şey yaptım, bir bira açıp arkadaşım Zeynepi aradım bir saat kadar sohbet ettim. Ha tabii ya unutuyordum, bir de bu satırları yazıyorum. Evet kendim için yaptığım en güzel şey bu sanırım (kollarımı öpmekten sonra ;) )
Kollarını öpün, iyi gelecek güvenin bana :)
9 yorum:
ben de küçükken kollarımı öperdim :)) muhteşem bir gün geçirmişsiniz, ben sadece yattım tüm gün, hasta değilim, tembelim :(
Cok cok sevdim bu yazıyı, instagrqmda okudum sonra geldim bir de burda okudum. Sonra öptüm kollarımı
harikasın ne diyeyim :))
Ay Yeliz alemsin. Ben yapsam kesin "aklımı yitiriyorum galiba"ya bağlarım sonunda :))) Vallahi öptüm bak şimdi, afferin kız da dedim, bugün ben de pek sevimliydim kendime karşı çünkü. Evet ya, yapalım bu kol öpme işini.
Ben de bugün yayıyorum :))
Hahah çok sevindim buraya gelmen okuman yorum yazman çok kıymetli:)
Canım ahu sen de:)
Bunun psikolojik bir açıklaması vardır kesin:) yoksa da iyi geliyor olması yeterli:)
Yeliz,
pandeminin ortasında tek tek sorun çıkaran ve beni bu ortamlarda hastaneye gitmeye zorlayan tüm organlarımla ben de bir sevgi konuşması yapmak zorunda kaldım.(Aslında dışarı konuşmaya çağırıp hepsine ağız, göz dalasım var ama:))
Serap
Yorum Gönder