Var ya bu çocuk milleti adamı yalancı çıkarır.

Bık bık bık … bizim oğlan “Cesur Böğürtlen” kitabını iki okuttu, sattı, sevmedi, diye sağda solda bok atıp durdum kitaba. Yok efendim direkt mesaj veriyormuş. Yok “grup lideri” olmak meziyet miymiş? Çocuklar böyle direkt mesajları sevmezlermişmiş! Sonradan iyileşen kötü davranışlardan bahseden kitaplarda çocukların hangi davranışı örnek alacağı belli olmazmışmış… babababa

Al işte nerden bulduysa sakladığımyeri buldu, son favorisi bu kitap. Rezil oldum lan! Çeliştim lan kendimlen!

Hadi bunu sevmeye karar verdin iyi hoş, ne halt etmeye “Süper Kurti”ye kıçını döndün! Ulen sen değil miydin, ilk okuttuğun gün yedi defa daha okutan? Yetmeyip dakikalarca yatakta kitapla bir beden olan? Ulen var ya okumayı sökerse bu kitapla sökecek diye nah buraya yazmadım mıydı oğlum!

Şimdi “başka çocuğa verelim”miş. Hey allahım, bir de bu haftaki ntvmsnbc.com’daki yazı da bu Kurti bu arada. Ballandıra ballandıra anlatıyorum. Julia Donaldson şöyle yazar böyle yazar… Bizim oğlan müdavimi her kitabını sever… Sevmiyor işte! Daha doğrusu sevmediğine kanaat getirdi küçük bey, “artık” sevmiyormuş.

Öyle diyor. Ama annelik içgüdülerim aynı şeyi söylemiyor. Bizim oğlan J.D. kitabı sevmeyecek? Na-mümkün! Bu işte bir iş var, yakalarım ben! Travmatik bir hadise mi vukuu buluyor? Yakalarım! Nitekim yakaladım da bu yazıyı yazıyorum, övünmek gibi olmasın.

Kitabı kitaplığın ücra köşelerine saklamasından ipucunu yakaladım abicim. Tırsıyor: ) Böyle neşeli bir kitaptan acayip tırsıyor! Sebep? Karga ile büyücü kertenkele. “Sarp’a verelim” demesinden belliydi, kapağından gözlerini kaçırmasından belliydi. Kurti’nin kitabın sonunda kurtulmasının hiçbir önemi yok onun için, o büyücü kertenkele çok korkutucu çok!

Diyorum ki; “kitaplarda masallarda iyiler de olur kötüler de, bak ne güzel çöpün dibini boyladı kertenkele” takmış bu defa kargaya. Ne olmuş kargaya ya çıkar gelirseymiş bir yerlerden?

Nasıl saf nasıl temiz bir dünyaları var çocukların? Anlaşılır gibi değil, anlatılır gibi değil : )