12 Ekim 2012 Cuma

sayar oğlanın intikamı

Akşam eve geldim, üzerimdekileri çıkarıyorum, yuh dedim! YUH! Bütün gün omzumda sümük lekesiyle dolaşmışım. Arca’nın sümüğü!

Dün sabah paşazade geç uyanmak istediler. Hayır öyle bir ayar tutturuyor ki tam kahvaltımı hazırlamışım üzerimi giymişim çıkmama beş dakika varken uyanıyor. on dakika daha uyusa yırtacağım! Zaten bende şans olsa baba olurdum. Neyse beni üzerimde iş kıyafetleri ile görünce bastı yaygarayı. Nasıl ağlamak ama yırtınıyor. Çıkaracakmışım, ev kıyafeti giyecekmişim. Oldu! gözlerim doldu!
Güzel güzel anlattım olmuyor. Sert yaptım bana mısın demiyor. Tehdit salladım ı-ıhh! Rüşvet teklif ettim yok! (o kadar kitap okudun hala mı rüşvete başvuruyorsun rezil! demek serbest, vallahi baskı altında bundan iyisi gelmiyor elimden)

Derken… “bir anda aklıma geldi, müthiş zekiyim!!” demeyeceğim. Zira hiç öyle süper düper fikir üretebilecek halde değildim, önceki yöntemlerin hepsi içgüdüseldi. Bu defaki de refleks!

SAYMA REFLEKSİ!

Arca’ya ota boka her şeye sayarak bir şeyler yaptırmaya o kadar alışmış ki bünye, baskı altında direkt saymaya başlıyor. Başladım; 1,2,3… Arca bön bön baktı suratıma “ulen bu kadın beni giydirirken sayıyordu, niye sayıyor yav şimdi?” bakışı bu, ben tanırım.

Nadire abla da bakakaldı. Beş dakika içinde beşten fazla yöntem deneyen başka manyak görmemiştir kanımca. Şimdi de sayıyor, deli mi ne!

Neyse bir anne ve işveren olarak karizmayı hemen toparladım, “Arca şimdi ona kadar sayacağım, on demeden ayakkabımı giymiş, seni öpmüş ve bu kapıdan çıkabilmiş olursam akşam yemeğe yetişebilirim. Çıkamazsam akşam senin uyku saatine bile yetişemem.” diye boş attım. Dolu tuttum!

Başladık saymaya. Kıyamam meğer benim oğlan hep böyle saymak istermiş de anasından fırsat bulamazmış. Kapının önünde yarışma yapıyoruz; “evet sayın seyirciler Yeliz on demeden kapıdan çıkabilecek mi?” Var ya saf lan bizim oğlan hapur hupur öptü beni bir de “annem hemen çık hemen” diye kovaladı.

..... puhahahh çok pisliğim!

...de.. intikamı fena olmuş yav, pis bir çocuk sümüğü ile bütün gün dolaşmışım.

5 yorum:

Adsız dedi ki...

Valla bu saymak cennetten çıkma.bizimde sihirli değneğimiz bu.Bazen 1 bile dememe gerek kalmıyor:)

Gulcin dedi ki...

haketmissin annesi :)

Nil dedi ki...

yaşasın sayıların gücü. her yerde işe yarıyor.
nasıl bir hırstır bu veletlerdeki

Adsız dedi ki...

Bence sen tanıdığım diyemesem de (henüz tanışamadık o yüzden , ama tanışmak isterim , blog aleminin en zeki annelerindensin. Ve ben senin blogunu bu yüzden okuyorum:)Zeki kadınsın vesselam:)
Özge

yeliz dedi ki...

saymak cennetten çıkma :))) süper çok sevdim bunu

hakkettim gülçin sorma:(

Nilhan sizde de sayma var ha? allah saydırmasın
ÖZge çok teşekkürler (mahçup smiley:) )