Eğitim şart!
Çok okur zamane ana babası… “Ana babalığın okulu vardı da biz mi gitmedik! “ der, kitaplara verir zihnini. Eğitilmelidir ki kendi de eğitebilsin, anasına babasına benzemesin, onun yaptığı pedagojik hataları yapmasın.
En nefret ettiği laf “biz sizi böyle büyüttük! Fena mı oldu!”dur.
İş okumakla bitse iyi.
Çok iyi muhakeme yapabilmelidir zamane ana babası. Okuduğu onlarca kitabın arasından hangisinin doğru olduğunu, hangisinin kendisinin doğrusu olduğunu anlayabilmelidir. İşte işin bu kısmının zorluğu, hedef satış adetlerini arttırma stratejilerini bile sollar.
Tracy’nin dediği gibi EASY mi uygulamalı, Harvey Karp sar sarmala bedeninden ayırma der, ona mı yanaşmalı?
Ferber’i yerin dibine mi sokmalı, “family bed” fikrine mi hafiften alışmalı? Burası yatır kaldır dedi, kendini helak etti misal!
Çocuğu yatır kaldır yaptığım yetmedi bir süre bizzat kendim “Bezsiz bebek” kitabı ile yatıp kalktım. Öte tarafta çok güvendiğimiz doktorumuz ile İlker iki yaşını geçsin demekteydiler. Aklıma çok yatmış olacak ki, azmetmişim, biraz da şansın yardımı ile kaka işini halletmiştik ama çişe devam etmeye ne muhalefetin desteği vardı ne de benim enerjim.
Öyle bir gömüldüğüm kitapların içinden çıkamadığımda,
Arca krizden yerde tepinirken ne yapacağımı bilmez şokta,
gözlerim boşlukta kalakaldığımı biliyorum, bir Pazar sabahıydı.
Arca’nın krizini geçmiştim ben kendimi sorguluyordum o kısa zaman diliminde. Bu kadar okumaya ambale olmuş kafamı rafa kaldırıp eski dostum edebiyata yelken açmıştım, o da beni şefkatli kollarında sarıp sarmalamıştı.
Lakin o “eğitim şart” zehri bir defa zamane ana babasının damarına enjekte edilmiştir.
“Artık okumayacağım” dese de, "bunlar benim kafamı karıştırıyor" dese de, elinde güzide bir edebi eser varken bile yan gözle komodinin üzerindeki çocuk eğitim kitaplarını keser. Baş ucu kitabı olmuş onlar, kendine hakim olamaz, hmm şu yöntem neydi diye başladı mı “aman sabahlar olmasın!”
İçine düştüğü "eğitim" çukuru öyle derindir ki, zamane ana babasını, kendi ana babası bile çıkaramaz.
11 yorum:
Ne diyeceğimi bilemedim, güzel anlatıyorsun vesselam:)
çok sağolasın
sizinki de şopar oğlan olmuş şimdiden. UE'nin yazsonu rengini çok merak ediyorum. Çok alakasız yorum oldu ama zamane annesinin kafası karışıktı di mi:))
Bi de dünkü post ile güldürdün beni, aman şapka düşmesin:)
:)) ben de ne diyo diyom:) bu yıl bu taraflara yolunuz düşecek mi sarı çizmelim?
itiraf ediyorum gun gectikce daha cok korkar oldum galiba bu ebeveynlikten ben. Okumadan edebilmek istiyorum hatta sizleri okuyunca okumayacagim hic diye karar veriyorum ama bir yandan da okumadan yapamayacagim gibi hissediyorum:) simdiden zorsa vakti gelince ne olacak acaba. Neyse ki resimlere bakinca ya degiyirdur diyor insan bu gozlerin sana bakip konusamasina :)
okunması taraftarıyım ama körü körüne değil.Bir tanıdığım yeni doğan çocuğu ile ilgili "bu kitaptaki çocuklara benzemiyor"yorumu yapmış çok şaşırmıştım :)
Evet ben hala okuyorum,hikaye tadında.Okurken şunu zihnimden hiç çıkartmıyorum;benim çocuğum tek,dünya da ondan başka yok.Okumanın bana sağladığı en büyük yarar,kızımın hareketlerini,tavırlarını anlamamda yardımcı oluyor.
Gülçin bak başlamışsın zorluklarını yaşamaya şimdiden:)))) hayırlısı ne diyelim, gülüyoruz ama değiyor gerçekten:)
crocus..
bu anlamda "iki yaşındaki çocuğunuz büyürken" kitabını şiddetle tavsiye ederim. anlamaya cidden çok yardımcı oluyor.
bak duramadım yine kitaptan bahsediyorum iflah olmam ben:)))
:))))
onu bir dönem aradım bulamadım internet ortamında,sonrada arada kaynadı gitti.
şimdi elimde var bir tane kitap"çocuklarımıza verdiğimiz gizli mesajlar" bir yandan onu okuyor bir yandan da buraları karıştırıyorum mola babında :P
ben nadirkitap.com adresinden bulmuştum, ikinci el kitaplar satarlar. Tavsiye ederim sorunsuz ulaştı elime. o bahsettiğin kitabı da duymuştum, bi not edeyim hemen.
yok vallahi taşlayacaklar artık beni:)))
ne taşlaması? bu siteyi bana öğrettiğin için önünde eğiliyorum :) sen çok yaşa! arca da çok yaşasın, hepiniz çok yaşayın :D
Yorum Gönder