15 Mart 2017 Çarşamba

"Challenge Accepted!" => Belçika

Nereden başlasam, nasıl anlatsam?
Aslında klasik Yeliz olarak toz ve bulut evresinden başlamalıyım ama bu defa sondan başlayayım.

Belçika'ya yerleşiyoruz.

Çalışma izni ve diğer her şeyin belli bir süreçte ilerleyeceğini düşünürsek, sanırım birkaç ay daha buralardayız ama sonra çekirdek ailemiz için yeni mücadele başlıyor, bir challenge ve "Challenge Accepted!"

Peki tamam, toz ve buluttan başlayacağım yoksa bir şeyler gıdıklıyor beni. Yazının bundan sonrası uzun, çok uzun olacak, okumaya üşenenler aramızdan ayrılabilir, biz kalanlarla devam edelim.

Ömrümün yarısından fazlası muhteremle geçirdiğim için rahatlıkla onun adına da konuşabilirim ki, yurt dışında yaşama düşüncesinde olmadık hiç. Halbuki ablam, kızım mezun olunca Amerika'ya filan gidin, demişti de cesaret mi edememiştik? Belki. Birlikte okuduğumuz pek çok arkadaşımızın aksine parmağımızı oynatmamıştık.

Hele bir de İstanbul’dan İzmir’e kaçınca (kaçtık vallahi) üzerimize bir rehavet çöktü ki sorma…

Hayat kolay değil, hiçbir zaman olmadı, hiç kimse için. Fakat bizi blogdan az çok takip edenler biliyor, “hayat bize güzel” diyecek bir hayatımız var İzmir’de. Ailelerimiz, dostlarımız yamacımızda. Bahar geldi mi, Urla’da Pazar kahvaltıları, Kordon’da bira keyifleri, yazın Çeşme senin Özdere benim yazlıkçılık hayatı…

Gel gör ki, çember daralıyor. Ve maalesef – MAALESEF – Türkiye İzmir’den ibaret değil. Ve maalesef hiçbir şey göründüğü gibi değil.

Bizim o aile sohbetlerimizin, dost meclislerimizin, kitap kulübü toplantılarımızın bir kısmında uzun zamandır hep memleket meseleleri var. Her sohbet umutsuzluğumuzun bir yansıması adeta. Bombaları, saldırıları saymıyorum, genel olarak bir bezginlik, sürekli bir kaygı… Her zaman böyle değildi. Umut hep vardı, eskiden.

Kör topal idare eder gideriz, çocuğumuzu lisede veya üniversitede başka memleketlere gönderelim yeter, diye düşünürken, çevremizden bizim gibi insanların birer ikişer ülkeden ayrılma planlarını dinlerken bir de baktık, biz “acaba gidebilir miyiz? Nereye gidebiliriz?” demeye başlamışız.

Darbe sonrası Uruguay geyikleri dönüyordu, sormuştum blogda; “ne yapabiliriz?” ve yol gösterenlerim, fikir verenlerim çok oldu, öyle de iyi geldi ki… (Elvan, Burcu, Gülçin, Esra, Özlem ve daha hatırlayamadığım pek çok arkadaş, bu blog çok değerli!) 

Bir süre yoğun bir araştırmanın içine girdim, planlar, listeler, sağa sola sorup görüş almalar… Sonra işlerin yoğunluğu ile bir köşede bıraktım her şeyi. Aylar geçti üzerinden. Nadasa bırakmışım belli ki, zira bir gün İlker’in “ne oldu bizim yurtdışı planları? Önceliğimiz mi değişti?” demesiyle düşünceler filizlenmeye hatta kök salmaya başladı.

Boş durmadım. Allah biliyor ya sıkı çalıştım. Linkedin’de profilimi job seeker’a çevirdim, hatta paralı üyeliğe geçtim. Bizim şirketin Almanya merkezde çalışan arkadaşlarımla irtibata geçtim, yol gösterdiler, iş görüşmesi ayarladılar. Merkezde ve diğer ülke ofislerinde iş ilanlarını takip ettim. Sadece kendi şirketimin değil, diğerlerinin de Avrupa merkezlerine iş başvurularında bulundum. Ve bir gün beni aradılar. Bir video görüşmesi yapmak istediler. Ama dediler önce sınava gireceksin. Haydaaaa ! Kardeş ben gelmişim kırkıma ne sınavı gözünüzü seveyim diyemedim, girdim. Testlerin deneme sınavları çok kolaydı, bir gece oturdum başına meğer sınavların aslı kazıkmış, üç saat beyin mıncıklaması geçirdim şerefsizim! Allahtan sınav başında kaç yaşında olduğunu yazıyorsun, muhtemelen bu yaşta bu kadar iyi dayandı deyip, geçer not verdiler. Video görüşmesine geçtik. Bence pek iyi değildi, zira direktörün biri beni fena bozdu; hep metotlardan bahsediyorsun değişik bir şey söyle dedi. Gözüne far tutulmuş tavşan gibi kalakaldım. Aman canım neyse dedim, bir tecrübedir nihayetinde, böyle böyle pişeceğiz, baktın olmuyor, blogda geyiğini çeviririm dedim, geçtim.

Ertesi gün Belçika’ya çağırdılar. Vizem mi var? Yok tabii ki! Neyse ki Sakız adasına gitmek gündemimizdeydi, hadi dedik Yunanistan’dan başvuralım. Normalde bir haftada çıkan vizeyi iki haftadan uzun bir süre bekledikten sonra nihayet Belçika’ya gittim. İlker’e diyorum ki, “bunlar benim uçak, otel, transfer masraflarımı ödeyip iş görüşmesine çağırıyorlarsa, bir iş teklifi gelebilir.” Meğer adamlar benim gibi onlarcasını çağırmışlar böyle görüşmeye, havaalanından otele transferimi yapan şoför yumurtladı. (naçizane tavsiye; özel şoförlü araç tahsis ediliyorsa, burnu büyüklük yapıp arka koltuğa kurulmayınız, dedikodu ve sohbet istiyorsanız şoför mahalinde seyahat ediniz, şirket sırlarına kadar erişirsiniz.)

Ve tabii benim dötüm yere indi, bir de tespitte bulundu; “yarın görüşme sonrası teklif gelmez de size sonra bilgi verelim derlerse, bil ki, işi alamadın”. Peki.

Ertesi gün görüşmede çok gevezelik etmeme (ingilizce konuşurken de toz ve bulut evresinden başlamayı seviyorum nitekim görüşmenin sonralarına doğru benden birkaç kelime ile bir şey cevaplamamı istediklerinde, “sadece birkaç kelime mi? emin misiniz” diye dehşete düştüm ve herkes gülmeye başladı. ) ve sadece çenemle değil tüm uzuvlarımla konuştuğum için masadaki bardağı devirmeme rağmen beni sevmiş olacaklar, iş teklifinde bulundular. 

Hemen kabul etmedim, edemedim, edemedik. İlker'le günlerce kafayı yedik konuşmaktan, araştırmaktan. Ulen bodoslama da gitmiyorsun ki, adamlar sana çalışma izni çıkaracağız, eşyanı taşıyacağız, yol masrafını filan vereceğiz diyor yani sen oraya gidesiye kadar sana tüm işlemleri kolaylaştırıyor ama bir süreliğine tek maaşla geçinebilir misin, tüm hayatını nasıl değiştirirsin, öyle büyük soru işaretleri ki... Neyse ki yine bu blog sayesinde tanıdığım Yeşim ve Evrim imdadıma yetişti. Onlar da Belçika'da yaşıyorlar hem de yıllardır. Bildiklerini paylaştılar, yol gösterdiler. Her şeyden önce içimi rahatlattılar. 

Ve ailelerimizle arkadaşlarımızla paylaştık, hemen hepsi olumlu karşıladılar. Beni yeni arkadaş edinmekle tehdit eden (evet bir Rahşan varmış yedekte:/) Zeynep ve muhteremin otuz yıllık arkadaşları Tufan ile Orçun, Tamer abi ve Arca'nın anne babasından sonra en çok sevdiği insan olan Poyraz dışında herkes diyebiliriz:)

İşte böyle... Şimdi artık kararımızı verdiğimize göre, işlemlerde sorun çıkmaması ve hızlıca neticelenmesi için dua etmekten başka yapacak bir şey kalmıyor. Kalp çarpıntısı ise baki. 

Hayır dualarınızı eksik etmeyin bacım, hadi ben kaçtım.


95 yorum:

enne dedi ki...

Çoook sevindim sizin adınıza, kendi adıma da, şimdi kim bilir ne biçim Belçika yaşantısı ve dedikodusu okuyacağız diye:) Sizin için en güzelini diliyorum..

Gülşah önen dedi ki...

Asla bu ülkeden gitmem diyenler bende dahil artık kaçış planları yapar duruma geldik. Düşününce ruhum daralıyor ama çocuklarımın geleceği için arkama bile bakmadan çekip gidecek hale geldim. Yolunuz her daim acık olsun hayırlısıyla bu geçiş donemini atlatırsınız inşallahh

ZEYNEP dedi ki...

Cok sevindim Yeliz:) Hayirli ugurlu olsun, cok mutlu olun ..:)

oytunla hayat dedi ki...

Bir yanım buruk okudum yazınızı, sizin gibi düşünenlerdendim hep... Ne yahu orada madalyamı takıyorlar, mis gibi memleketim yaşar giderim eksisiyle artısıyla dedim senelerce... Ve kaybettiğimi anlayalı da uzun zaman oldu... Birer birer gidişleri gördükçe yada okudukça ya da ne biliyim duydukça çoktan suyumuzun ısındığını daha da iyi fark ediyorum :(

Sizin adınıza gerçekten çooookkk sevindim ♥ Yolunuz açık olsun, şansınızda...

Adsız dedi ki...

Yelizzzz
üzgünüm ama ben sevinemedim( sizin için iyi olsun hersey o ayrı ama...)!
siz de gidiyorsanız(ya da kaçıyorsanız), anladın iste :(
ayy yazamıcam bile fırt fırt burnumu cekiyom :((
cikolata ve midyeye doyun ve mutlu olun, kuvvet öpcügü, kocaman muck
Burcu

Unknown dedi ki...

Çok güzel bir haber sevindim sizin adınıza.. Zaten uzun süreli sessizliğinizden bir şeyler olduğunu anlamıştım. Umarım yazılarınız devam eder.. Sizi çok seviyorum çünkü...Sanki kırk yıllık dostum gibi..Ne güzel düşüncelerinizi hayata geçirebildiniz.sevgiler..

Leylak Dalı dedi ki...

Hayırlı olsun Yelizcim, ne diyeyim. Komşu olsaydık burulacaktım ama nasılsa blog dostluğumuz devam eder diye düşünüyorum. Her şey sizin için güzel olsun. Bir de bilmem takip ediyor musun Yasemen'i, onlar da Belçika'da yaşıyorlar. Linkini kopyalıyorum aşağıya, tatlı bir karı-kocadır. Bir göz atarsın belki:

http://myblog42-42.blogspot.com.tr/

Zeugma dedi ki...

Gelişmeler doğrultusunda ''mutlaka'' alınması gereken ''olumlu'' bir karar olmuş bence.
Sizin adınıza sevindim. Yolunuz açık olsun. Devamı su gibi aksın.

Işın dedi ki...

Çok çok sevindim sizin adınıza. Değişiklik iyidir, değişiklik çok güzeldir. Memleketin durumu mükemmel olsa da böyle şeylerin yapılması gerektiğini düşünüyorum ben. Hayat boyu aynı yerde yaşamaya ne gerek var ki. Yurtdışına yerleşen arkadaşlarım gideli yıllar oldu. O zamanlar durumlar hiç de kötü değildi, geleceğe umutla bakıyorduk. Çok iyi işleri olan, ailesi çok zengin, ner türlü imkanı sunan bazı arkadaşlarım Almanya'da 30 m2 evlerde yaşamayı kabullendiler, hiç şaşırmadım. Çünkü küçücük evlerinin dışında hep daha iyi, daha medeni bir hayat vardı. İster Amerika, ister Avrupa, pişman olanı hiç görmedim.eğer çok alaturka bir insan değilsen pişman olmak için bir sebep yok. Avrupa'nın ortasında olacaksınız, her an seyahat edebilirsiniz. Türkiye'ye sadece bir kaç saat uzaktasın, daha ne olsun. Bir hafta sonu Paris, bir hafta sonu Amsterdam����

Ayrıca seni de çok tebrik ederim. İş arayışları genelde çok uzun sürüyor. Bu kadar çabuk iş bulmak ne kadar başarılı olduğunu gösteriyor.

Her şey yolunda gidecektir, hiç merak etme. Sevgiler

Adsız dedi ki...

hakkınızda hayırlısı olsun Yeliz. Ama ülkem ve gidişat için çok üzgününm. Bizleri, özellikle siz gençleri bu hale düşürenler utansın demiyorum, bin beter olsun. Onları ne bir ülke, ne de toprak kabul etsin. Çok üzgünüm:((((
Çenebaz

Colorful dedi ki...

burdan da yazayim, hersey sahane olacak Yeliz. Tebrikler tekrar, Elvan

Adsız dedi ki...

Yeliz, butun kalbimle cok cok sevindim! Yeni isin ve yeni hayatiniz simdiden hayirli ugurlu olsun. Inan, blogunu kesfettigim donemlerde ve ilerleyen zamanlarda bana hissettirdigin iki kuvvetli his vardi, ki konusurken daha once bahsetmisimdir. 1) Bu hatun tam yurt disinda mutlu mesut yasayacak hatun aslinda. Sistemin icinde olup bu kadar disinda kalabilen, kafasi gercek anlamda batili gibi dusunebilen ne kadar az insandan biri. Bisiklete binislerin, toplu tasima araci kullanisin bu konu hakkinda goruslerin, taze sebze meyvenin pazar alisverisini oralarda yasarken bile bu kadar kiymetini bilmen vs. daha o kadar cok ayrinti var ki yazdiklarin arasindan sayabilecegim, seni ve sizi Avrupa'daki bir yasama cuk diye oturtacak. Olaya bak ki birkac sene sonrasinda o ya da bu sebeple fark etmez, sizin yurt disina tasinacak olmanizi tebrik ediyorum. Butun kalbimle inaniyorum hersey cok guzel olacak ve ailecek tam yerimizi bulduk diyeceksiniz. Baslari elbette zor - her alisma donemi gibi -- ama halledeceksiniz. Yeni sehre ulkeye hizla nasil hizla alisilir konusunda ihtisas yapmis insanim. Ne zaman istersen dertlesir cenelesiriz :)), 2) Bir gun anne olursam bu hatun gibi olmak isterim, ne mutlu Arca'ya. Benden anne olur mu yav, olursa nasil olur vs vs. Olaya bak ki anne olmama insallah ve hayirlisiyla 3-4 hafta kala yaziyorum bunu! Vallahi bak mutlu oldum! Sevgiler. Burcu B.

GeCe dedi ki...

Harika bir haber yakınlaştık demektir 💕 Herşey çok güzel olacak eminim, belirsizlikler çok ama Arca açısından düşünürsek, okullar aktiviteler çok mutlu olacak göreceksiniz

gulsenz dedi ki...

bende içimden bu kadın hamile mi yoksa bir sürpriz patlatacak gibi çünkü hiç bu kadar sessiz kalmazdı diye geçiriyordum :)) meğerse Yen'i olaylara gebeymişsiniz ;) umarım bu süreçte herşey keyifle ilerler, herşey sizin için güzel olur ve açıkcası Belçika yazılarınızı düşünerek şimdiden de ellerimi ovuşturuyorum :)) delianne ile İskoçya'yı tanıdık sizinle de Belçika da sıra...bizde de Yurttan sesler korosu, İzmir'de artık -3 olarak yaşayacağımız içinde biraz burukluk var tabii

asli@b dedi ki...

Çok sevindim Yeli'cim, hayırlı & gönlünüze göre olsun inşallah... Bu konuyla ilgili ilk yazılarını yazdığında, eğer Yeliz bu konuyu ciddi ciddi araştırmaya başladıysa, kesin gidiyorlar diye düşünmüştüm :) Öpüyorum çook ve bol şans diliyorum...

sabire piroglu dedi ki...

Ben kelimenin tam anlamıyla eksilmiş hissettim, üstelik de sizi hiç tanımadığım halde... İzmir adına, ülkem adına, çocuğumun geleceği adına eksilmiş gibiyim... Yine de yolunuz açık olsun, çok mutlu olun.

CEREN dedi ki...

Hakkınızda hayırlısı olsun Yeliz,umarım çok ama çok mutlu olursunuz..Umarım herşey gönlünüze göre olur. Blog sayesinde şahsen tanışmasak da tanışıyoruz ya aslında gideceğinizi duyunca içim burulmadı desem yalan olur ama doğrusunu yaptığınızı biliyorum..Yolunuz açık olsun,sevgiler :)

Seda dedi ki...

Yelizcim çok tebrik ederim, üzülmedim dersem yalan olur ama sizin adınıza çoook sevindim. Tüm kalbimle "iyi ki gitmişiz" demenizi diliyorum, bizi yazılarından güzel sohbetinden ve kitap tavsiyelerinden mahrum etmemeni diliyorum güzel komşum benim :)

Unknown dedi ki...

Ben yazana kadar Nurşen Abla yazmış bile :) Yasemen ve Çağrı dünya tatlısı iki insan ve çok yakın arkadaşlarımızdır. Yeliz, önünüz açık olsun. Yolunuz ve işiniz hep denk gitsin... Öperim :)

Unknown dedi ki...

Yazan herkes gibi ben de biraz buruldum, diğer taraftan adınıza mutlu oldum. Benzer bir maceranın bizi de beklediğini görmek zor olmasa da hiçbir gidiş öyle kolay olmaz sanıyorum.Çok çok mutlu ve huzurlu olun diliyorum. Blogu bırakmayın lütfen. çok sevgiler.

Yasemen Myblog42 dedi ki...

Ben de tam hayirli olsun yazayim diye sayfayi asagi kaydiriyordum ki yorumlari gordum, ne tatlisiniz siz canim Nurşen abla, canim Esra <3 <3

Yeliz simdiden hos geldin diyeyim, dilerim her sey istediginiz dogrultuda gerceklesir :) Hayat hic bir yerde mukemmel degil, olamaz zaten; artilar, eksiler hep olacaktir ama ben burada oldugum surece hic ''neden geldim ki buraya'' demedim (umarim boyle de gider:)
Nerede calisacaksin, hangi sehre yerleseceksiniz vs merak etmedim degil, belki konusuruz bunlari, yardimci olabilecegim, fikir verebilecegim bir sey olursa da sor lutfen.

Sevgiler..

Gulcin dedi ki...

Hayırlı olsun Yeliz çok güzel olacak! Yalnız niye biz Hollanda'da yön olmadı bubya. Aramız 1saat olacaktı düşünsene. Hay bin kunduz :)

Adsız dedi ki...

çok sevindim yaaaa, yolunuz açık olsun.darısı başımıza.nazmiye

pelin dedi ki...

ya yeliz çok sevindim. bir parça da kıskandım çünkü benim muhteremde cesaret yok.. :) ay çok sevindim ama yaa :) herşey gönlünüzce olsun!

Adsız dedi ki...

Once yazınızi sonra yorumları okudum tek tek.. hatta belkcikaya yerlesiyoruz cumlesini sanirim 5 kez falan okudum.. biri yazmis eksik hissediyorum diye sanirim bana daha da fazla dokundu gözlerim dolup burnumun ucu sizladi.. hic tanimadigim ama yillardir yazilarini okudugum yeliz hanim bir umut tanisma imkanimiz olur diye icimden geciriyordum.. ulke icin cok ciddi kayip gercekten sizin gibi isinde beyninde kalbinde aydin iyi bir kadini kaybetmek. Bi kez daha karardi icim harbi nereye gidiyor bu ulke. Bunlar kendim icin hissettiklerimdi sizin icin cok mutlu oldum ve heyecanlandim belcika ve Hollanda en yasanilisi ulkelerden fazla yagmuru saymazsak 3 aylik seyahatimde medeniyet ve huzur boyle bisey diye hissettirmisti. Sonuna kadar hakkediyorsun ve mutlu olacagina inanıyorum bu kafa bu ulkeye fazlaydi ama yine biz kaybettik.. umarim ordan da yazarsin iyi yolculuklar mercan (ozlem)

Adsız dedi ki...

Yelizz, super biz cok seviniyoruz gelisinize tabiki.
Bu blog sayesinde tanismamiza ragmen ben blog sifremi bile unutmusum iyi mi :)

Sevgiler,
yesim

Gozde dedi ki...

Sen de urla' yı, hatay pazarını, çeşme'yi bırakıp gidiyorsan durum ciddi, buralar karışacak demektir🙄.... yolunuz açık olsun Yeliz......sizin adınıza çok sevindim....

Jardzy dedi ki...

Yolunuz açık olsun!!!

kuzunun annesi dedi ki...

Hayırlısı olsun Yelizcim , cidden şok oldum

Akşam sefası dedi ki...

Keşke İsviçre olsaydı dedim içimdem😔 Yolunuz açık olsun.🍀

Ayşe dedi ki...

Sizi blog dışında tanımıyorum niye çok üzüldüm o zaman? Hem yaşam tarzlarımız da hiç benzemiyor birbirine. Ama yine de severek takip ettiğim biriydiniz. Umarım her şey sizin çok güzel olur. Yazmaya devam edin lütfen.

Unknown dedi ki...

İçime oturdu yeminle. Arkadaş ne olacak bu memleketin hâli? Seni bile gidecek duruma soktular. Vallaha içim daraliyor. Yolunuz açık olsun, mutlu olun inşallah. Fakat bir yandan halimize bakıp, burnumun direğinin sizlamasina mâni olamıyorum...

Pratik Anne dedi ki...

Yazin FB duvarimda Blogcuanne ELif'in "Annelerine evrilen korkulari" yazisi ile altli ustlu cikti. Hayirlisi ile tamamina ersin Yeliz. Insallah gonlunuze gore olsun.

Unknown dedi ki...

Sen, özgüranne Deniz, kiraz İlkay, Tuniko Hülya çocukların ilk doğumlarından itibaren dağlarkızı olarak takip ettiğim, yazistigim, sevdiğim insanlar... Nasıl da devran döndü 8-9 yılda inanılır gibi değil. Çok etkilendim bu haberden inan. Yazdım da hatta annegozuyle... Bir kez daha tüm kalbimle yolunuz açık olsun diliyorum.

www.annegozuyle.wordpress.com

okuyanguzel dedi ki...

Dün okudum yazını ama yorum yazamadım. Niye bu kadar üzgünüm diye düşünüyorum. Sevinmem lazım. Çünkü ben de istiyorum gitmeyi. Hissettiğim çok ama çok garip bir burukluk diyeyim.

Umarım çok mutlu olursunuz. İyi ki gelmişiz dersiniz.

Yine yazılarını okuyup mutlu olmaya devam ederim nasıl olsa diyorum ama asıl üzüldüğüm şey ülkemin durumu. Bizim gibiler gittikçe ne olacak ülkemiz. Ahhhh ahhhh.

Bu arada bu kadar kısa sürede yurtdışında bir iş bulmam gerçekten başarılı olduğunu gösteriyor bence canım arkadaşım. Yolunuz açık olsun. Her şey çok güzel olsun.

Nihan dedi ki...

Yeliz Ablacım öyle güzel olucak ki herşey, eminim :) Siz güzelsiniz, siz tatlısınız ❤ Dünyanın öbür ucunda bile olsanız yaşadığınız yeri güzel yaparsınız siz ����

Nil dedi ki...

Yolunuz açık olsun. Dilerim her şey gönlünüzce olur. Tek emin olduğum şey, asla pişman olmayacağınız.

yeliz dedi ki...

çok teşekkür ederim, ay evet hep izmir hep izmir baymıştı zaten malzeme çıkar:)

yeliz dedi ki...

biz de hiç aklından geçirmeyenlerdendik ve hatta ancak anlatınca etrafımızda bile ne çok insanın plan yaptığını öğrendik. bizi bunu düşünmeye sevk edenler utansın, ne diyelim:) çok teşekkürler

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:) herkesin gönlüne göre...

yeliz dedi ki...

ben de her terk haberinin ardından benzer şekilde buruluyordum. Seni anlıyorum. Gidene üzülmekten ya da sevinmekten ziyade, ne hale geldik hüznü bu... hakkımızda hayırlısı demekten başka yapacak bir şey yok.

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:) tabii yazılar devam mutlaka. hem ben yazmadan duramam hem de yalnız hissederim kendimi:)

yeliz dedi ki...

blog dostluğumuz dünyanın öbür ucuna gitsek sürecek nurşen ablacım kaçış yok:) hemen takibe aldım çok teşekkür ederim.

yeliz dedi ki...

@iki balık, çok teşekkürler:)
@yasemen, çok memnun oldum, hemen takibe aldım. Brüksel'e yerleşeceğiz. ben özelden iletişime geçeceğim mutlaka çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:) amin...

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:) bizim de motivasyonlarımızdan biri seyahat. sanırım, seyahate ciddi bir bütçe ayıracağız. bir çırpıda anlattım ama yine nerden baksan 5 ay debelendim:)

yeliz dedi ki...

Amin, çenebaz ablacım, çok teşekkürler ayrıca:)

yeliz dedi ki...

Ah Elvancım çok çok teşekkürler tekrardan:)

yeliz dedi ki...

Burcu canım, ben de çoktandır kendimi çok ayrıksı hissediyordum. Burnu büyüklük, elitistlik değil de ayrıksılık. ancak kendim gibi insanlarla huzuru bulabiliyordum, umarım yeni ortama alışırız. Ya ne kadar az kalmış, allahım tüm dualarım seninle hayırlısı ile sağlıkla gelecek minik... sevgiyle sarıldım:)

yeliz dedi ki...

ay inşallah:) evet ya bak görüşebiliriz bile:)

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:) evet ya her şey kesinleşmeden anlatamadım, başka şeyler yazmaya da elim varmadı, öyle kalakaldım. neyse artık döküldüm bol bol yazarım:)

yeliz dedi ki...

evet ya elimden bir uçanla bir kaçan kurtuluyor. allah biliyor ya azmettim:) çok teşekkürler:) sevgiler

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

tabii ki:) çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

allah herkesin gönlüne göre versin, çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

yine de yakın sayılır ya benim umudum var:)

yeliz dedi ki...

Amin Nazmiye, allah gönlünüze versin. çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

her şeyin hayırlısı pelincim, karar almak kolay değildi, ortak karar almak en zoru. amin, teşekkürler

yeliz dedi ki...

Canım Mercan... Güzel düşüncelerin sözlerin için teşekkürler. Öyle iyi hissettirdin ki. dünyanın öbür ucuna gitsem yazarımi yoksa kaşıntı tutuyor beni:)

yeliz dedi ki...

hahahha facebook çıktı mertlik bozuldu. Yeşim biz seninle yemek bloggerlığından beri tanışıyoruz, hey gidi yıllar...

yeliz dedi ki...

yazları buradayız vallaha, çeşmeyi filan bırakmam:) ama tabii artık brüksel pazarlarına dadanacağız, sahi pazarı var mı oraların ay hiç bilmiyorum:)) çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:) hayatım niye şok oldun bacım:)))

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:) tabii ki mutlaka...

yeliz dedi ki...

sorma ya ben de her gidenle aynı hisleri yaşadım, yaşıyorum, burukluk baki.

yeliz dedi ki...

aa o yazıyı okumadım daha bakayım, pratik annem çok teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:) inşallah.

yeliz dedi ki...

güzel ruhlu canım nihanım:)

yeliz dedi ki...

çok teşekkürler:) inşallah

GeCe dedi ki...

Evet evet 😍

www.macerakitabim.com dedi ki...

Yelizcim çalışırken fark etmemişim yahu :)
Çok, çok ama çooook sevindim. Hayırlı,uğurlu olsun :)

laleninbahcesi dedi ki...

Face de yazdım ama buraya da yazayım.
Çok mutlu olun Yelizcim.Aslanım Arca için seviniyorum en çok.Onun için en doğru zamanlama...
Sakın blog yazmayı ihmal etme.

banushka dedi ki...

Yolunuz açık olsun... Belki biraz özlem olacak ama o yaşayacağınız medeniyet çarpması iyi gelecektir hepinize... Biz de bu yıl iş, ev, okul planlarını bile yapmadan bütün evi topladık ve Amerika'ya göçtük. Benim gibi oğlak burcu için bu derece plansızlık aşırı aykırı bir durum oldu ama bu bile iyi geldi.

ahu dedi ki...

ÇOK ÇOKsevindim yelizcim, darısı başımıza diyeceğim ama bizden yana umut yok ... pişman olacağınızı hiçsanmıyorum. hepiniz için hayırlı olacağına inancım sonsuz :)

Bezen Hindistan dedi ki...

Cok sevindim:) Bastaki belirsizlik hep zor ama guzel olacak, cok guzel olacak, goreceksiniz:)

Adsız dedi ki...

Sevgili Yeliz,
Yazını, sonra yorumları başta sona okudum. Öncelikle hayırlı olsun diyorum. Umarım herşey çok çok güzel olur. Cesaretin ve azminden ötürü kutluyorum seni gerçekten.
İnsanın hiç tanımadığı biri hakkında böyle hissetmesi ve düşünmesi nedendir bilmiyorum. Aslında biliyorum. Sen çok açık, yalın, içi dışında -hani diyorlar ya sahici- bir insansın. Ve seni sadece yazılarından tanıyan pek çok kişi de aynı şeyi düşünüyorsa bunun nedeni olmalı değil mi?
Seni sadece yazılarından tanıyan bir kişi yeni taşındığı evine klima alacağı zaman fikrini soracak kadar rahat hissediyorsa kendini (bu kişi ben oluyorum :-))Bunun bir nedeni olmalı değil mi?
Neyse çok uzatmayayım. Tekrar herşey gönlünce olsun diyorum.
Sevgiler ve bol şanslar.
Zeynepp

Benden Bizden dedi ki...

Yolunuz her daim açık olsun, çok mutlu olun yeni yerinizde :)
Sevgiler :)

Ada'lı Günler dedi ki...

Yolunuz açık olsun. Çok çok sevindim sizin adınıza. Bende blogunuzu eskiden takip eden biri olarak,takibe devam diyorum. Bu arada bizde eşimle araştırma yapıyoruz. Çok kolay alınacak bir karar değil. Hepimiz için hayırlısı olsun.. Sevgiler Çanakkale den

Life of pi dedi ki...

Merhaba Yeliz,
Bu sabah arabada işe giderken kardeşimle telefonda konuşuyordum, şirkette yalnızım arkadaşım yok ve başka bir kaç sebeple dün bir seminerde ağladıpımdan bahsettim.. kardeşim biraz durdu ve dedi ki, sana arkadaş buldum, yakın zamanda Belçikaya taşınacak. Ve bu sayede senin bloğunu öğrendim bugün. Kardeşim onun platonik arkadaşı olduğunu söyledi bu arada :-)
Kısacası, 2,5 yıldır Belçikada yaşıyorum. Buraya geldiğinde görüşmeyi çok isterim. Ve mutlaka her konuda yardımcı olmayı da. Ben tek başıma geldim, ev buldum taşımdım yerleştim.. eşimin vizesi 4,5 ay sonra çıktı. İlk başlarda insanın yalnız olmaması çok önemli. O yüzden bana ulaşırsan sevinirim.
Sevgiler,

yeliz dedi ki...

Çok teşekkürler özlemcim:)

yeliz dedi ki...

Çok teşekkürler. Tabii ki yazarım hatta daha sık yazarım inşallah:)

yeliz dedi ki...

Banu hakikatten sizin göç ettiğinizi duyunca çok şaşırmıştım, nasıl da hızlı bir karar. Sizin de hakkınızda hayırlısı olsun. sevgiler

yeliz dedi ki...

İnşallah Ahucum çok teşekkürler. Bizim de hiç niyetimiz yoktu, ama bir şekilde niyet edince oluyor.

yeliz dedi ki...

çok korkutucu gerçekten çok zor şimdiden, inşallah her şey yerli yerine oturduğunda daha rahat oluruz.

yeliz dedi ki...

Zeynepcim güzel sözlerin içtenliğin için çok teşekkürler,
sevgiler

yeliz dedi ki...

Teşekkürler:)

yeliz dedi ki...

Sizin de hakkınızda hayırlısı olsun, iniallah gönlünüze göre olur
sevgiler

yeliz dedi ki...

Merhaba,
Nasıl ulaşacağımı bilemedim:) rica etsem benim mail adresime m.yeliz@gmail.com bir mail atar mısın? bu adresi sürekli kullanıyorum, oradan iletişimimize devam edebiliriz. Sevgiler

Unknown dedi ki...

Yeliz senin adına sevindim ,ama gidiceksin diyede içim buruk vallahi.. bu ülke hepimizin neden şimdilerde buradan gitmek için can atıyoruz aslında buna üzülüyorum���� beyza

yeliz dedi ki...

Teşekkür ederim.

Evde Yazar dedi ki...

Ben sizin adınıza sevinirlen ülkem adına burukluk yaşıyorum. Bir yerlerden bir umut çıkmalı...
Bol şans ve sevgi dileklerimle...

denizanasi dedi ki...

merhabalar,

işyerinde biraz nefes alınca eski blogger zamanlarıma döneyim dedim ve yazılarınıza denk geldim. aynı düşünceler birçok insan gibi bende de var. 1-1,5 sene sonra gitmeye çalışmak istiyoruz. oğlunuzun yaşlarında benim de oğlum var. ancak nereden başlasam ne yapsam diye düşünürken yazılarınıza denk gelmek ve tecrübelerinizi okumak çok iyi geldi :) benim düşüncem başta üniversitelerinden dolayı avusturya idi. ancak son dönemdeki mülteci olayları nedeniyle yabancılara çok kötü davrandıklarını okuyorum. yabancı dilim almanca , ingilizcem çok iyi değil, bundan dolayı biraz tereddütlerim var. sizin çin hayırlısı olsun. zevkle takip edeceğim.