İnsanın küçüğüne çocuk denir, çocuğun delisine “2 yaş çocuğu” denir.
Arca olumsuzluk eklerini öğrendi beridir, keyfimize diyecek yok!
Bir negatiflik hakim ki sorma gitsin!
Y: Gel annecim
A: gelme!
Y: Hadi yemek yiyelim
A: Yeme!
Y: Öpeyim mi bi kerecik?
A: Öpme!
Sonra öpülmek istediği aklına gelir hemen düzeltir : öp öp öp!!!
Yolda sokakta “kucaaak” olayı ayrı bir eğlence konusu. Neyse ki pusette anlaşıyoruz. Ama zırlayacaksa kucak şahane bir bahane!
Bir de öğle uykusu konusundaki direnç dostlar başına! Cumartesi düğüne gideceğiz, banyo yapmam lazım ama Arca 12’de gözleri kapanmaya başlamış olmasına rağmen tam üçte mırıl mırıl kitap dinlerken uyuyakaldı. Özel bir radarları var bu veletlerin anne telaşlı mı işi mi var, çocuğun uykuya yatmasını dört gözle mi bekliyor, hoop antenler devreye giriyor, başlıyor arızaya.
O nedensiz krizler mesela, çok ilginç! Elleri yıkamak için lavaboya yaklaşıyoruz, suyu açıyorum, kızıyor, kapatıyorum kızıyor. Empati hak getire! Biri de anadan yana empati kursa?
Agora’daki oyuncaklara söz vermiş İlker, bindirdik, hareket edince bastı yaygarayı, hop boynumda! Talep şu, bütün jetonları kullanıp oyuncakları çalıştıracağız, o nasıl hareket ettiklerini karşılarına geçip seyredecek, inceleyecek, çalışma prensiplerini keşfedecek! Oldu canım görürsem söylerim!!
Biliyorum dişler de zorluyor, keyfini kaçırıyor, bazen o kadar ağrım olsa koşup oynar mıydım diyorum. Mümkün mü?
Kendini ifade edememenin gerginliği bunlar, hem her şeyi yapabilecek gücü damarlarındaki asil kanda hissedecek hem hala anneye bağımlılığın gerçeği ile yüzleşecek.
Bu kadar çelişkiyle bu kadar acı ile o küçücük bedeni ve sevgi dolu yüreği ile baş edebilmek ancak deli işi olabilir.
Biz de ne yapalım “ikidir ne yapsa yeridir” deyip geçiyoruz.
Bitirirken…
Arca’nın ilk şarkısnı unutmadan yazalım
Oooo (işaret parmağı büzülmüş dudaklar çember yapılarak arasına sokulur, bazen bu kısım o kadar hoşuna gidiyor ki şarkıya geçemiyor)
Pokkavavı soydum (es)
Başucuma koydum (es)
Arca bir yalan uydurduh (es)
Duma duma dum kımını mum
Kocakarı kalktı
Nambayı yaktı
Üç göbek attı
Yatağına yatttt - tıh
7 yorum:
bizde de- bakmaaa, var:))iki yaş geçmesine geçecek de arkadan bir tane daha geliyo mat ayında:))
O şarkıya bayıldım ben, ama onun esinden dinlemek isterdim...
Çok iyi anlatmışsın işte bu kadar. Arcadır ne yapsa yeridir. Bizim oğlanla yataktaki diyalog: Uykun var mı ı-ıh, kucak ister misin ı-ıh, ben gidiyorum salona ı- ıh, senin yanında uyuyayım mı ı- ıh.
off sevgili lale, martta sil baştan di mi!! ne fena ya
çarşı herşeye karşı!! işte budur fadiş. neyse geçecek geçecek!
Pokkakavı diyen dilleri ile o işaret parmağını yerim ben onun. 41 kere maşallah kuzuya:))
2 yaş zor.ya aslında her yaş zor.hele oğlanlar daha bir zor.velhasıl işin zor yeliz.zor dostum zor:)
gülümsemek dışında hiç bişey kar etmez, tecrübeyle sabit :)
Yorum Gönder