Gecinden versin cenazemde imam "nasıl bilirdiniz?" diye sorduğunda cemaat "sakar bilirdik" diye haykıracak, adım gibi biliyorum! (Ne yani yalan mı söylesinler!!) Aslında küçük bi kadınım ama dötümü başımı nasıl o kadar çarpabiliyorum, anlamıyorum!! Var bi dengesizlik! Benim Arca bu yaşına sağ salim geldi ya bazen iyi diyorum melekler koruyor.
Melekler oğlumu anasından korusun!
Arca’yı kalçamın, elimin kolumun çarpması şeklindeki düşürmelerim artık sıradanlaştı.
Son numaram şöyle… Arca “angayay”(hayvanlar) ile oynuyor. Ben ona ev inşa ediyorum. (Evet kendisi sevmiyor ahşap bloklarla bina yapmayı anası o işi üstleniyor) Arca da hayvanlarını sokup çıkarıyor, yıkıyor falan filan… derken “kaka” dedi. Biz kaka gelince pıtı pıtı koşuyoruz tuvalete, hadi bu defa omzuma aldım yolda üstündekileri çıkarıyorum, kakara kikiri derken BAMM!! Meğer salon kapısının kanatlarından biri kapalıymış, Arca’nın alnı balon!!
------------------------------------
Ümit abla elektrik süpürgesi ile süpürüyor, Arca peşinden koşuyor. Aaa çok eğlenceli. Neyse ben aynısı yapayım Arca ile dedim, Arca süpürgeye doğru koşarken ayarlayamadım, ben de elimdeki süpürgeyi ileri ittim, BAMM! Süpürgenin sapı Arcanın kafasına.
------------------------------------
Sığışmışım yanına baktım uyuyor, atlayayım yataktan dedim, feryat yaygara!! Ayağına basmışım, off hadi bi daha uyut!!
------------------------------------
Arca’nın yatağının korkuluklarını kırmıştım zaten atlarken neyse bir gece maaile uyanmışız. İlkeri görmedim tabii, ben gözlerim kapalı Arcayı almışım kucağıma öpüp kokluyorum, derken uyudu galiba diyerek pufa çıktım, kucağımda Arca bu arada, oradan yatağa atlayacağım, biraz da Arcanın yatakta yatacağız, korkuluklar aşağıda sanıyorum, İlker de o arada korkuluğu kaldırmış, BAMM! Allahtan bu defa Arcada sorun yok, benim kaval kemiğim şişti, morardı…
------------------------------------
Hele Arca ile evden çıkışımız… Bizim sokak eğimli, pusetten Arcayı alıp otokoltuğuna yerleştireceğim, ulen her seferinde mi pusetin frenine basılmaz kardeşim, hadi puset yokuş aşağı kayar, Arcayı bağlar, ben arkasından koşarım, park halindeki araçlar zaten nasibini alır, caddeye çıkmaya ramak kala puset yakalanır.
------------------------------------
Arca koridorun başından anneye “nannan” (can can) yaparak koşar, sarılırlar, sonra oyun tekrar başlar. Son olarak tekrar nannan yapmak üzere depara kalktı, telefon mu çaldı ne, oturduğum yerden kalktım, saniyesinde BAMM!! Hızını kesememiş, salonun o kapalı kapı kanadına toslamış.
------------------------------------
Toslamış deyince… Geçende kahvaltıya gittik, önden İlker terasa çıktı, arkasından ben, Arca da arkamızda koşarak geliyor. Biz terasa çıktık, BAMM sesi ile döndük ki cam kapının bir kanadı kapalı ve Arca için fazla temiz bir cammış!
Cuma günleri Ümit abla Arca’yı sağlam teslim ediyor bize, pazartesi bir geliyor, kafa balon dudak patlamış… Annelik için ehliyet sınavı olsaydı, sakarlıktan sınıfta kalırdım.
7 yorum:
ahaha :) töbe yarabbim ağlanacak halimize :)
Hahhaha:)) Biz de ana-oğul aynıyız, merak etme , bi şey olmuyor:)) Hele salonun kapalı kanadı, tarafımızca sürekli tartaklanıyor:))
sen çok yaşa emi.Sabah sabah iyi geldi.
Özlemişim ya Yeliz:) Bu yazıyı okurken bir çok yerde dış ses şöyle dedi:
-Ben de ben deee:)
Ya aslında hepsi iyi niyetten :) üff gülmem dursa yazıcam ama...
Benim sakarlıklarım şimdilik sadece bana eziyet ibre Egeye ne zaman döner bilemem tabi :)
Yeliz allah iyiliğini versin, çatladım gülmekten!!!
Hel şu son annelik ehliyet sınavı ile ilgili olan notu okuyunca koptum o an :)))
Ay hala gülüyorum :)))
NOT: Bu arada, bundan bir ve üç önceki yazılarına bayıldım... bir şey yazamadım, şimdi ne kadar çok sevdiğimi bil diye yazıyorum. Eline sağlık!
Allahim gulemiyorum da, gulersem ev halki uyanacak, catladim! Bu kadar mi komik yazilir, olaylar degil, yazis seklin olduruyor :))) Yahu acin su kapinin kanadini, ma ailecek kurtulun yahu :))) Gecmis olsun, vahim birseyler olmasin, Allah korusun!
Yorum Gönder